Göğe bak

[Bölüm 9]

Deren:
İklimm
Sana harika bir haberim vart

Deren:
İki dersimiz boş
Edebiyatçı düşmüş pick me adam
Hastaneye kaldırıldı (Zorla ambulans çağırttı)

Yıldız kız:
Üzülemedim şahsen

Deren:
Off di mii
Neyse
Gelsene çatı katına
Sana sürprizim var

Yıldız kız:
Niye çatı katı

Deren:
Daha rahat olursun diye
Olur mu lutgen gel lutgenn 🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺

Yıldız kız:
Deren yeter
Atma şu emojiyi

Deren:
Geliyor musunn

Yıldız kız:
Gelmek istiyorum|
Ama beni durduran bir şey var|

Deren:
Çok güzel bir film buldum
Nopur gel ya
Çok egoenicez

Yıldız kız:
Tamam
Alt tarafı film izliycez|

Deren:
Yasasinnn
En sevdiğin abur cubur New

Yıldız kız:
Tatlı jelibonlar

Deren:
Tamam birwDan seni almaya geoicem

Yıldız kız:
Gel bakalım

*
Etrafımda ki mutlu, eğlenen insanları izledim hayret ve bir o kadar hayranlıkla. İnsanlar ne kadar rahat, hiç bir şeyi düşünmüyor korkmuyor gibilerdi. Oldukları gibi davranıyor ve bu onların sıradan halleriydi. Benim olmaktan zorlandığım,İmkansız gibi görünen onlar için basit ama benim için, Bütün hücrelerime kadar stresle dolduran sosyaleşme.. çok imreniyordum, özgürce kendi duygularının önüne geçmeden istediğini yapabilmek kim bilir ne kadar güzeldir..

Sıramda ki kitabıma geri döndü bakışlarım, istemsizce dudaklarımda gülümseme belirdi, Deren kitabımı görünce o kadar şaşırmıştı ki, Kitap piştisi olmuşuz demişti, o bir türlü "Martin Eden" kitabını okuyamamıştı anlayamadığını söylemişti, o mimikleri o kadar komikti ki, bedenimi kontrol eden, stres olmasaydı kahkahalarla gülerdim tepkisine. Neyse işte... Kitabın sonunu merak ettiği için ben de üç günde zorlansam da bittirmiştim, Hem sınav zamanıydı okumak için fırsat kolamak, uyku saatlerimden feda etmem gerekti ama Ona anlatmak için çok sabırsızlanıyordum. Çünkü Deren ile kitaplar hakkında konuşmak inanılmaz eğlenceliydi benim için, her detayını tartışıyor, başka bir son olsaydı nasıl olurdu diye fikirlerimizi paylaşıyorduk.

Onunla olmak çok eğlenceliydi..

Doğum günümden sonra kendimi ona karşı rahat hissetsem de, zaman zaman kendimi uzaklaşırken buluyorum, bir zincir var ve o zincir benim bedenimi öyle sıkı kavramış ki, karşı çıktığım an bedenimi sarıp canımı yakıyordu, Ama Deren bunu sorun etmiyor, o kadar cıvıl cıvıl biriydi ki, hiç bir sorunu yokmuş gibi Bulut gibiydi, Hafif ve Çok güzel..

Deren kapıda belirince hemen ayağa kalktım, sınıftakiler birbiriyle konuştuğu için rahat bir şekilde aralarından geçip kapıya ulaştım.