Seyret Perişan Halimi

4

Arabadan indim ve abimle yaşadığımız eve doğru yürümeye başladım.Hala evim diyemiyorum.Garip geliyor.Tam evin önüne geldiğimde Arda'ya iyi geceler demedigimi unuttum.Kosa koşa arabaya doğru ilerledim.

Arda geri geldiğime sasirmis olacak ki şaşkın gözlerle beni izledi.

"Şey iyi geceler demedim de,iyi geceler Arda."

"Sen olduğun sürece tabi iyi geceler.."

"Anlamadım?"caktirmayin ama anlamıştım.

"Yok bi şey iyi geceler dedim sadece,koş hadi eve usutursun."

Dedigiyle birlikte hemen eve doğru yol aldım.Arda hala bekliyordu.Seviyor muydum?Hemde nasıl..

Tüm bunları düşünürken evden bı silah sesi geldi.Silah sesine karşı travmam var.Apartmanda oturan tek biziz,müstakil.Bi dakika!Silah bizim evden geldiyse...

"Abi..."
Arda hemen yanıma koştu.

"Toprak!"

"Arda,abim.."

"Sakin ol güzelim anahtar sende mi?"

"ARDA ABİM!"dedim gözyaşları içinde.

Arda seri bı haraketle cebimden anahtarı aldı ve kapıyı açtı.Abim..abim yerde yatıyordu.Abimi vuran kişi...

"Mirza!N-nasil yaparsın bunu?!"

"B-ben isteyerek yapmadım.Gercekten İsra,özür dilerim."

"Ya sen iyi misin?Kızın abisini ol-..."
Arda sözünü tamamlayamadan duraksadı.

Kim haber vermişti bilmiyorum ama ambulanslar gelmişti.Ben ise hala evin kolonlarina sırtımı dayamış dizlerimi kendime çekmiş bir şekilde ağlıyordum.BİRİNİ DAHA KAYBEDEMEM,ASLA!

Büyük ihtimal artık tek evim olacak kişi,Asya'yı aradım.

"Asya.."

"Efendim balım?"

"Mirza bı şey yaptı.."

"Ne?Ne yaptı yine o şerefsiz!"

"Abimi vurd-"

"N-ne nerdesiniz geliyorum İsra kuşum?"

"Evdeyiz ordan hastaneye gidicez ama çabuk gel olur mu ihtiyacım var sana."

"Tamam İsra kuşum geliyorum."

Telefonu kapatır kapatmaz gözlerim ardayi aradı.Abimin başında durmuş polislerle konuşuyordu.Cok şey yaptı,sadece 1 gündür tanışmamıza rağmen.

Sessiz ve bitkin adımlarla Arda'nın yanına gittim.Asyada beni görmüş olacak ki yanıma geldi.Ardaya "hayırdır" der gibi baksada şuan zamanı değildi.Her şeyi teker teker anlaticagimi dile getirdim ve ardaya ne konuştuklarını sordum.

"Sakin ol,durumu çok ağır değilmiş hastaneye götürülucek,sen benle gelirsin herhalde?"

"Asya ve ben."

"Tamam çabuk binin gidelim hemen"

______________________________________

Ardaya boynumu yaslamış hala agliyordum.Kokusunu içime çektikçe babamı hatırlıyordum.Babamin şefkati,babamın kokusu her şeyiyle aynı.

"Arda,babamı andiriyosun.."
Arda saçımı öpüp kokladı.Tam o sirada doktor geldi.Hemen ayağa kalktım.

"İsra Saraç Göker,Toprak Goker'in kardeşi?"

"E-efendim?"

"Abinizin durumu gayet iyi.Basardi!"
Doktorun dediklerini duyar duymaz ardaya ve Asya'ya sarıldım.İkiside içtenlikle karşılık verdi..

NEDEN BİLMİYORUM AMA ARDA GERCEKTEN BENİ KENDİNE CEKİYOR.ASİGİM.COK FAZLA.AMA KORKUYORUM,HİSLERİMİ ONA ACİKLAMAKTAN VE ONU KAYBETMEKTEN KORKUYORUM.HER NEYSE ARDA GULER.ENİNDE SONUNDA İSRA SARAC GULER OLUCAM.YAKİSTİ DA🫡