Gerçek aile (Erkek versiyon )

7.Bölüm

"Evladımızı bize verin Akkaya ilesi evladimizı bize verin"

Melih: Murad bey ne oluyor Eylül nolur sakın ikizim ben burdayım

Melih hemen Eylülün elini tutar Eylül sakinleşmeye başlamıştır

Murad: Eymen Bora iyimisin oğlum beni duyuyormusunuz Abla Dede duyuyormusunuz.

Halil: Torunum burdayız

Murad: Ablam ve çocuklar yanında mı dede sen iyimisin

Halil: İyiyim çocuklar yanımda Çicekte yanımda siz iyimisiniz

Murad: Evet dede

" Murad Ağa evladımızı bize verin"

Melih: Bu kim horoz gibi bagılıyor.

Silah sesi durun herkez yavaşca ayağa kalkar

Eymen: Ömer amcamı

Melih: O kim

Çicek: Annenin.... abisi

Melih: Ne nasıl abisi mi varmış

Bir anda kapıyı yumruklamaya başlar biri. Melih korkuyordur Murad beyin ceketini tutar Murad bey melihe bakıyordur.

Murad: Yavrum sakin ol Eymen Bora Melih ve Eylulun yaninda kalın kendinize dikkat edin

Murad bey gidecegi sırada Melih hine çeketini tutar Murad bey ona bakar ve Melih hemen sarılır.

Melih: Gitme... Nolur gitme.

Murad: Yavrum kız kardesin ve kuzenlerin korkuyor hadi yanlarina git onları koruman razım ben Ona bakıp gelicem

Melih: Tamam

Ceketi bırakır Murad bey kapıyı acar Arkasında Halil bey ve Çicek halada vardır.Ömer Muraddı itip içeri gilen

Ömer: Nerde benim yegenim bize neden haber vermediniz.

Murad:(Sinirli bir sekilde) Bide çocugumu buldum diye size mi haber vericem serefsiz senin kardesim benim çocugumu kacırďı lan

Ömer: Bana bak yemin ederim öldurulum seni o benim yegenim ve bizim kanımızıda tasıyor simdi nerde o

Halil: Bana bak Ömer Eylülü hiç bir zaman görmeye gelmediniz ama Melih gelincemi o bizim evladımız o bizim yegenimiz demeye başladın Lan bir daha benim evime silahla girmeyeceksin

Ömer: O farklı bu farklı Melih bizim kanımızıda tasıyor ve benimle gelicek o bize annasinden emanet

Çicek: Yegenimi hiç bir yere götüremezsin sıktır git

Murad: Bana bak Ömer çocuklar var korkuyorlar diye bir sey yapmıyorum sinirlendirme beni

Ömer hızlı bir sekilde Melihhin kolunu sertce tutar ve sürüklemeye başlar Melih cırpınıyordur.

Melih: Bırak beni serefsiz bırak beni
Murad beye bakar Baba kurtar beni nolur

Murad bey hemen Oğlunun kolunu Ömerden kultalın ve üstüne cıkıp yumruklamaya başlar.

Murad: Bir daha asla benim evladıma yaklaşma bir daha akırsan ailesindeki hiçbir kimseye yaklaşma serefsiz

Yumrukları daha çok sertlesir.Halil bey ve Cicek hanım bir sey yapmiyordur cünkü Murad beyin haklı oldugunu biliyordur Eymen söyle der.

Eymen: Amca yapma yeter

Murad: Oğlum amcam

Melih biraz arkaya gitmişti ve gözlerini kapatmıştı
Murad bey hemen Melihhin yanına gider ve yüzünü kapattigi ellerine goturün ve indirin.

Murad: Babam benden korkuyormusun

Melih: İnsan babasından neden korksun ki ben senden korkmadım baba ben sana bir sey olucak diye korktum baba

Murad: Baban sana kurban olsun 3 gün senin bana baba demeni bekliyordum

Murad bey arkasını döner Ömer kaçmıştı

Halil: Çocuklar yeni konaga gecicez Murad sen baksana konaklara çocukların okullarınada yakın olşun

Melih: Dede okullar 3 gun sonra tatil zaten yaz tatiline giricez dede

Halil: Deden kurban olsun

Murad: Tamam dede ben hal ederim çocuklar eşyalarınızı toplayın yerdeki camlara dikkat edin

Melih: Hala bana yardım edermisin

Çicek: Tabiki halam

Çicek hanım Melihhe yardim eder sonra Eylüle Eymene Boraya yardım eder 2 saat sonra Murad bey güzel bir konak bulur konak bulur akırsan ailesi konaga varınlar konak budur.