Taehyungu görmem üzerinden 1 hafta geçti ve hala bir ses yoktu arada odamda otururken "nerde bu pezevenk" diye akşımdan geçiriyordum aslında pekde odamdan çıkmamıştım ztn o günden sonra o günde yiyecek birşeyler almak için aşşağı indim evde oturan taehyungla karşılaştım "Hey senin ne işin var burda?" "Seni bekliyordum" "Sen beni bekliyorsun?" "Evet neden garip geldi?" "Yani beni iyi bir amaçla beklediğini sanmıyorum"
Cama doğru bakan kafasını bana çevirdi
"Ne sikecek gibi bakıyorsun?" "Jeongguk neden böyle diyorsun" "Sana jeongguk de-"
Tezgahta yaptığım şeyi bırakıp arkamı döndüm. onun dibimde olduğunu görünce irkildim
"Napıyorsun be!" Diyip ittirmeye çalıştığım sıra duvar gibi yerine sabitlenmişti karnına dokunduğumda kaslarını hissetim gerçekten onunla görüşmeyeli baya değişmiş
"Jeongguk beni dinlemezsen zor yollarla dinlemeni sağlayacağım" "Taehyung benden uzak dur ve evimden çık"
Elimle kapıyı gösterdim ama o sadece gülüp kafasını salladı
Elini arkamdaki dolaba vurdu sinirlendiği yüzünden belliydi
"Jungkook kes sesini ve beni dinle"
Kolumdan tuttuğu gibi koltupa fırlattı bi an gerçekten beni sikicek sandım ama korktuğum başıma gelmedi sadce karşıma geçip kollarını göğsüne bağladı
"Bana nie kızgınsın bilmiyorum-" "Niyemi kızgınım? Bi düşün istersen" "Asıl benim kızgın olmam gerek bana fahişe diyen sendin"
Sustu sinirini yatıştırdı devam etti
"Ders çalışıyordum tamamı ders çalışırken bile her dakika aklımda sen vardın özel hocama bile her dersten sonra seni anlatıyordum kendini birde ondan dinlesen beni anlardın" "Ne yani sen-" "Ben tabi işte senden başkasıyla olmadım hayatımda karşı cinsten bile sevgilim olmadı" "O çocuk nasıl oldu ozaman taehyung kendinmi hamile kaldın"
Dediğim şey komikmiş gibi kıkırdadı karşımdaki sehpaya geldi oturdu
"O çocuğun bir adı var" "Minho nasıl oldu" "Onu evlatlık aldım" "Neden?" "Sokakta gördüm ailesi yoktu çok yakın hissetim ona bende evlatlık almaya karar verdim" "Zor deilmi annesi yok nede olsa" "Boşver o konuları konuşmayalım"
Yarım bıraktığım işi yapmak için kalktım ayağa tezgaha yöneldim arkamdan taehyung kolumdan tuttu kendine çevirdi ve iki elini belimin arkasında kitledi. Ona çok yakındım. Nefesini hissedebiliyordum
"Napıyorsun taehyung" "Barıştığımızı düşünüyorum" "Bi düşünmem lazım" diyip kolları arasından sıyrılmaya çalıştım ama nafile. O kollardan kaçamazdım. Kendine dahada yaklaştırıp dudaklarıma yapıştı. Kas katı kesilmiştim. Hayatımda ilk defa biriyle öpüşüyordum kalbmin hızı aşırı derecede artıyordu kolumdaki akıllı saat ötmeye başladı taehyung dudaklarımdan ayrılıp saate baktı sırıtarak bana döndü
"Birazdaha öpersem ölüm sebebin olacağım" "E-evet"
Evet onun onun karşısında ve bu halde kim kalp krizi geçirmezdiki. Kapı sesiyle odaklandığım yerden gözlerimi ayırıp(dudaklarından) kapıya baktım. Namulardı hızlıca taehyung dan uzaklaştım ama hepsi çoktan o halimizi görmüşlerdi.
