I stayed at kairo's place for weeks need kodin mag enroll sa school na papasukan ko for college pero pano? I don't have enough money.. kahit naman ganon ang ng yari kaylangan ko padin balikan ang pamilya ko.
"Kairo" mahina kong tawag sa kanya sapat na ito para marinig nya tumingin sya sakin at tumayo "why kera? Is there something wrong?" He said in a low baritone voice "wala namang problema kairo pero baka pwede mokong ibalik sa puder nina mama.. mag papasukan na kairo kaylangan konang makapag enroll isa pa kakaunti ang perang meron ako." I said as i sighed kahit naman ganon kataas ang pride ko kaylangan ko padin bumalik sa mga magulang ko.
"Ok let's go." He didn't even hesitate to bring me home diko nga namalayan na nandito na pala kami sa tapat ng gate kinakabahan ako, i didn't even do something wrong sila ang nag palayas sakin.
"Kera nandito na tayo hindi ako pwedeng bumaba baka kung anong isipin nila tito sakin." He's right naki bahay na nga ako baka mamaya kung ano pang gawin ni papa sa kanya. "Thanks for everything kairo." He smiled at me and said "im always here kera always, sige na pumasok kana." Nag pasalamat ulit ako sa kanya bago ako nag tungo sa gate namin.
Nag doorbell muna ako ng ilang beses
At bumungad sakin si ate rosa "kera nandito kana jusko alalang alala ang mama at papa mo sayo. Halikana pumasok kana nasa hapagkainan sila." Kinakabahan ako pero wala na nandito na ako tska paba ako aayaw?
"Ma'am sheila nandito napo si kera." Saad ni ate rosa nakita ko naman ang paglingon nilang dalawa sakin. Hindi naman halata sa kanilang dalawa ang pag aalala. "Good thing na umuwi kapa kera we are so worried" saad ni papa i don't expect them to even ask me kung saan ako natulog o kung ayos lang ba ako.
"Bat umuwi kapa?" Saad ni mama ayoko ng away kaya maayos ko syang sasagutin ngayon. "Pasensya napo ma." Saad ko ng mahinahon "sa pup ka mag aaral civil engineering neither you like it or not doon ka." I just nodded may magagawa paba ako? It's better than nothing.
Pag katapos kumain ay umakyat na ako sa kwarto nandito padin ang gulo at kalat na naiwan nung umalis ako "di man lang pinalinis" i was about to grab one of my thing when my phone vibrates
Ahh add friend lng pala pero nagulantang ako sa nakita kong pangalan
"Kashton ian hudson add friend you"
Tangina bat naman ako inadd neto? Diko muna pinansin ang pag add nya sakin at nag patuloy sa pag iimis habang busy ako sa pag iimis may kumatok sa pintuan ko. "Bukas po ang pinto" nakita ko ang pag pasok ni ate rosa lumapit ito sa may kama ko at tumulo ang luha nya.
"Ate rosa bakit ka naiyak!" Agad ko naman syang nilapitan at niyakap hindi ko alam kung anong ng yari "kera bat ka naman ganito hindi ka man lang umuwi ng ilang linggo nag aalala ako" nag alala si ate rosa sakin.. i want to cry i really want to.. ni hindi man lang nag alala sakin sina mama pero sa ate rosa nag alala sakin "ok lang ako ate rosa pasensya napo maayos naman po akong nakatulog." She looked at me at hinawakan ang muka ko "kera sa susunod wag kanang aalis ha pinag aalala mo ako." Im happy and sad at the same time. Nag alala si ate rosa sakin pero masaya ako namay naka alala pa sakin..
*************
SORRY SA MATAGAL NA UPDATE! #caistory
YOU ARE READING
We're not made for each other.
RomanceWe're not made for each other Have you ever fall inlove with your bestfriend? But you are still questioning about your feelings kahit na naka ilang taon na ang lumipas? That was the case for kera austine revera, she kept her feeling for his bestfr...
