MY HIGH-END SECRETARY

AVERY 7

AVERY GISON'S POV 

"I-I didn't see." The way he shouts rocked my world!

"Alam mo na ayoko ng pinaghihintay ako. Even your friends are not answering." 

"You know the rules. They will not answer if it is not working hours." 

He lift my chin. 

He eyed me like his going to eat me alive!

I also eyed him. 

"The next time you'll do this to me i'm going to punish you harder.." He whispered to me na ikinataas ng balahibo ko!

I know what kind of punishment is that! 

It's a punishment in bed! 

"It's your fault in the first place." Hindi ko na napigilang hindi siya sumbatan. 

Gusto ko din naman na ilabas yung sama ng loob ko. 

"Who are you to say those things to me?" 

"I am your girlfriend Vince for Pete sake! Can't you please treat me one?!" 

"We are the Madrigal's Residence Avery. Do you really want to make a commotion there?!" 

"I didn't do it. She did it on purpose! Tinapunan niya ng wine ang sarili niya para mapahiya ako. She's the one making a scene not me!" 

My emotions are bursting maybe because of the alcohol. 

Normally i don't do this to him. 

I don't argue with him. 

Hindi siya nakasagot. 

"Ano? Akala mo ba ganoon kakitid ang utak ko para gawin sa kaniya yun? knowing na that was her party? or should i say. YOUR party because that was your engagement party." Madiin na sabi ko. 

"Marunong akong lumugar Vince kahit hindi mo ako sabihan. Dahil ayokong mapahiya ang sarili ko. May pangalan din akong iniingatan. Hindi lang ikaw." Madiin na dagdag ko sabay duro sa dibdib niya. 

Para akong bulkan na sumabog. 

Tao lang din naman ako. 

May limitasyon. 

Lalo na kung hindi ko naman talaga kasalanan. 

Halatang nabigla siya dahil sa inasta ko. 

Nang hindi na siya kumibo ay nag walk-out na ako. 

Padabog akong pumasok sa kwarto ko at inilock ito. 

*Knock knock* 

"Avery let's talk.." Tawag niya sa akin. 

Hindi ko siya pinansin. 

Hanggat maari ayoko nang makipag talo sa kaniya.. 

Ayoko ng makipag palitan ng mga salita na alam kong ikasasakit ng damdamin naming dalawa.. 

Debaleng ako nalang.. 

Parang ngayon lahat nag sink in sa akin yung mga pinag gagawa niya at kung paano ko tiniis ang lahat para lang sa kaniya. 

Bigla akong naawa sa sarili ko.. 

Tumingala ako dahil pakiramdam ko ay maiiyak ako. 

Deserve ko ba itong ganitong klase ng pagtrato? 

Bigla kong naalala ang mga sinabi ni Shaira.. 

*Flashback* 

"You are beautiful, smart and talented. You deserved someone who can be proud of you. Yung kaya kang ipagsigawan sa buong mundo na mahal ka niya. Hindi yung ganiyan. No comment nalang palagi kapag iniinterview siya or he's always saying that you're just his subordinate. Oh come on.. May subordinate bang nagtatalik at nakatira sa iisang bubong? Eh parang mag-asawa na nga kayo sa lagay na yan! Hmp!" Stress na sabi niya atsaka inisang lagok ang wine niya.