Chapter 24

4 0 0
                                    


Altheya POV

Bumalik na si harvey sa school at ngayon papasok kami ng sabay.

"Sure ka okay ka lang?" Kanina pa yan tanong ng tanong kung okay lang ako.

"Oo okay lang ako" i guess?

"Sure?" Ngumiti ako to assure him kasi kahit ako hindi ko din alam kung okay ako. Nang makarating kami sa school napahinto ako ng makita ko si tanya dito sa loob ng room oh well for sure dito na yan magaaral psh.

"Don't mind them" bulong sakin ni harvey kaya dumeretso ako sa upuan ko. Wala naman akong balak pansinin sila kahit bullshit lang ang sakit sakit na pero sinusubukan ko maging matapang.

"Honey why don't we go on a date later" rinig kong sabi ni tanya sa likod kasi sila nakaupo lumipat na si angelo ng upuan.

"Sure" rinig kong sagot ni angelo kung magusap sila parang walang nasasaktan dito ei!

"Tara labas muna tayo bigla akong nagutom ei!" Aya ni harvey alam ko naman na iniiwas niya lang ako.

"Sure tara" tumayo ako at inakbayan niya ko. Nagulat ako ng dinala ako ni harvey sa rooftop.

"Akala ko ba bibili ka?" Nagtatakang tanong ko.

"Iyak" pinanliitan ko siya ng mata.

"Ha?"

"Sabi ko iyak" napatungo ako sa sinabe niya eto nanaman kasi ako maiiyak nanaman grabe noh? Ang lupit ng tadhana sakin lagi akong sinasaktan nagmamahal lang naman ako.

"Iiyak nanaman ako tapos wala din naman mangyayari edi wala din iiyak nanaman ako wala naman siyang pake edi wala din" niyakap ako ni harvey ng mapahagulgul ako.

"K-kung noon nagawa kong maging matapang nung iwan niya ko nagawa kong magisa n-ngayon kasi hindi na pagod nako maging matapang sa labas pero ang totoo hinang hina nako" i sob and sob.

"Altheya kailangan mong maging matapang ipakita mo sakanila na kaya mong wala siya"

"Ang hirap" sobra makita ko pa lang silang magkasama nanghihina nako ei!

"Kayanin mo kasama mo naman ako hindi kita iiwan" bigla akong nabuhayan sa sinabe ni harvey tama naman siya ei! Kahit kailan hindi niya ko iniwan.

"Susubukan ko" pagbalik namin sa room wala pa yung prof buti naman kaya umupo ako sa upuan ko ng hindi tumitingin kanila angelo mahirap na.

"Altheya may joke ako" sabi ni harvey.

"Ano yun?" Namiss ko din tong mga moments namin.

"Boy: pagbumusina ako ibig sabihin nasa labas niyo na ko.
Girl: sige may dala kabang kotse?
Boy: wala busina lang" pfffft.

"Hahahahahaha" grabe overjoy ako dun ah.

"Hahahaha loko loko diba?" Harvey.

"Hahaha oo lakas non hahahaha" ei! Kasi naman hahaha.

"Akala ko may kotseng dala hahah busina lang pala ang dala hahaa" wengya sakit ng tyan ko dun.

"Hahahahaha" us. Napatigil lang kami sa pagtawa ng dumating yung prof.

-

Nandito kami ngayon sa cafeteria kumakain ng lunch kahit papano nabawasan yung nararamdaman ko dahil kay harvey.

"Excuse me mind if we join you both" napatingin ako kay tanya hindi ko alam kung anong trip nitong babaeng to o nanandya na ei! Tinignan ako ni harvey na kung okay lang ba? Pero sabi nga ni harvey kailangan kong maging matapang sa harap nila kaya.

Terrified To Love And To Be LovedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon