Terrified To Love And To Be Loved

Chapter 34 :)

Altheya POV

5 years ago

"Finally were back" masayang sabi ni harvey ng makababa kami ng eroplano. Mag kahawak kami ng kamay habang naglalakad tapos yung isang kamay namin hawak yung maleta.

"How's the feeling?" Nilanghap ko ang simoy ng hangin i miss philippines.

"Namiss ko ito" were finally back maraming nangyari ng umalis kami and oh naging masaya ako kasama si harvey tinulungan niya kong kalimutan lahat ng sakit and he did it , he loves me and i never thought i needed kaya binuksan ko yung puso ko para sakanya minahal niya ko at minahal ko siya at hanggang ngayon masaya kaming nagsasama.

I realize that i don't need to beg to anyone to stay in my life because if they want to stay they stay at si harvey lang ang nakapagpatunay non hindi niya ko iniwan sa loob ng limang taon he fix all the pain at ngayon i finally move on and forget him.

"Where do you want to eat?" Harvey asked habang nasa taxi na kami.

"I think sa bahay na lang" sa bahay kami uuwi hindi nga alam ni kuya na nakauwi na kami i want them to be suprise.

"Were here" pinagbuksan niya ko ng pinto. Pumasok kami sa loob nakita ko na sila kuya , ivan at dreanda sa sala.

"Hey guys" harvey. They shock na nakita kami oh well suprise nga ei! Agad naman na yumakap sakin si dreanda and i hug her back.

"Waaah i miss you girl omaygad ang laki ng pinagbago mo you look better than before" sabi niya ng kumawala siya sa yakap.

"I miss you too"

"Altheya welcome back kamusta ang states? Namiss kita" bati ni kuya then he pat my head.

"i miss you too kuya , ayos lang kami sa states maganda naman yung naging buhay namin ni harvey don" sabi ko at umupo sa sofa tas tinanggal ko yung sandals ko.

"Yo bro kamusta?" Ivan.

"Ayos lg" harvey.

"Kain muna tayo guys" dreanda. Nagpuntahan kami sa dinning area at kumain habang nagkwekwentuhan.

"So may improvement ba sainyong dalawa?" Tanong ni dreanda kaya nagkatinginan kami ni harvey.

"Actually Kami na" nakangiting sabi ni harvey.

"Really? Im so happy to the both of you" masayang sabi ni dreanda.

"I think you totally move on?" Kuya.

"Of course kuya sa tagal ng panahon nagawa ko naman" masarap sa pakiramdam yung wala ng sakit.

"Kailan ba ang kasalan?" Ivan. Deym naibuga ko ang tubig sa tanong ni ivan shet naman.

"Drink this" inabot sakin ni harvey yung baso ng tubig saka ko ininom.

"Hahaha girl your blushing" yeah ramdam ko din.

"Masyado pang bata si altheya para jan" kuya.

"Err raven malaki na yan gurang na nga yan ei! Saka dadating din tayo sa point na yun , tapos na tayo ng pagaaral kaya for sure kasalan na ang sunod" nakakaloko na sabi niya psh hindi parin siya nagbabago loka loka padin.

"Hindi naman kami nag mamadali" hinawakan ni harvey yung kamay ko.

"Theirs always a time for everything" harvey.

"Naks naman" ivan.

Pagkatapos namin kumain umakyat na ko sa kwarto ko para magpahinga si harvey nasa kabilang room. Ang laki na ng pinagbago nila sila kuya at dreanda going strong padin sila si ivan still ganon padin siya , ei! Siya kaya? Kamusta na kaya siya? Hindi ako nagiisip ng ganto sakanya not because i still love him maybe naging parte padin siya sakin.