[Bölüm 4]

157 24 22
                                    

"İklim, notların çok düşük kızım. Derslere katıl biraz daha" öğretmenin umursamazca sıraladığı ezbere cümlelerini bitmesini dileyerek kafa salladım. Nihayet zil çaldığında insanların bakışları üstümden çekildi.

Sınıf yavaş yavaş boşalınca rahat bir nefes aldım. Notlarım iyiydi aslında ama sözlü olduğumuzda bildiğim soruları da karıştırıyordum insanların bakışları yüzünden. Ve yine akşam bir ton fırça yiyecektim sözde Ailem sayesinde.

Bir kaç kız sesleriyle, hemen çantama uzandım sanki ilgim çantamdaymış gibi davrandım. Bakışlarını hissediyordum, söylemek istediklerini cümlelerin hepsi beynimin içinde dönüyordu zaten. İlgilenmedim, umursamamalıydım

"Bahar!- pardon mevsim mi demeliydim?" Kafamı kaldırmadım dinlemedim, alayla karışık iğrenç sözlerine kulak asmadım. Zaten bir süre sonra bıktılar ve gittiler.

İçeriye dolan insanlar yüzünden daha fazla sınıfta kalmak istemedim, lavaboya girip sadece kabinde ağlamak istiyordum saatlerce..

Lavaboya koşar adımlarla gittim, bir kaç kez insanlara çarptım, küfür ettiler özür dilemedim. Lavaboya girer girmez kapısı ardına kadar açık kabine girdim kilitledim kapıyı.

Klozetin kapağını kapatıp üstüne oturup dizlerimi kendime çektim ama kilolu olduğum için göbeğim buna izin vermiyordu, bunu bile yapamadım.. ağzımı, koluma dayayıp çığlığımı ve nefretimi bastırırcasına sesiz sesiz ağladım.

*
Zil çalalı epey olmuş ve ben yerimden kalkamadım, ayaklarım uyuşmuştu. Kabine giren çıkan insanlar bu kapıya gelip gidip küfür sıralıyor gidiyordu kapı kapalı olduğu için.

Su sesiyle, boğazımın kuruduğunu yeni idrak etmiştim ama herhangi bir harekette bulunmadım sadece oturmaya devam ettim.

"Ya sen ne yaptığını sanıyorsun?" Bağıran kızla yerimden sıçradım sanki bana bağırıyormuş gibi nefesim boğazıma takılı kaldı neyse ki kapının kapalı olduğunu fark etmiştim de rahatlamıştım..

"Ne yapmışım ukala zorba ?" Boğuk gelen sesleri merak edip kapıya biraz daha yaklaştım.

"Nesin sen zorbalık gören eziklerin kahramanı mı?" Küçümseyici sesiyle iliklerime kadar korku hissetim, bu kız oydu. Her fırsata bana zorbalık yapmaya çalışan kız.

"Asıl ezik, insanları zorbalayarak kendini havalı sanan senin gibi insanlar. Empati yoksunu musunuz? Kızım siz?" Deren? Bu deren miydi! Bu kız yoksa gerçekten benimle arkadaş olmaya mı çalışıyordu

"Bana bak, laflarına dikkat et-"

"Ne yaparsın? Ailene şikayet edersin anca! İlkokulda değiliz hani? " Deren'in alayla karışık küçümseyici sesinden sonra derin bir sesizlik oldu. Galiba kızı baya zort etmişti.

"Nasılmış Zorbalığa uğramak?" Çarpma sesiyle, Deren'in kahkahası yankılandı lavaboda.

"Pislikler, o kızı elinize bırakır mıyım be yamyamlar" su sesinden sonra kapının sesi geldi. Daha fazla beklemeden ben de çıktım kabinden.

İyi de bu kız neden benim gibi biriyle arkadaş olmak istesin ki bir çıkarı yoksa...

Göğe bak Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin