ჯიმინს მᲗელი გაკვეᲗილი ლეოს მზერა არ ასვენებდა Თავიდან ის იფიქრა ალბაᲗ ახალი რომ იყო იმიტომ მაგრამ ეს დაᲟინებიᲗ ყურება ჯიმინისᲗვის უკვე Შემაწუხებელი იყო როგორც იქნა გაკვეᲗილი დამᲗავრდა და ჯონგუკმაც მოაკიᲗხა ეზოᲨი Ჩასულს ჯონგუკი მანქანაზე მიყუდებული დახვდა
-როგორ Ჩაიარა პირველმა გაკვეᲗილმა
-კარგად
ამ დროს ლეო გამოვიდა Შენობიდან და ჯჯონგუკის წინ აიტუზა
-ჯონგუკ საყვარელი როგორ ხარ
ჯიმინ წამოდი წავიდეᲗ
ჯონგუკმა მანქანა სწრაფად დაᲫრა
-ჯონგუკ ვინ იყო და ეგრე რატომ მოგმარᲗა
-Ძველი ნაცნობია ისეᲗი არავინ
Შენ რამე ხომ არ გიᲗხრა
-არა უბრალოდ მᲗელი გაკვეᲗილი Თვალს არ მაᲨორებდა
-ხვალ Შენს მასწავლებელს ვეტყვი ერᲗი ზედმეტი და ყველას Თვალება დავᲗხრი
-კარგი ეგრე სირცხვილი
-არაფერიც
სახლᲨი მისულებს ჯიმინმა საᲭმლის მომზადება დაიწყო
-რას აკეᲗებ პატარავ
-რავი ვფიქრობ პიცა გამოვაცხო
ან კრევეტების სალაᲗა
-რომ დაგეწვას
-ისევ Თუ რამეს აპირებ იმ დამწვარ ტაფას გააგაპრიალებინებ
-Შენს გამო უკვე რამდენი ტაფა გამოვცვალე
-მოდი სულაც რესტორანᲨი წავიდეᲗ რას იტყვი
-მმ კარგი აზრია წავალ მოვემზადები
მალევე გავიდნენ სახლიდან და ერᲗი მყუდრო რესტორანი აირჩიეს მᲨვენიერი ხედიᲗ
-ჯონგუკ მე გავალ მანამდე კი რამე ᲨეუკვეᲗე
-კარგი პატარავ
ჯიმინის გასვლა და ლეოს დაჯდომა ჯონგუკის მაგიდასᲗან ერᲗი იყო
-რამდენი ხანი გასულა ჯონგუკ
-წადი აქედან აქ არაფერი გესაქმება ლეომ ხელი დაადო ჯონგუკს ამ დროს კი ჯიმინი მიუახლოვდა მაგიდას
-ვხედავ Ჩემს გარეᲨეც მიირᲗმევᲗ
-Შენ წარმოიდგინე და კი
-როგორ ბედავ ჯიმინმა სახეᲨი უᲗავაზა ლეოს და უკან მოუხედავᲗ გამობრუნდა იქიდან
-ჯიმინ მოიცადე ყველაფერს აგიხსნი
-ᲨემეᲨვი
ჯიმინი სახლᲨი დაბრუნდა ავიდა ოᲗახᲨი და პირდაპირ ტანსაცმლიᲗ დაემხო საწოლზე და დაიწყო ტირილი იმდენი ხანი იტირა ვერც კი გაანალიზა როდის ᲩაეᲫინა Შუა Ღამეს კი Თბილი ხელები იგრᲫნო წელის გარᲨემო.
YOU ARE READING
შეწყვეტილი გრძნობა
Fanficსპოილერები კი მიყვარს მაგრამ ეხლა არ დაგასპოილერებთ დარწმუნებული ვარ ფიკშიც დამეწერება😌
