The Only Girl(The BINI Series#1)

Prologue

Sa Sobrang init sa labas tagaktak ang pawis ko. Jusko sobrang hagard ko na vebz. Nagulat ako ng tumunog ang phone ko.

"Hello who is this?" Sagot ko sa phone "Hi it's me, Claris. Your Client."

Client? Kailan pa 'ko nag ka Client?
"Sorry you are wrong dial."

"No i'm not. This is Claris Arellano." Ah 'di kasi nililinaw.

Claris Arellano is my client or my biggest customer in resort. And the sister of the one and only ex.

She have a wedding in my resort kaya aligaga ako ngayon sa pag asikaso sa preperations in her wedding day.

"Yes Ms. Arellano Something happened?"

"What is this preperations? Wala akong sinabi na Green and Yellow sa theme ng kasal ko! Bakit ito ang nandito?"

Sakit sa tenga ng sigaw. "We are sorry ma'am. Aayusin po namin ang theme ng kasal niyo."

"Maayos pa ba ito, sure kayo?" Dudang tanong niya.

"Yes ma'am, 'wag po kayong mag alala."

Binaba niya na ang phone, baka nag kamali lang ang mga staff ko.

Bukas na ang kasal niya kaya kaagad na akong pupunta sa resort. Ano ba 'yan kaka uwi lang ay aalis na naman. What the hell naiwan ko pa ang payong ko sa loob. Ayoko nang pumasok ok na 'yan nasa loob na naman na ako ng kotse.

Pina-andar ko na ang kotse ko at binilisan ko na at baka ma traffic pa 'ko.
Mahirap na kasi madalas traffic dito sa Manila na 'di malamang dahilan. Nagpatugtog lang ako ng song na pwede, dahil ramdam ko na ang boring habang nag da-drive.

Nag pa tugtog ako ng Huling Sandali by December Avenue, favorite ko 'tong band na 'to. Galing mag pa sakit.

'Kahit sandali, Kasalanan ng puso di mapigil, Sanay tayong dalawa sa huling pagkakaton na ika'y ay para sakin'

Ang sarap talagang kantahin habang nasa kotse ka nag eemote, umiiyak kunwari. Hays talaga ang buhay. Never nako nag ka love life!

"Never ba? O pilit ko lang talagang limutin siya?" Ay si ate girl ayoko na nga ng gan'to.

Pinaplay ko lang ang pwede at maganda sa mood. Binilisan ko na lang ang andar ko, baka mag reklamo pa 'yun.

Madaling madali pa si anteh kanina. Ngayon ay nag enjoy na naman "Hays ang buhay nga naman."

Nang makarating ako ng resort ay pinagbuksan ako ng guard and agad nag park sa CEO parking. O syala may pa gan'to. Nagmadali akong maglakad, ang alam ko ay malapit lang 'yun dito. 'Di ko mahanap ang Cottage na kung na sa'n siya, nag tanong nalang ako sa malapit na counter.

"Good Afternoon Madam, how can i help you?" Bati sa'kin ng cashier.

Hinihingal pa 'ko at hindi makapag salita. "Is Ms. Arellano registered here?"

"Yes Madam." Tumango pa sa'kin ang cashier.

"Saan ang cottage niya?"

"This way madam." Itinuro sa'kin kung saan medyo nalito-lito pa 'ko sa binigay niyang direction.

Nag pasalamat na 'ko at agad ng umalis para makatungo sa pupuntahan ko. Nang makatungo na 'ko dito ay pati ako ay sobrang ramdam ko na ang galit niya.

Medjo lang naman ako kinakabahan sa mga sasabihin niya at tatanggapin ang mga masasakit na salita na manggagaling sa kanya, madami na 'kong na encounter na ganito pero 'di pa rin ako nasasanay.

"I'm sorry Ma'am." Bungad ko. "What is this Direk. Arceta!?"

Sigaw niya na ikinigulat ko.
At binato ang papel ng designs. "We are really sorry ma'am. What is the problem po ba?"