Issız Mahalle

Kim bu kız~7

Nolduğunu bilmiyordum Hyunjin ile yanında anneme, anne diyen bir kız, Hyunjinin babası olduğunu düşündüğüm annemi tanıyan bir adam.

"Anne, bunlar kim?"

"Ah Yongbok, bu senı tanıştırmak istediğim üvey ablan Jennie, Kim Jennie ve buda benim patronum bay Hwang."

Hyunjin bana ve Jennie denilen kıza şaşkınlıkla bakıyordu, benimde pek bir farkım yoktu,

"Jennie, bu sana bahsettiğim oğlum Felix."

Jennie eğilerek bana selam verdi ve "Merhaba Felix, tanıştığıma memnun oldum!" dedi nazikçe.

-----------------------------------------

Şu anda hep birlikte AVM'deki bir kafede oturşmuş konuşuyorduk, daha çok annem, Hyunjin ve Hyunjinin babası bay Hwang iş ve şirket hakkında konuşuyordu, bizde Jennie ile bundan sıkılmış olucaktık ki birlikte sohbet ediyorduk, bana aynı kardeşiymişim gibi davranıyordu, tıpkı Cheayeong gibi..

Hyunjin bu konuşma esnasında ne benimle konuşuyor ne de yüzüme bakıyordu, arada sırada kaçamak soğuk bakışlar oluyordu sadece. Hyunjin saatine baktı ve çok acelesi varmış gibi kalktı

"Nini gitmemiz gerek"

"Ah, peki"

"Sizinle tanıştığıma memnun oldum bayan Lee, görüşürüz baba"

"Seninle tanıştığıma sevindim Felix en yakın zamanda görüşelim!"

Hyunjinin aksine bana görüşürüz demişti, Hyun bana sanki ben yokmuşum gibi davranıyordu. Ben normalde bunları takmam ama neden şu anda bunları düşünüyordum? Bilmiyorum. Sadece Hyunjinin Jennieyi elinden tutup hızlıca gözden kaybolmalarını izledim.

Bir süre sonra bizde annem ile kalktık.

Bugün Jisunglar bize yatıya kalmaya geliceklerdi bunun için çok heycanlıydım. Bir an önce eve gidip hazırlık yapıcaktım.

Eve gitmeden önce ilk olarak markette gittik ve akşam için gerekli olan birkaç şey ve ıvır zıvır abur cubur tarzı şeyler aldık ve eve gittik, eve giderken yeni taşınan komşularımızında ırda olduğunu ve orda parti verdiklerini gördüm, iş dışında eğlenmeyide biliyormuş.

1 saat kadar sonra Seung ve Chang gelmişti, Jisung sorduğumda en son hazırlandığını söylemişlerdi, Jisung hep böyleydi hep geç kalırdı.

Biz salona geçip sohbet ederken kapı çaldı, gidip açtığımda pijamalarını giymiş elinde yastığı olan Jisungu görünce gülmeden edemedim, çok tatlı olmuştu.

"Gülmede içeri al be beni" diyerek içeri geçmişti, bende gülerken arkasından kapıyı kapadım ve bende içeri yanlarına gittim.

"Yongbok!"

"Efendim anne?"

"Ben çıkıyorum, Bayan Han ile kalıcağım bu akşam zaten Bay Han ve Jisung evde olmadığı için. Kendinize dikkat edin iyi eğlenceler çocuklar, eğer birşeyr ihtiyacınız olursa dışarıdaki korumlara söyleyin yada hizmetçileri çağırın."

Evet koruma ve hizmetçi tutmuştuk, bunca yıl boyunca ıssız deli dolu bir mahallede yaşamıştık, ve bunları alıcak kadar paramız varmış ama benim haberimiz yokmuş. Korumaları babam kapıya dikmişti bize birşey olur falan diye.