A Forest Story •|Chaelisa

YENİ BAŞLANGIÇ

Arkadaşlar özür dilerim son zamanlarda sürekli sorun çıkıyordu ve şu son bir haftadır hastayım.Elimden geldiğince iyi yazmaya çalışıcam.

Oy verir ve yorum yaparsanız gerçekten çok mutlu olurum.

İyi okumalar.

Gelen seslere doğru gittiğimde orada ne göreceğimi bilemiyordum ve bu beni korkutuyordu ama bir yandanda ne göreceğimi bilememek beni cesaretlendiriyordu.

Çünkü ne göreceğimi bilseydim ve  -eğer içeride kötü ve benim hoşlanmayacağım- birşey varsa kesinlikle içeri giremezdim.Bu yüzden içeride ne ile karşılaşacağımı bilmemek beni daha rahat hissetiriyordu.

Normalde bu kadar cesaretli biri değilim.Bu kadar cesur davranmam benide şaşırtıyordu.Normalde korkak biriydim.Hele ki böyle bir durumda bırak gizli odalara girmeyi odamdaki yatağımdan çıkmazdım.

Bu yüzden bu kadar cesaretli olmam beni fazlasıyla şaşırtıyordu.Her an Lili  veya her ney ya da kimse,her an gelebilirdi.Ve ben buna rağmen fazla rahat davranıyordum.

Aslında bunun çok kolay bir açıklaması vardı "KORKU" bende korktuğum için bu kadar rahat davranıyor ve gizli odalara girip birşey bulmak istiyordum.Çünkü korkuyordum.Biliyordum ki Lili beni asla bırakmazdı.Bunu biliyordum ve fazlasıyla korkuyordum.Korku beni cesaretlendirmek zorunda bırakıyordu.

*****

Biraz daha ilerledikten sonra karanlıkta bir kız gördüm.O an yanına gidip gitmemek arasında kalmışdım.Ama kurtulmak için gitmem gerekiyordu.Evet belki zarar görecektim ama kurtulma ihtimalimde vardı.

Bu nedenle kızın olduğu yere doğru ilerledim.Kızıl,turuncu arası uzun saçları vardı.

Aynı Lili gibi.Ne yapacağımı bilemeyecek geri geri yürümeye başladım.Beni görmüşmüydü bilmiyorum ama umurunda değildi.Belki o kız bana yardım eder diye düşüntüm.Ama o da Lili çıkmıştı.

Aklıma takılan tek şey Lili'nin niye bağlı olduğuydu.

O sırada haberlerde gördüğüm ve o an hiç önemsemediğim bir detay aklıma geldi.İnsanları kaçırıp öldüren bu katil kurbanlarının ismini kullanıyordu.

Bu yüzden geri dönmeye karar verdim.Kızın yanına gittiğimde bayındı.Elleri ve ayakları bağlı.agzi bantla kapatılmış, saçı başı darmadağın olmuştu.

Onu dürterek uyandırmaya çalıştığımda uyanmadı.Biraz daha uğraştıktan sonra yerinden zıplıyarak uyandı.Kız çok kötü bir durumda görünüyordu.Kafasını zar zor kaldırıp yüzüme baktığında şaşırdığı barizdi.Bunu gözlerinin irice açılmasından anlamıştım.

Kızın ağzındaki bandı çıkarak ona yardım etmeye başladım.Ellerindeki ve ayaklarındaki ipleride çözdükten sonra ona yardım ederek ayağa kalkmasını sağladım. Çok bitkin görünüyordu bu halde nasıl kaçacaktık bilmiyordum.

Kızın yaraları vardı.Ama şuan pansuman yapamazdık.Kızla üst kata çıktım.

Ecza dolabından biraz sargı bezi,batikon,oksijenli su,bant, ağrı kesici vb ürünlerden fark edilmeyecek kadar aldım ve kızı alıp kapıya yönlendirdim.

Kızla berebar hızlı bir şekilde yürümeye başladık.Yürümeye başladık çünkü koşarak çabuk yorulacaktık.

Lili veya her kimse eve gelmeden önce ne kadar uzaklaşırsak bizim için o kadar kâr dı.

Yanımdaki kızla hiç  konuşmadık çünkü konuşursak daha çabuk yorulabilirdik.

Ormandan çıkmak için geldiğim yol takip edecektim.Evet farkındayım çok saçma bir fikir ama başka çarem yoktu.

Tek sorun buda değildi son zamanlarda önceki basın şeyleri unutmuştum.Bunlarin içinde yolda vardı kıza döndüm.

Hiç bir yardımı olmuyacağını bildiğim halde bunu yaptım.Kız ona baktığımı anladı -muhtemelen- ve eliyle beni yanına çağırır gibi yapıp çenesiyle benim gittiğim yolun tam tersini gösterdi.

Konuşmaya dağı mecali kalmadığı belliydi ama artık yorulduğu için mecburdu.Tıpkı benim gibi.

Kızın gösterdiği yere doğru ilerledim.Uzun bir yürüyüşün ardından.Şaşırılıcak şekilde dışarı çıkmıştık ama yinede buradan ayrılıp şehre çıkmamız gerekiyordu.

Kıza dönüp sorduğumda çok az bir yolumuzun kaldığını söyledi.Hızımızı artırdık.

Artık bir tepedeydik ve aşağıda şehrin meydanı vardı hızla ama dikkatli bir şekilde aşağı inmeye başladık.

Zaten meydan olduğu için polis karakolu vardı anında içeri girip ifademizi verdik şuanda hastane önemli değildi önemli olan ifadeydi.

O kızın bizi tekrar bulmasını asla istemiyorduk.Zaten polisler sağlık ekiplerini çağırıp ifademizi hastanede aldılar.Yanımdaki kızın adı Lili'ymiş bizi kaçıran kişi kaçırdığı kişilerin isimlerini kullanıyormuş a.a niye aynı görünümde olduklarını anlayamamıştım.

Hasta olduğu içinde sorup kafasını ağrıtmak istemeyip sormadım.Anmemide bulmuştum annem kaç zamandır beni arıyormuş,polislere bilmem kaç tane ifade vermiş ama olmamış.

Bizi kaçıran kişi ise bir katilmiş.

Lili'nin gidecek bir yeri olmadığı için benim yanımda bir kalıcaktı.

Bize asla yıl olmak istemiyordu eğer ona sen nerede kalıcaksın demeseydim asla söylemezdi.Zatende söylemedi ama ailesinin olmadığı gibi bir evininde olmadığı belliydi.

Bu yüzden bir iş ve ev bulana kadar bizimle kalıcaktı.Aslında hep beraber kalmak isterim çünkü ona bağlanmıştım.

Ama eninde sonunda gidicekti.Ama yinede buluşup konuşabilirdik.Hattanayni okula gider dik.

Ama bildiğim tek birşey vardı artık yeni bir başlangıç yapmıştım.