Bu acı denizinde boğuluyorum, tuttuğum tüm gözyaşlarından oluşan bu denizde. Beni suçlayabilirsiniz. Çünkü bunu hak ediyorum. Tıpkı hepsinin benim hatam olması gibi
Zihnimin içinde olmadıkları sürece hiç kimse beni kurtaramaz, akıl sağlığımı emen bu korkunç düşüncelerden habersizler. Bana kim yardım edebilir, benim bile kim olduğunu bilmediğim bir düşmanla savaşırken?
Kendi takıntılı yok etme ve acıya sebep olma düşüncelerimin içinde ve hapsoldum. Kim beni bu kimsenin varolduğunu bilmediği karanlık uçurumda bulabilir?
Benimle ilgili bir şeyler yanlış. Herkes aynı boku beni anlamak veya bana yardım etmek için tenezzül bile etmeden tekrar ve tekrar söylüyor.
Hiç suçluluk hissetmiyorum, sadece tarif edilemez ızdırap ve sefalet var. Keşke bir şeyi doğru ya da yanlış yapan şeyi anlayabilseydim çünkü anlayamıyorum...
"Buldum seni Jeff!"
"L-Liu...?"
"Bu gerçekten sen misin, Liu?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
A hymn for Blood-Creepypasta Webomic/Webtoon(Kitap 1)
FanfictionDuskooky adlı kullanıcının çizip yazdığı bir creepypasta çizgi romanını çeviriyorum, yalnız çeviri tarzı çizim üzerinde değil görsellerin altında.