"Ne dedin sen?" "Asıl sen ne dedin?" "Taehyungla yattım dedim" "Sen nasıl-" "Sen nasıl sugala yattıysan bende öyle yattım" "Seni geberteceğim" "Kendi suçunu kapatmaya çalışma" "Kes be"
Bir elini beline diğer elini kafasına koyup odada dolanmaya başladı bense yatağa uzanmış bi şekilde onu izliyordum.
"Ne kadar rahatsın ya" "Neden olmayayım" "Çünkü dün gece inleme seslerimiz odalardan taşıyordu" "Auhm evet, hatta sabah namu ve jin odama geldi odayı kontrol ettiler. Belliki namu duymamış, ama jinin bir şeyler duyduğu kesin yoksa neden sabahın köründe odama baskın yapsınki?" "DEMEKKİ BİRİLERİ BİLİYOR. AAUH TANRIM!"
Orda otururken aklıma hope ye bağırdığım geldi "siktir ya, aklımdan çıkmış!" Diyip koşarak hopenin odasına gittim. Kapısını çalıp içeri girdim. Basasında, bilgisayarın başında oturuyordu. Yanına yaklaştım yawaş yawaş.
"Hopee" "Çık jeongguk, seninle küsüm ben" "Hey, ama olayı biliyorsun. Gerçekten sinirliydim" "Her sinirli olduğunda neden bana patlıyorsun?" "Bilmiyorum, ama gerçekten isteyerek yapmıyorum gerçekten" "Of banane kalbim kırık hala" "Yaaaaa, aşkıtom özür dilerim vallahi bak"
Yüzüme baktı kıkırdaya kıkırdaya sarıldı bana. Gıdıklıya gıdıklıya odasındaki koltuğa attı beni, oda yanıma oturdu bir şey diyecek gibi baktı yüzüme.
"Bana bak, dün gece taehyunga buradaydı değilmi?" "Şey hayır ne alka?" "Jeongguk, seni çok iyi tanıyorum" "E-evet burdaydı ama söyleme başka birine" "Yani o inlemeler sana aitti" "Şey" "Ney" "Tek ben değilmişim o inlemelerin sahibi" "Namu dami ya" "Yok artık daha neler" "E kim?" "Jimindende geliyormuş" "Ne?" "Evet sugayla jimin"
Kahkahalara boğulduk, hope gülerken etrafa vurduğu için kolum morarmıştı artık. Kalktım odadan çıktım en son. Aşşağı indim, salonda kimse yoktu. Tabi bu baya garipti çünkü, her zaman bir kişi olsa bile salonda birileri olurdu. Namuyu aramaya başladım, fakat etrafta gözükmüyordu odasına bakmaya karar verdim. Odasına yaklaştığım anda odadan sesler gelmeye başladı, bende hemen geri aşşağıya indim. O gün bahçede uyuyarak geçti.
O günden sonra namunun işi yüzünden şehir değiştirmek zorunda kaldık. 1ay boyunca başka şehirlerde kaldık, gezdik, gördük, eğlendik güzel 1aydı. O süre içinde jiminin ve suganın sevgili olduğunu herkes öğrendi, yani herkes derken bizimkiler. Gerçekten bir aile olarak görüyordum onları ama, taehyungla aramdakileri onlara anlatamıyordum.
Eve geri döndüğümüzde, tüm eşyaları odama atıp yatmıştım, çok yorgundum. Neyseki sabah kalktığımda eşyalarım yerlerindeydi, galiba jimin-shi yerleştirmişti. Taehyungu çok özlemiştim, ama eve geldiğimiz gibi nasıl dışarı çıkacaktım onu bilmiyordum. Aklıma hope geldi, hope nin yanına gittim bahçede oturuyordu.
"Selam hope" "Naber jeongguk" "İyi senden naber" "İyi jeongguk bir şey mi oldu?" "Hope dışarı çıkmam lazım" "Neden?" "Taehyungu çok özledim" "Hey bunun için seni nasıl dışarı çıkarayım? namuya ne dememi bekliyorsun" "Sadece gezmeye çıkıyoruz diye bilsin" "Offff jeongguk" "Hadi amaaaa" "Aaay peki"
Kalktı içeri gitti bende peşinden gittim o namuyla konuştu ben kapıda bekliyordum, namu bana baktı sonra hope kolumdan tutup dışarı çıkarttı, arabaya binip taehyungun şirketine doğru yola koyulduk.
Bir saat sonra ordaydık. Dev gibi bir binaydı içeri girdik bir kadın varı önümüzde
"Merhaba, hoşgeldiniz nasıl yardımcı olabilirim?" "Merhaba, biz taehyung bey e gelmştik" "Neyi oluyorsunuz" "Arkada-"
Hope beni geri çekti kendisi lafa atladı.
"Sevgilisi bende arkadaşıyım" "Hope!" "Ee peki haber vereyim ben bi"
Kadın telefonla konuşup tekrar bize döndü "ben size eşlik edeyim" diyio yolu gösterdi asansötle binanın en üst katına çıktık. Asansörün kapısı açıldı ve beraber indik korüdorun sonuna gittik ve sonra sekreter kapıyı açtı içeri girdik masasında oturan taehyungu gördüm. Ben içeri girdim hope dışarda bekledi beni. İçeri girdipim gibi taehyung ayağa kalkıp yanıma geldi. Bende ona sarıldım ona. Gerçekten çok özlemiştim onu, namu yüzünden telefonda bile konuşamadım onunla.
"Aah bebeğim seni gerçekten çok özledim" "Bende taehyung bende"
Nefesini boynumda hissetiğimde vücudum gevşedi. Kendini geri çekti elleri belimde kitlenmişti. Gözlerime bakıp sırıtmaya başladı.
"Hey neden gülüyorsun?" "Sen yanımdayken gerçekten çok mutlu oluyorum" "Bak sen şu işe" "Neye bakayım aşkım"
Arkadaki koltuğa ittirdim sonra kucağına oturdum.
"Sen böyle yaparsan kalbim dayanamaz ama" "Ama kalbin istemiyormu sanki" "Kalbimi boşverde altındaki organımda istiyor onu napıcaz"
Kıkırdayıp kalkmaya çalıştığımda kalçalarımdan tutup kendine çekti ve olduğum gibi üstüne düştüm.
Ellerş kalçalarımdayı hala, daha çok kendine bastırdı. Kapının açılmasıyla kapıya döndüm içeri giren sekreterle hopeyi görünce hemen ayağa kalktım. Sekreter panikleyim dışarı çıktı. Bense hopenin yanına yaklaştım.
"Şey hadi gidelim" "Yok devam edin napıyorsanız" "Hope kes sesini yürü namu merak edecek" "E peki"
Kapıyı kapatmak için arkamı döndüm taehyung dibimdeydi. Dudağını öpüp odadan çıktım hopeyi takip ettim. Adabaya bindik kemerşmi bağladım hope hemen lafa girdi.
Gülmeye başladık beraber. Eve geldiğimzde yemek yiyorlardı onlaral birlikte yemek yedik bizde.
Diğer bölümlere +18 eklemelimiyim sizce Ve nasıl buldunuz fikirlerinizi yazın Bir yanlış gördüyseniz veya beğenmediyseniz Onlarıda yazın aşkitolarım 🍯🤌
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
