KALBIMIN KILIDI SENDE KALMIŞ

BÖLÜM-8

8.BÖLÜM

Kapı çaldı ve gelen CEM.

Kapıda Öylece gözlerimize bakıp 1-2 dakika kadar çocuğun karşısında mal gibi durdum.

En sonunda konuşmaya başladı.

"Damla beni içeri davet edecek misin yoksa gidiyim mi ben?"

"ı şey tabi geç"dedikten sonra konuşmayı başarabildiğim için kendimi tebrik ettim.
Neden karşısında konuşamadım bilmiyorum ama tuhaf oluyorum.

O 3lü koltuğa geçtiğinde ben de karşısındaki tekli koltuğa oturdum.

"Konuşacak mısın?" Diye sormamla kendine yeni gelmiş gibiydi veya da söyleyeceklerini toparlamaya çalışıyordu.
Tam olarak anlayamamıştım.
Sonra

"I Damla şey"dedi

Ardından kapı yeniden çaldı.

"Birini mi bekliyordun?" Diye sordu.

Yine kekeleyerek "y-yok" dedim.

Kapıyı açtım Songül teyze Karşımda
Ne yapacağımı bilemedim.

O arada Songül teyze konuşmaya başladı.

"Damla arkadaş kim?"dedi.
Ben de Cem'e bir baktım, gayet rahat gözüküyordu.

Sonra teyze "ş-şey" dedim.
Cem zorlandığımı anlamış olacak ki

"Sadece bir şey sormaya gelmiştim hanımefendi" dedi.

Songül teyze "tamam o zaman soracağın bittiyse sen gidebilirsin"dedi.

Ne kadar sert diye düşündüm.

"Damla seninle de akşam konuşacağız dedi"

O an gözlerim doldu.

Çünkü tatilim başlamadan bitebilirdi.

Hem de salak birisi yüzünden.

Aslında yanlış anlama yüzünden.

Off bunları düşününce Gözlerimin dolmasını engelleyemedim.

Sonra Songül teyze bana döndü ve
"Damla sen arkadaşını uğurla"dedi.

Kapıya geldiğimizde ben de dışarı çıktım.

Gözlerimin dolduğunu fark etmiş ki Cem hemen lafa girdi.
"Damla kusura bakma seni zor durumda bıraktım"dedi.

Gözlerim yine doldu.

Bundan nefret ediyordum.

Kendimi toparladım ve konuştum.
"Bak Cem biz seninle daha 2 gün önce tanıştık. Sana hemen güvenmemi bekleme lütfen. Fark etmeden seni kırmış olabilirim."

O arada lafımı kesti ve

"Damla sen beni hiç kırmadın"dedi

"Cem lütfen bitmesini bekle. Dediğim gibi kırmış olabilirim ama lütfen kusura bakma. Ayrıca eve dönebilirim. Yani bu akşam Songül teyze babamı ararsa ki muhtemelen arar ve ben Ankara'ya dönmek zorunda kalırım. Lütfen bu ara pek görüşmeyelim. Sadece seni kırdıysam ve bunu fark etmeden yaptığım için özür dilerim. Ama bu ara görüşmemiz doğru değil. Lütfen beni anlamaya çalış. Ve ayrıca kusura bakma konuşamadık ama cidden bir süre konuşmayalım. Zaten 3 hafta buradayım. Lütfen." Dedikten sonra yanağımdan bir kaç damla yaş aktı.

Cem eliyle yanağımı sildikten sonra

"Damla lütfen böyle yapma. Sen beni hiçbir zaman kırmadın. Seni anlıyorum ve seni bu duruma getirdiğim için pişmanım beni affetmeni istiyorum. Tamam görüşmeyiz artık. Senin istediğin gibi olsun. Ama lütfen böyle yapma."

"Cem yarın gidersem görüşürüz"
"Damla... Görüşürüz" dedikten sonra teyzem

Damlaaa" diye seslendi.
Sonra arkama bakmadan eve girdim ve o da ben eve girene kadar izlemiş olacak ki benden biraz sonra arabasını çalıştırdı ve o da gitti.