Eski Komşum

Okul Hayatı

Selam ben Ahu 15 yaşındayım 10.sınıfa geçtim bugünün gelmesini iple çekiyordum! Özel okula gidiyordum normal de fakat ısrarlarım sonucunda kaydımı devlet okuluna aldırdım. Açıkçası el bebek gül bebek büyümüş birisiyim annem beni hep el üstünde tutardı ama babamın ölümünden sonra her şey çok değişti artık hiçbir şey eskisi gibi değildi annem benimle hiç ilgilenmemeye başladı tek umursadığı ders notlarım olmuştu bende sesimi çıkartmıyordum iyi not alınca gülen yüzünün arkasında babamın da bunları görmesini istediğini biliyordum çünkü. Bu şarkıyı açıp kendimi yatağın içerisinde uykunun kollarına bıraktım.

Sabah alarmın sesiyle irkildim yatağın ucunda olmamı fark etmemle kendimi yerde bulmam bir olmuştu. Afife sultanın bağırması da cabası.

-Kız Ahu kalksana okula geç kaldınn.

Ne hayır ilk günden okula geç kalamam diyerekten söylene söylene formamı giyip aşağı indim.

-Anne ben çıkıyorum söyleyeceğin bir şey var mı?

-Yok kızım derslerine çalış yeter.

-Pekii. 

Kapıyı açtığım an kapıda Badeyi gördüm gülümseyerek sarıldım.

-Selammm

-Selam Ahu naber?

-İyidir senden?

-Bende öyle işte ayy çok heyecanlıyım.

-Bende bende kızım sen en azından nasıl bir yer olduğunu biliyorsun oranın insanını biliyorsun bir de benim halimi düşün.

-Aşko ben her şeyi göstereceğim sana merak etme sen.

-Pekii. Diyerek yola koyulduk Bade benim koluma girmişti temas dan hoşlanmamama rağmen.

-Ahu kız belki sana sevgili de buluruz ha? Diyerek sırıtmaya başlamıştı. İlk aşkımdan sonra o işlerde gönlüm olmadığını o da bende biliyorduk. Laflaya laflaya okula vardık. Bade'nin benim ve Bilal'in sınıfları aynıydı bu yüzden Bade ile beraber sınıfa girdik. Bilal bizi yüzünde kocaman bir gülümsemeyle karşılamıştı aynı zamanda bizde gülümsüyorduk çünkü çocukluk arkadaşı olmamıza rağmen hiç aynı okula gitmemiştik. Bilal ve Bade aynı sırada oturuyorlardı. Bade benim yanıma oturdu. İlk zilin çalmasıyla beraber öğretmenimiz sınıfa girdi ilk ders matematikti bugün ders olmasa diye dua ediyordum resmen aniden öğretmenimiz beni bu düşüncelerden kurtarıp konuşmaya başladı.

-Çocuklar bugün okulun ilk günü sizi zamanla tanıyacağımı düşünüyorum aynı zamanda sınıf öğretmeninizim kısa kesip derse başlayacağım heyecanınızı teneffüse bırakıp derse odaklanın lütfen çıt çıkmasın.

Dersten sonra:

Bade ve Bilal ile beraber dışarı çıktık biraz lafladıktan sonra zil çaldı. Sınıfa doğru yürümeye başladık sınıfa girdiğimizde Bilal'in yanına birisinin oturmuş olduğunu gördüm gözüm bir yerden tanıyordu ama çıkaramadım. Nöbetçi öğrenci gelip dersin iptal olduğunu çünkü öğretmenimizin akrabasının kalp krizi geçirdiğini söyledi herkes mutlu olmuştu fakat bizim 40 dakikalık eğlencemiz birisinin belki öleceği dakikalardı. Beni bu düşüncelerden kurtaran kişi Bilal oldu.

-Ne düşünüyorsun bakalım?

-Hiiç

-Hm dc oynayalım mı sınıfça grup grup hem eğleniriz biraz.

Kafamı onaylar anlamda salladım. Bilal yanındaki çocuğa dönüp oynamak isteyip istemediğini sordu çocuk kabul etti. Ardından herkes kendi sırası ile dc oynamaya başladı. Bizim sırada Bade,ben,Bilal,tanımadığım 2 çocuk ve tanımadığım bir kız vardı. Sıralarımızı birbirine yaklaştırıp oyunu oynamaya başladık.