1. bölüm

11 1 0
                                    

Zilin çalması ile bize dönen öğretmen " Çıkabilirsiniz çocuklar. Hepinize iyi öğlenler." Deyip çantasını aldı. Yavaş adımlarla arkadaşlarımla beraber sınıftan çıktı. Bende kitaplarımı toplayıp çantama attım ve çantayı sırtıma taktım. Okuldan çıkıp kilitledigim bisikletimin yanına gittim. Kilidini açıp kilidi  bisikletin sepetine koydum ve yerime oturdum. Pedalları evime gitmek üzere çevirmeye başladım.

Mevsimlerden ilkbahardı. Rüzgar hafif hafif yüzüme vuruyor,saçlarımı ucuruyordu. Rüzgarla yüzümde bir gülümseme oluştu. Pedalları daha yavaş çevirmeye başladım. Bir acelem yoktu ve bu havada hızlı gitmek istemiyordum. Bir elimle cebimden telefonumu çıkarıp müzik listeme girdim. Güzel bir şarkı açıp bisikletimin on sepetine koydum.

Yaklaşık on dakika sonra evimin önüne geldim. Bisikletim ile binaya girdim. Bisikletimi duvar kenarına yaslayıp kilitledim ve telefonumu da elime alıp asansöre bindim. Dairemin bulunduğu kata basıp beklemeye başladım. Asansör durduğunda hızlı bir şekilde asansörden inip anahtarımı deliğine yerleştirdim. Bir kaç çevirme işleminden sonra kapı açıldı. Ayakkabılarımı çıkarıp eve girdim.

"Kızım sen misin?" Diyen annemle gülümsedim. " Evet anneciğim benim." Dedim ve çantamla hirkamı çıkardım.   Hızlı adımlarla annemin yanına gittim. " Deneme sonucun nasıl?" Diye sordu. " Öğleden sonra açıklanacak. Gösteririm gelince ." Dedim yüzümdeki gülümsemeyle. " Tamam hadi ellerini yıka ve sofraya gel." Dedi annem de bana gülümseyerek. Başımı salladım ve mutfaktan çıkıp banyoya ilerledim.

Suyu açıp ellerimi ve yüzümü yıkadım. Kuruladıktan sonra da odama geçtim ve formamı çıkarıp daha rahat bir şeyler giydim. Öğleden sonra beden dersimiz vardı. Saçlarımı da yukarıdan sıkı bir şekilde toparladım. Parfümümü sıkıp odamdan çıkıp mutfağa doğru adimlamistim ki kapı çalmıştı. Adimlarimi kapıya yönlendirip kapıyı açtım.

" Merhaba inek kardeşim." Diyen abim ile gözlerimi devirdim. " Merhaba sırık abi ciğim." Dedim sırıtarak. Mutfağa doğru ilerledi. Kapıyı kapatıp bende peşinden gittim. " Hoş geldin oğlum." Dedi annem. " Hoş buldum annem " dedi abim "m" harfini uzatarak. Anneme sarılma işini bitirip banyoya gitti.

Birkaç dakika sonra tekrar geldi ve kendi sandalyesine oturdu. Üçümüz De sessiz bir şekilde yemek yemeye başladık. Abime takılan gözlerimle küçük bir kahkaha attım. " Yavaş ye, bogulacaksin."  Dedim. " Bir şey olmaz." deyip yemeye devam etti. Başımı iki yana sallayıp kendi önüme baktım. Tam yemeğimden bir lokma alıyordum ki abimden gelen öksürük sesi ile hızla başımı kaldırdım. Yemek boğazında kalmıştı. " GERİZEKALI!" diyerek ayaklandım ve yanına gidip sırtına vurdum. Kendine gelince derin derin nefesler aldı ve suyundan bir kaç yudum aldı. " Sana boğazında kalacak demiştim. Sakalımız yok ki sözümüz dinlensin." Dedim. " Kes be!" Dedi ve yemeğe devam etti. Kıkırdayarak  yerime gittim. Son lokmamı da ayakta yiyip koridora gittim. Son kez aynadan kendime baktım ve hızla çantamı sırtıma attım. " Ben gidiyorum." Dedim ve kapıyı açtım.

