Gerçek aile (Erkek versiyon )

28.Bölüm

Karan Babam: Merak etme oğlum arkandan aglamiczz gülümsemeye çalışıcaz sen merak etme dikkat et sen

Ben: Tamam baba ne zaman gidicem

Karan Babam: Yemek ye sonra görev için çanta hazırlığa sana

Ben: Tamam baba ee çantayı kim hazırlıyacak

Eylül: Ben ve Aslı yenge sana yemek hazırlıyalım tabi yengem isterse

Aslı: Yengen kurban olsun tabiki hadi

Eylül ve Aslı abla gitti

Babam: Bizde Eylüller yemek hazırlayama kadar konusalım mı oğlum

Ben: Tabikide baba

Karan Babam: Demir Cenk Zemheri Yankı Emir Ufuk bizde hatıra çanta hazırlıyalım ve harita yanı görev yerini hazırlıyalım

Ata timi: Emredersiniz komutanım

Çakır: Baba senden sonra ben çalıcam Melihhi haberin olsun

Babam: He kesin veririm oğlumu

Atakan: Abi senden sonra ben

Eylül yemekhaneden bagırarak

Eylül: Sonra ben ya bende ikizime konusucam

Babam: Hadi susun essek sıpaları sende prensesim

Babamla dışarı cıktık ve biraz türümüzden sonra banka oturduk babam yüründü ve söyle dedi bana değil önüne bakıyordu

Babam: Bir evladını senden uzak bir yere gitmesi bu hayatta en son en son ne hiç istemediğim bir sey ama ne yapalım Vatan iste bazen oluyor böyle seyler ama sunu birki ne kadar gitmeni istemezsem hinede arkandayım ne olursa olsun arkandayım ilk arkanı dönünce beni goruceksin benim minik askerim ve sunu unutma sağlam  kendime dikkat etmezsen sana kızalım haberin olsun minik asker seni çok seviyorum berki geç buldum ama ne olursa olsun bırakmıcam seni oğlum

Bir anda babama sarıldım ve aglamaya basladım babam benden ayrıldi ve yuzumu ellerinin icine aldı ve gülümsedi o sırada omzumda bir el hissettim ve ayaga kalktım karsımda Çakır abim vardı babam söyle dedi.

Babam: Sen abinle konus ben Karan ın yanındayım

Ben: Tamam baba

Babam gitti ve Çakır abim yanıma oturdu ve kafamı omzunun ustune koydu ve bana sarıldı.

Çakır: Seni bir kere gördum deniz mavisi gibi gözlerin vardı siz hastaneden eve geldiniz zaman ilk ben kucagıma aldım kucagıma aldıgımda ba a bakıyordun tek bana degil herkeze gülümsüyordun çok tatlıydın sonra Atakan seni kucagına aldı sonra babam seni kucagına aldı ve bize gülümsüyerek hadi herkez yataha dedi ondan sonra kardesimi goremeyecegimi birseydim o gün itilaz ederdim uyumak için ama bilemezdim işte sonra uyandım ve kardesim yoktu babamı uyandırdım seni o gün aradık ve senin ve a annemin ölüm haberi geldi o gun yıkırdım sonra hersey ustumuze geldi herkez babamı sucladı babamın bir sucu yoktu ki sonra ne kadar sevgim varsa babama Atakana Eylüle ama kalpbimde her zaman senin sevgin vardı mesela her zaman yemek yesek senin icinde tabak koyardık senin içinde oda vardı ve ben 17 sene kardesimi öldü bildim ve suan kardesim Vatan için gidiyor bizden ama ben her zaman arkandayım abim

Ben: Biliyorum abi her zaman arkamdasin seni çok seviyorum abi

Abimle sarıldı ve gülümsemeye basladım

Atakan: Ya ama yeter ya bende kardesimle konusucam ama

Çakır: Hadi gec kıskanma

Atakan: Abi Eylül ve yengem çok güzel yemek yapıyor git ye hadi

Çakır: Serefsiz gelmis beni kovuyor ya

Çakır abim gitti ve Atakan abimde arkasından el sallıyordu sonra yanıma oturdu

Atakan: Vallah abim bende abim ve babam gibi güzel bir konusma yapmak isterim ama aklıma bir sey gelmiyor cünkü ben kelimelerle kardesime sevgimi anlatamam ancak gösterimlim

Atakan abim sıkıca bana sarıldı boguluyordum lan

Ben: Abi tamam yeter ölüyorum ben ya

Atakan: Bu abi kardes sarılması ve ben çok sevdigim bir insana bu kadar çok sarılirım

Ben: Abim

Atakan: Saglam gel ha daha Abime senle saka yaparız

Ben: Çakır abime saka yapacak diye saglam gelicem abi

Atakan: Yani saka yapmassak saglam gelmicen

Ben: Hine saglam gelicem abi

Eylül: Abi hadi sıra bende

Atakan: Tabikide cimcime

Eylül elindeki dalı aldı veAtakan abime attı o sıradada Atakan abim kactı ve dal Atakan abime degmedi

Eylül: İkizim ben seni çok özlicem ya seni çok seviyorum ya cabuk gel ha 17 sene kardesimden ikizimden ayrı kaldım daha fazla kalmak istemiyorum

Ben: Tabikide ikiz orda bana mesaj atarsınız

Eylülle sarıldık ve fotograf cekirdik hatıra için 1 tanemi baya Eylül her fotografta bir kusur buldu bence güzeldi bilerek yapıyordu ama neyse iste cekirdik ve Aslı ablanın yanına gittik herkez ordaydı ve ben Eylülde oturduk

Babam: İnsallah oğlum geldigindede boyle sofra kuralız

Ben: Tabi babam

Demir: Dikkat et

Cenk: Mesaj atmayı unutma kucuk asker

Ufuk: Telefonlarimiz her zaman acık

Yankı: Biz sana mesaj atalız sen ne zaman gorunsen bize mesaj at abim

Ben: Tamam abi

Zemheri: Dikkat et asker

Aslı: Sen gel bizde dugun yapıcaz

Ben: Aslı abla hemen evlen yoksa abim senin yuzunden evde kalıcak

Çakir: Ayıp ha sanki yasliyım

Atakan: Yaslısın abi

Ben: Karan Baba ne zaman gidiyorum

Karan Babam: Yemegin bittimi oğlum

Ben: Evet

Herkez kalktı Yanki abim cantayı getirdi ve hemen cantayı omuzlarıma taktım sonra ucakların inis yaptıgi yere doğru yurumeye basladık herkeze sarıldım ve ucaga dogru gitmeye basladım telefonu cebimden cıkardım ve gülümseyin diyip selfi  cekirdik sonra telefonu cebime kotup ucaga bindim ve el salladım beni neler bekliyordu ama asla umudumu kaybetmicem cunku arkamda ailem vardı ucak beni 3 saat sonra bıraktı sonra indim bende ve ucak gitti yurumeye basladım sonra bir sey gordum hemen oraya dogru gittim...