Terrified To Love And To Be Loved

Chapter 14 :)

Harvey POV

Ughhh ang sakit ng ulo ko ano bang nangyari? Aish oo nga pala nahilo ako sa sobrang sama ng pakiramdam ko. Napansin ko si altheya na tulog sa couch teka parang nasa takte nahospital ba ko? Wengya naman kaya pala amoy gamot tss.

"Oh! Gising kana pala anong nararamdaman mo? Nagugutom kaba? Anong gusto mo? May masakit ba?" Woah napa poker face na lang ako sa sunod sunod na tanong ni altheya pero halata mo sa kanya na nag aalala siya sh*t naman.

"Chill altheya isa isa lang mahina kalaban ok na ko at hindi naman ako nagugutom ikaw baka hindi ka pa kumakain , kumain ka muna" tatayo na sana ko para bumili syempre ayokong nagugutom yung mahal ko.

"Siraulo kaba? Kakagaling mo lang tapos kikilos ka agad? San ka pupunta?"

"Ibibili kita ng pagkain"

"Kumain nako sarili mo yung atupagin mo" umupo siya sa upuan sa tabi ng hospital bed.

"Hays harvey nag alala ko dun ha" hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa sinabe niya , natutuwa ako.

"Wag kana mag alala hindi naman kita iiwan ei" nakangiti kong sabi.

"When you say it you mean it then be ready to prove it" altheya.

"I will" sabi ko. Tumingin siya sakin at ngumiti.

"Sa susunod pag masama ang pakiramdam mo wag mong pilitin ang sarili mo dahil lang saken ok?"

"Areglado" sabay salute ko pa , pinapatawa ko lang siya.

"Good boy , so jan ka lang at bibili ako ng food sa canteen" tatayo na siya ng hawakan ko ang kamay niya.

"Thank you" ngumiti lang siya at tumango saka lumabas ng pinto. Napangiti nalang ako sa kawalan ng makalabas siya di ko talaga maiwasan ngumiti at maging masaya dahil sa pinapakita sakin ni altheya.

Altheya POV

Nang makarating ako ng canteen nitong hospital bumili ako ng foods na hindi ko alam kung anong pangalan tss kasi naman nasa korea kaya kami pag katapos pumanik nako sa kwarto ni harvey pag dating ko mukhang tanga na nakangiti sa kawalan.

"Baliw nakangiti mag isa amfufu" sabi ko at tinanggal sa balot yung pagkain soup lang to ei!

"baliw sayo"

-_____-

Tengene nemen enebe kese.

"Oh! Eto kainin mo ng gumaling kana"

"Tignan pa lang kita magaling nako" nubayan alam ko naman na gusto mo ko harvey pero wag ka naman straight to the point kinikilig ako ei!

"Oo na lang" umupo nalang muna ko sa couch at nag cellphone.

"Altheya thank you for the concern" napatingin ako sa kanya ng mag salita siya tapos na pala siya kumain bilis naman isang lagukan?

"Ayos lang"

"Altheya i love everything for you expect the fact that youre not mine" woah.

"A-ah h-harvey" shems naman naiilang ako bat kasi bigla bigla siyang bumabanat ei!

"But you be mine someday" naiiyak ako ayoko ng gantong usapan nakokonsensya ko sa pag mamahal na binibigay sakin ni harvey tapos ako hindi man lang to masuklian.

"Harvey" yun nalang ang nasabi ko.

"May pumasok na docktor dito kanina sabi niya mamaya daw pwede na tayo umuwi" pag iiba niya ng topic kaya tumango naman ako. Oo gusto ko na si harvey at alam na niya yon pero itong nararamdaman ko ang hindi ko maipaliwanag. Yung sakit? I admit wala na the pain is already fading away at masaya ko don wala na yung sakit na isang taon kong naranasan at lahat ng yon ay dahil kay harvey he fix all the pain.