Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Neden insan yemeklerinin görünüşü beni hala hayal kırıklığına uğratıyor?
Ne kadar iyi gözüktüğü önemli değil... Her zaman o kadar kötü kokuyor ve o kadar kötü bir tadı var ki kendimi hasta hissetmeden o şeyi ağzıma koyamıyorum.
Her yiyeceğin tadı çürüyen ceset gibi - insan bağırsakları yenilebilir tek şey.
Farklı çeşitlerde yiyecekler yemeyi denedim... ama hepsi aynı tada sahipti.
Onları sevmesem bile su, çay, kahve ve alkol anında tükürmediğim tek şey, şeker içermedikleri sürece.
Şeker benim için gerçekten bir zehir.
Herkes tatlıları sever, ben de severdim, çiğ ceset dışında bir şey yiyememeye zorlanmadan önce, bir hiç uğruna insanlığımı kaybetmeden önce.
İnsan olarak yaşadığım geçmiş hayatımı pek hatırlamıyorum, favori yiyeceğim olan o muffinler dışında.
Benim için hiçbir faydaları olmadığını biliyordum. Yine de onların o eski lezziz tadına dair eski anılarım tarafından büyülenmiştim.