"Hayırlı işler taehyung tadı nasılmış?" Dedi dalga geçerek jimin-shi
"Dilinize meze olurum artık"
Ellerindeki poşetleri bırakmak için mutfak tarafına geçtiler bende taehyungu kolundan tutup bahçeye sürükledim evin kör noktasına götürdüm etrafı kontrol ettim
"Hey napıyorusn jeongguk"
Bu sefer hızlıca ben yapıştım dudaklarına hayır demedi oda onu istiyordu ya zaten sonra geri çekildim
"Hadi git artık" "Ama-" "Taehyung hadi yürü"
İttire ittire gönderdim sonra eve girdim merdivenlere yöneldiğim sıra arkamdan namu seslendi yavaşça geri döndüm merdivenin tek merdiveninden ona baktım.
"Jeongguk" "Efendim abi" "Bu sefer abi ayakları işe yaramaz"
Sinirli sinirli bakınca kızıcak sandım ama sonra hepsi birden gülmeye başladılar
"Ne gülüyosunuz ya" "Hiç eğlenceli görüntüler gördük camdan o yüzden" gülmekten yerlere yatarak söyleyen kişi jimin-shi iydi
"Garip değil bence senin için"
Diyip göz kırptım odama çıktım kapıyı kitledim ve yatağa atladım. İçimde kelebekler üçüyordu sanki bende uçuyordum. Uzun zaman sonra bu kadar mutlu olmak, beni dahada mutlu ediyordu. Yatağa yattığımda uyuya kalmışım sabah kalktığımda kapıya dayanmışlardı bağırıp cağırıyolardı. Kalkıp hızlıca kapıyo koştum kapıyı açınca hepsi yere serildi.
"Ne oluyor be!?" "Kardeşim- niye ses vermiyorsun ölüdün sandık" "Ya ne ölmesi uyuya kalmışım sadece"
Hızlıca kalktılar ropladılar kendilerini suga namun odadan çıktılar dierleri odada kaldı. Yatağa yattım gene. Jimin bana ters ters bakmaya başladı.
"Ya gene noldu ne bakıyorsunuz?" "Kalkmayı düşünüyormusum?" "Kalkarım birazdan" "Jungkook-shii!" "Bağırma lütfen suganın hatrına" "Ozmn sesiz olurum" diyip kendi kendine kıkırdadı. Jin jimini arkaya atıp yanıma yaklaştı yorganı üstümden atıp ayağa kaldırdı
"Noluyor ya" "Sevgiline böylemi görünmek istiyorsun?" "Ne?" "Taehyung bizi evine çağırıyor" "O benim se-vgilim deil bi kere" "Aynen öyleymiş tamam"
Üstümü çıkarmaya çalıştı tutup odadan çıkardım hepsini
"Ben halledebilirim" dedim kapıyı kapattım. Üstümü değiştirip yüzümü temizledim aşşağı inmek için merdivene yöneldim. Onlar beni her zamanki gibi kapıda bekliyorlardı.
"Çok beklettimi" sinirli bi şekilde namu cevap verdi
"Yok canım sadece yarım saat cik"
Arabay bindim. Oraya iki araba gitmekde biraz garip hissetirdi evi saraydı gerçekten bizim evden kat kat büyüktü. İçeri girerkn korumalar bize eşlik etti. Salon bizim evin havuzu kadardı. Orda koltuklarda oturan taehyungla minhoyu gördüm beni görünce koşarak sarıldı. Taehyung da yanımıza geldi
"Hoşgeldiniz"
Namu her zaman bizim adımıza konuşmaya bayılır zaten direk o konuştu taehyung ile onlar sohbet ederken hope ile suga etrafa hayranlıkla bakıyorlardı jimin ve jin de minho ile konuşuyorlardı bense gözümü taehyung dan alamıyordum benim ona baktığımı farkedince bana doğru geldi kolumdan tutup ordan çıkardı evin başka bir bölümüne götürdü.