" Dikkatli ol." Dediler aynı anda. " Tamam." Diye seslendim ve kapıyı kapattım. Ayakkabılarımı da halledip asansöre bindim. Telefonumdan saatimi kontrol ettim ve asansörden indim. Daha vaktim vardı. Bu yüzden yürüyerek gitmeye karar verdim ve çantamdan kulaklığımı çıkardım. Telefondan rastgele bir şarkı açıp telefonu cebime attım.

Yola odaklanarak hızlı adımlarla okulun spor salonuna doğru yürümeye başladım.

                                  ***

" Hoş geldin kanka." Dedi sinir olduğum o kız. Yüzümdeki şaşkınlığı gizlemeden cevap verdim. " Hoş buldum da kanka derken?" Dedim. Kesinlikle bir iş için benimle sohbet ediyordu. Yüzünde sahte olduğunu anladığım bir gülümseme belirdi. " Öyle demek istedim. Senden bir şey isteyebilir miyim?" Dedi. Tam da tahmin ettiğim gibiydi.

" Tabiki de " dedim bende aynı samimiyetsizlik ile.  " Ben biraz hastayım da benim ödevimi sen yapar mısın?" Dedi. " Maalesef yapamam çok yoğun bir programım var " dedim elimi omzuna koyarak. Anında yüzü düştü. Ona son kez samimiyetsiz ve sahte gülümsememi sundum. Arkamı dönüp boş bir sandalyeye oturdum . Çantamdan kitabımı çıkarıp okumaya başladım.

Bir kaç dakika sonra hoca içeri girdi ve ellerini birbirine çarptı. Kitabımı kapatıp çantama koydum ve çantamın fermuarını çekip hızlı bir şekilde sınıf arkadaşlarımın yanına gittim. Hepimiz tek sıra halinde durmuştuk. " Evet çocuklar bugün dersimize ust sınıftan bir öğrencimiz katılacak ve sizin kaptanlığınızı bugünlük o yapacak. Ben kenarda oturuyorum." Dedi ve masasına ilerledi. Kısa bir süre sonra bahsettiği çocuk çok havalı bir şekilde içeri girdi.

" Merhabalar. Ben Mete Kaya. Lise sona gidiyorum. Bugün koşu yarışı yapacağız. Bütün salonu iki kere turlayıp bitiş çizgisine geleceksiniz. Ondan önce ısınma hareketleri yapalım." Dedi. Hepimizin gözü onun üzerindeydi, o ne yapıyorsa bizde onu yapıyorduk. Isınma hareketlerimizi bitirince Mete denen çocuk iki grup yaptı. Benim rakibim daha yeni ödevini yapmamı isteyen kızdı.

Gözlerinde saf nefret vardı. Sırıtarak önüme döndüm. Mete ilk yarışçılara işaret verdi ve yarış başladı. Gözlerimi ayırmadan rakiplerimi izliyordum. Çoğunun yaptığı hata aynıydı. Bu işimi kolaylaştıracaktı. Sıra bize gelince geniş bir şekilde gülümsedim. " İyi şanslar." Dedim kıza dönerek. Kız ise umursamaz bir tavırla kafa salladı. Mete işaret verince tüm gücü bacaklarıma yükledim ve yola odaklandım. Rakibime karşı dikkatliydim çünkü her an bir hile yapabilirdi. Birinci türü bitirip ikinci tura geçmiştik. Tam da tahmin ettiğim gibi kız biraz bana yaklaştı ve bacağını önüme uzattı. Bacağının üzerinden atlamak yerine kızın diğer tarafına geçtim ve o daha ne olduğunu anlayamadan bitiş çizgisine geldim. Kız donup kalmıştı. Herkesten " oooo." Nidaları yükseldi. Yüzümdeki sırıtma ile kıza bakıyordum. Kız olduğu yerde öfkeyle tepindi ve yerine geçti. Bende hızlıca çantamın yanına gidip suyumu içmeye başladım.

                                ***

" Evet arkadaşlar ders bitti. Hepinize iyi akşamlar." Diyen Mete ile hepimiz derin nefesler aldık. Hızla bir peçete aldım ve terimi sildim. Hırkamı ve çantamı da alıp  spor salonundan çıkmak için hamle yaptım fakat hamlem koluma sarılan el ile başarısız oldu. Hızla arkamı dönüp kim olduğuna baktım.

" Mete?.."

Balkondaki Çocuk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin