"ဟျောင်းဒီမှာကြည့်-ဘယ်ရောက်သွားပြန်တာလဲ။ဟီဆွန်းဟျောင်း!!!"
ဘေးနားမှာရှိနေရင်းရုတ်တရက်ပျောက်သွားတဲ့ဟီဆွန်းကြောင့် ဂျေးမှာပျာယာခတ်။
"ဟျောင်း ထွက်လာခဲ့။ဒီလိုမစပါနဲ့ဆိုနေ"
ဟီဆွန်းက ဒီရက်ပိုင်းတွေ တူတူပုန်းတိုင်းကစားရတာအလွန်ကြိုက်နေပုံရသည်။ရုတ်တရက်ကြီးမျက်စိရှေ့ကပျောက်သွားတတ်ပီး ရုတ်တရက်ကြီး ဝါးခနဲပြန်ပေါ်လာတတ်သည်။ဟီဆွန်းကြောင့် လန့်ရတာလဲအခေါက်ခေါက်အခါခါ။
"ဟျောင်း!!မစနဲ့လို့ပြောထားတယ်မလား။ဝိညာဉ်တွေဘာတွေညှာမနေဘူးနော်။ကျွန်တော့်ကိုခြောက်ရဲခြောက်ကြည့် နားရွက်ကနေလိမ်ဆွဲပစ်မှာ။မလုပ်ရဲဘူးမထင်နဲ့"
ဟီဆွန်းကပျောက်သွားတယ်ဆိုရင်တောင် ဟီဆွန်းရဲ့ကိုယ်ငွေ့ကို ဂျေးအမြဲတမ်းရှာတွေ့စမြဲ။မျက်လုံးတွေမှိတ်လို့ လေကိုလိုက်ရိုက်ရင်း ဟီဆွန်းရှိမယ်လို့ခံစားရတဲ့နေရာကို မှောက်လျက်လှဲချပစ်သည်။
"ဂျေးဂျေး!!ခိုက်မိကုန်တော့မှာပဲ"
"ဟားဟား ဟျောင်းကိုကျွန်တော်မရှာနိုင်ဘူးများထင်နေလား"
လျှာထုတ်ပြောင်ပြရင်းစနောက်ပြောတော့ ဟီဆွန်းကခေါင်းတခါခါနဲ့ရယ်သည်။
"လူဆိုးလေးပဲ မင်းက"
"ဒါအကုန်ဟျောင်းအလိုလိုက်လို့ဖြစ်တာပဲမလား"
"ကိုယ့်အမှားပဲထားပါ ကိုယ့်အမှား"
...
ဂျေးကဟင်းချက်သည်။ထိုအခါတွေဆို ဟီဆွန်းကမေးထောက်လို့ဂျေးကို တမေ့တမောလိုက်ကြည့်တတ်သည်။
"ဂျေး မင်းကအာရုံစိုက်နေတဲ့အချိန်တွေဆိုကြည့်အကောင်းဆုံးဆိုတာသိလား"
"ဘာတွေပြောနေပြန်တာလဲ"
"ဒီတိုင်း...ကိုယ့်ဂျေးက ဆွဲဆောင်မှုရှိနေလို့"
"ဟျောင်း!!!တော်တော့"
ဂျေးက ရှက်ပီးအော်တော့ ဟီဆွန်းကတဟားဟားနှင့်ရယ်သည်။ဒီလိုပါပဲ နေ့ရက်တွေက ဂျေးကိုစနောက်လိုက် ရယ်မောလိုက်နဲ့။ဟီဆွန်းကတော့ဒီလိုနေ့ရက်တွေဖြတ်သန်းရင်းပဲတစ်သက်လုံးကုန်ဆုံးပစ်ချင်တော့သည်။
