BÖLÜM-14

15 0 0
                                    


14.BÖLÜM

Hatırlatma

O arada Cem kalkmak için hazırlandı ama arkasında duran kişi kalkmasına izin vermedi.

O kişi Damlaydı.

Damla"biraz vaktin var mı?"

Cem"tabi"(gülümseyerek)

Damla tam oturacağı sıra Gamze ve
Can yanlarından kalktılar.

Damla oturdu ve konuşmaya başladı.

"Cem, hiçbir şey senin suçun değil. Öncelikle bunu bil."

"Hayır Damla ben tatilinin içine ettim"

"Hayır Cem yok öyle bir şey. Sen gerçekten çok iyi birisin. Emin ol. Ama sadece Songül teyze bizi gördü ve babamı arayabileceğini söyledi. Bizim ise burada 3.günümüz ve zaman hızla geçiyor. Sadece güzel bir tatil yapmak istiyorum. Lütfen beni anla"

"Damla lütfen böyle konuşma. Bak ben öyle Süslü lafları pek bilmem. Ama senin üzülmeni istemiyorum.
Bu yüzden de karşına bir daha çıkmayacağım."

"Cem lütfen"dedikten sonra yine gözlerim doldu.

Bundan nefret ediyordum.

Hep böyle oluyordu.

"Damla sakın ağlama. Benim yüzümden üzülmen ve ağlaman canımı acıtıyor. Lütfen benim yüzümden böyle davranma.
Tamam artık karşına çıkmayacağım ama sadece Ankara'ya dönerken olsun haber ver olur mu?"

"Olur."dedikten sonra kalktım.

Cem arkamdan "görüşürüz"dedi.

Ben de "görüşürüz"dedim ve eve doğru yol aldım.

Bu arada göz yaşlarımın akmasını engelleyemedim.

KALBIMIN KILIDI SENDE KALMIŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin