27.Bölüm

154 9 1
                                    

Melihhin bakıs acısından devam ke

Karan Babam: Melih seni kimse
tanımıyor zaten göreve gitsen bile yuzun kapalıyor oluyor zaten aralarına gireceksin bir sure ordaki dosyaları ve saldırıları ögreneceksin bu çok önemli bir görev dikkat etmen gerek elimiz kulagımız sende olucak

Ben : Ben bu görevi ka

Bir anda lafım kesildi çünkü babam söyle dedi

Babam: Komutanim Melih böyle bir göreve gidemez 17 yasında olmaz

Karan Babam: Melih ne isterse o olucak

Babam: Melih daha resit degil kendi karanlarını veremez

Eylül: Sakın olun

Çakır: Karan Amca üzgünum ama benim kardesim terorislerin icine giremez ben biz her gun bir sey olucak mı korkusuyla yasayamayız

Karan Babam: Melih ne isterse o olur

Aslı: Komutanım

Emir: Komutanim böyle yapmayın

Karan Babam: Sendemi karalıma karsı cıkacaksın

Cenk: Bu çok buyük bir görev Komutanim

Zemheri: Ya yarallanısa

Karan Babam: Benim oğlum sapa sağlam gelir siz tanımadınız mı Zemheri Melih inatcıdır ondan bu inat varken Melihye asla bir sey olmaz elimiz kolumuz ustunde olucak

Atakan: Git diyelim ya bir sey olursa ne olucak

Karan Babam: Olmuyacak Melihhe bir sey olmaz Melih hiç pes etmez Melih çok güclüdur

Demir: Baba

Karan Babam: Yeter Melih kendi vericek karansını

Cenk:Komutanım 17 yasında Melih o kadar serefsizin arasında ne yapar

Karan Babam: Hazan komutan Melihhi egitti Melih güclü bunu herkez birin

Ufuk: Evet ama komutanım

Yankı: Birimiz onunla giderim olmaz mı timden biri ailesinden biri gitsin onunla

Karan Babam: Melih kabul ederse tek basına gidecek o kadar

Herkez sanki ben yokmusum gibi konusuyordu tamam 17 yasımdayim ama neden ben 5 yasındayım gibi davlanıyorlar görevlere gittim ama ufak görevlerdi bu görevide kabul etmek isterim ama kimse istemiyor gorevi kabul etmemi Vatandi kacıs yoktu zaten simdi korksam buyudugum zaman onume bir is gelse hine korkacakmıydım ha bu arada Hazan komutan kim mi o Türkiyedeki en Yüzbasıydı ama suan sehit edirdi bir catısmada  hemde benim 17 yaş dogum gunumde sehit dustu doğum gunume gelmeden önce bir görev cıkmıs ve gitmis sonra bir eve girmis görev yerinde ve eve bomba tamıslar evde sehit olmus ben duydugumda aglama krizine girdim inanmadım benim tanıdıgım Hazan komutan böyle kolay sehit olamazdı yüzbasıydı hemde en iyi yüzbasıydı görevi kabul edicem ama kendim icin degil Hazan komutanın intikamını almak için kabul edicem korkuyormuyum evet bir salak gibi korkuyorum sehit olucam diye degil arkamdan gozu yaslı binlerce kısı birakıcam diye...Benim korkum bu arkamdan ağlayan çok kisi olucak Vatandı bu berki kucuktum ama onemli olan Kücük büyük meselesi degil onemli olan kalpbindeki ruhhundaki Vatan sevgisidiydi omzunlarımı genislentim ve söyle dedim.

Ben: Görevi kabul ediyorum komutanım ama ben görevdeyken kimse aglamıyacak herkez benim için gülümsuyecek

Herkez sasırmis bir sekilde bana bakıyordu kimse kabul edeyecegimi dusunmuyordu  ve baslarını salladılar hepsi sonra Babam Çakır abi Atakan abi Eylül bir anda bana sarıldı bende onlara hepsinin gözleri dolu doluydu dokunsan aglıyacaklardı onlar ayrıldılar ve gururla bana baktılar sonra Aslı abla Cenk abi Ufuk Abi Yanki Abi Zemheri abi Emir abi Demir abi bana salırdı sonra ayrıldılar onlaeında gözleri dolu doluydu onlarda gurunla bana bakıyorlardı En sonda Karan babam sarıldı ağlıyordu omzumda ağlıyordu Hiç agladıginı gormedigim adam suan aglıyordu omzumda bende ayrıldı ve göz yaslarını sil tek o tekil tim  babamlar Demir abim hepsi eliyle göz yaslarını sildiler ve hepsi gülümsemeye calıstılar bende gülüsememi onlara gonderdim ve Karan babam söyle dedi.

Gerçek aile (Erkek versiyon ) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin