Yazardan
Ayas'ın ağlamaktan nefes alması zorlaşırken, Cemal de hıçkırık ata ata ağlıyordu. Yağmurun altında, ıslak. Yolun ortasında tartışıyorlardı. Toprağın harika kokusu vardı. Keşke böyle bi anı bu tartışmayla mahvetmeseydiler.
Cemal: Ayas lütfen sakinleş.
Ayas: Nasıl sakinleşeyim Cemal?
Ayas: Senden beklemezdim Cemal. Beni ne kadar kırdın farkında mısın?
Cemal: Bak o zamanlar seni umursamıyordum evet ama şu an seni içtenlikle seviyorum.
Cemal: Sen ile hissettiğimi başkasında hissetmedim.
Cemal: O zaman neden o saçma bahise girdiğimi bilmiyorum. Seni arkadaş olarak görüyordum.
Ayas: Cemal bi daha karşıma çıkarsan o zaman yüzüne yumruk yersin.
Cemal, Ayas'ı kolundan tutar ve kendine çeker.
Cemal: Hayır Ayas hiçbir yere gitmiyorsun.
Ayas: Bırak kolumu.
Cemal: Lütfen beni dinle.
Ayas: Sana kolumu bırak dedim. Acıtıyorsun.
Cemal: Peki ama gitmeyeceğine söz vermen lazım.
Ayas başını eğdi, Cemal'e bakmaktan kaçındı.
Cemal: Yüzüme bak.
Ayas'ın çenesini tutup kendisine çevirdi. Ayas'ın göz yaşlarını sildi ve ona sarıldı fakat Ayas sarılmasına karşılık vermedi.
Ayas: Bırak beni. Senden nefret ediyorum. Umarım bana yaşattığını ileride senin çocuklarına yaşatırlar.
Cemal: Beddua etme.
Ayas: Artık sarılmayı bırakır mısın?
Cemal: Peki ama dinlemeni istiyorum.
Ayas'ın kolunu tutup ıpıslak olan banka oturdur.
Cemal: O zamanlar sende biliyorsun doğru kişiyi aramak için herkesle sevgili oluyordum, Celal ile gerçek aşk hakkında konuşuyorduk. Bana seni sormaya başladı. Seni benle shiplediğini söyledi ve ortaya bahis koydu. Bahiste beni babamla konuşturmasıydı. Biliyorsun babamla asla konuşamıyorum. Annem sağolsun.
Ayas: Kalp kırmayı el ele tutuşmak sanıyorsun başka bildiğin yok Cemal.
Cemal sinirlenip Ayas'ı banka yatırdı ve üstüne geçti. Aralarında en fazla 5 cm vardı.
Cemal: Kalbini kırmak istemedim. Senleyken doğru hissettim. Bana ilaç gibi geldin Ayas.
Ayas: Benim için pek bir anlam ifade etmiyorsun artık.
Bu sözler Cemal'e çok ağır gelmişti. Ayas'ın üstünden kalkıp doğruldu. Yutkundu. Ne diyeceğini bilemiyordu. Sözcükler ağzından çıkamaz oldu. Boğazı düğümlenmiş gibi hissediyordu. Derin nefes aldı.
Cemal: En azından bir şansımın olup olmadığını söyle.
Cemal, Ayas'ın kızarmış gözlerine baktı üzüntüden ayakta duramıyordu. Ayas cevap vermekten kaçındı.
Cemal: Cevabımı aldım sanırım görüşürüz.
Ayas: Dur.
Ayas, Cemal'in son kez dudağından öper.
Öper öpmez arkasını dönüp koşarak gider.
Özet geçiyorum hemen
Ayas ve ailesi İzmir'e taşınıcaklardır. Cemal'in haberi yoktur. Ayas'ın ailesi taşındıktan sonra öğrenir. Bu sırada Cemal onunla üniversitede karşılaşma fikrine takılır. Nasıl olsa Ayas'ın istediği üniversite İzmir'de ve Cemal okulun ismini biliyor.
