Zorbamın Zorbası

İntikam İstiyorum

Alarm çalıyor, bir türlü kalkamıyorum. Aslında kalkmak istemiyorum. Şu sürtüklerin yüzünü bile görmek istemiyorum. Hepsi ayrı şerefsiz. Uzun bir süre yatakta durduktan sonra kalkıp giyindim. Bu sefer aklımda başka birşey vardı. Ne olursa olsun gülümseyerek yaşayacaktım. Bu onların zoruna giderdi. Yüzümde mutlu bir ifadeyle yürüdüm yokuştan. Fakat bu yalan bir sırıtma idi. Girdim okul bahçesine, Minho gördü beni şaşkın bir ifadeyle yanıma geldi.

M: Ooo keyfin yerinde demek.

Evet anlamında kafa salladım. Gülmeye başladı.

M: Dikkat et sömürmesinler o keyfini.

Sonrasın da çelme taktı fakat düşmedim. Sınıfa gittim. Sıramı düşürmüş ve üstüne su dökmüştü. Suyu temizledim mutlu bir şekilde sıramı kaldırdım, oturdum. Herkes şaşkın tabi. Zorbalık gördüğümden beri gülmemiştim. Minho geldi suyumu çöpe döktü.Bende umursamadım kantinden gidip tekrar su aldım. Bir süre sonra işler istediğim gibi gitmedi. Minho mutlu olduğum için daha çok sinirleniyor ve bana daha çok zarar veriyordu. Ondan intikam alacağıma yemin ettim. Okul çıkışlarında beni tutup dövüyorlardı. Yine aynı mutsuzluk yüzümde, solgun tenim mosmor olmuş, saçlarım kıyafetlerim dağınık, içimde Minho'ya karşı büyük bir kin.
Kelimeler bile benim çektiğim acıyı anlatamıyor. Yüzümde bir yorgunluk. Bir gün girdim okul bahçesine Minho'nun yanına gittim çantasını almayı bekliyordum fakat o;

M: Bıraksana çantamı ben götürürüm

O an o kadar şaşırdım ki Minho artık sinir yerine sevgi görünen gözleriyle beni süzüyordu. Bu benim hiç umrumda bile değil. Ondan intikam alacağıma yemin etmiştim. Her gün dövülüp İN'e yalan attığım günlerin acıları hala ruhumda. Çatı katına çıktım. Yaslandım, oturuyorum. Minho kapıyı açtı, beni görünce gülümsedi ve yanıma oturdu.

M: Seni istiyorum jisung.

Ona kinle bakıyordum. Kalkıp gittim. Tuvalette ağlamaya başladım, demek bütün acılarım bugün bitiyormuş diye. Artık rahatladığım yer kirlendi ve artık eskisi gibi beni rahatlatmıyor. Haftalar geçiyor, Minho benimle konuşmaya çalışıyor. Hiçbir zaman yüz vermiyorum. Eskileri unutmadığımdan. Artık İN mutlu, artık bir arkadaşım var, artık insanlar bana nefretle bakmıyor, artık zorbalık görmüyorum, artık dışlanmıyorum.
Minho her derste bana yardım etmeye çalışıyor, kantinden birşeyler ikram ediyor, yanıma oturuyor, çantamı taşıyor, bunlar benim için bir hiç Minho benim en nefret ettiğim insan ve hep öyle olmalı. 11. sınıfın sonlarındayız Minho karne günü bana açıldı ama bilmiyor ki yaz tatlinde ona neler yapacağım.

Devamini isterseniz yazarimm<33