JOHN JORGELOUIE WHITE

#2 Chapter 7

[7]

Nagising ako sa malamyos na paghimas ng kung sino sa aking pisngi. Iminulat ko ang mata ko at bumungad sa akin si Travis na malaki ang ngiti sa kanyang labi.

"Good morning, my gorgeous Mama." he smiled at me widely before he gave me a kiss to my cheek.

I pinch his cheek before I greet him a 'good morning' too. "Are you going to your school now? You should have woken me up so I could take care of you."

He pouted his lips. "Mama, I'm a big boy now I can take care of myself and besides I know you're busy. Don't worry about me Mama, Nanay Nenita is there to look for me."

I nod my head and kiss his forehead. "I'm sorry because Mama is always busy. I promise babawi si Mama sayo next time, okay?"

Ngumiti ang anak ko sakin bago ako i-kiss sa lips.

"Paano ba 'yan mauuna na kami. Ihahatid ko na si Tabis sa school niya." Nanay Nenita said and bid their goodbye to me.

"Bye, Mama. I love you," pahabol pa ni Travis.

Such a sweet baby boy. Buti na lang binigay ng d'yos sa akin si Travis dahil kung hindi dahil sa kanya hindi ako magkakaroon ng dahilan para magpatuloy at mabuhay.

Katahimikan ang namayani sa akin ng tuluyang makaalis na sila Travis. Muling bumalik sa alaala ko ang nangyari kagabi sa pagitan namin ni Louie.

Pinilit kung alisin ang alaala na 'yon. Hindi tama at lalong hindi pwede. Isa siyang malaking kalaban na kailangan kung harapin sa hinaharap.

Mabilis kong inayos ang sarili para pumunta na sa HQ. Naka ayos na ako at nasa labas na ng magulat ako sa taong naka sandal at naka pamulsa sa gilid ng pintuan ng unit namin.

"Anong ginagawa mo dito?" galit na sabi ko dito.

Its John.

Ngumisi ito sa akin. "Im just visiting what's mine,"

"Wala kang pag-mamay-ari dito, JJ." matigas na wika ko. "Umalis ka na" naka kuyom ang kamao kong ani.

Lumapit ito sa akin. Hindi ako agad naka galaw ng hapitin ako nito palapit sa katawan niya.

"I really love it when you call me with that name. Its turning me on" naramdaman ko ang katigasan nito ng mas lalo niyang idiin ang katawan ko sa kanya.

I feel my witness throb. Na pamura na lang ako. Don't you fucking dare to betray me body. 'Wag na 'wag.

"Kung nakuha mo ako noon dahil sa kalandian mo pwes ngayon palang sinasabi ko na sayong 'di na ako magpapaloko sa tulad mo" malakas na tinulak ko siya palayo sa akin. Nagtagumpay naman ako.

"Don't you dare come back here again. My husband doesn't like it when your roaming around here." pagkasabi ko nun ay umalis agad ako sa harap niya.

Pagkabukas palang ng elevator ay sumakay na agad ako. Na pa hawak ako sa dibdib ko dahil sa sobrang bilis ng tibok nito.

'Di ako makapaniwalang nagagawa pang tumibok ng puso ko sa taong pumatay sa pamilya ko.

Sa sobrang inis ko ay pinagsusuntok ko ang wall ng elevator, saka lang ako tumigil ng tumunog ito tanda na bubukas iyon.

Pagkabukas ay pumasok ang isang lalaki na naka jacket ng itim at naka facemask with black cap. Doon palang ay nagtaka na ako agad. Ngayon ko lang kasi siya nakita dito and Im sure na hindi siya isa mga residence ng apartment na 'to.

Matangkad itong lalaki at halata sa katawan nito ang araw araw nitong pageehersisyo.

I ready myself. Naglakad ako papalapit sa kanya pero na unahan niya akong sumugod. Agad ko namang na iwasan ang kamao niya at umatras dahilan para mapasandal ako sa naka sarado na palang elevator. Muling nagpakawala ito ng isang kamao sa dereksyon ko pero hindi ko ito na iwasan.

Inaantay ko na lang na dumapo sa mukha ko ang kamao niya pero isang maiinit na hininga ang naramdaman ko. Dinilat ko ang mata ko at sumalubong sa akin ang kulay berdeng berde nitong mata.

Malamig ang titig nito sa akin ni expression ay wala, na nagbigay sa akin ng ibang pakiramdam sa aking katawan. At iisang tao lang ang alam kung may ganoong klase tumingin.

Its Aszher Axcell Tamuhari.

"What the fuck?!" bulalas ko at tinulak siya at umayos ng tayo.

Hindi naman na ito nagmatigas pa at lumayo sa akin.

"You have not changed even a bit. You're still the same Loppy I met before." wika nito sa malamig na boses.

Inayos ko muna ang aking dami bago sumagot. "'Wag kang magsalita na para bang kilala muko"

"Of course. I am the one who built you to be stronger." sabi nito at namulsa. "Anyway, the condition I talked about in exchange for you getting on that mission is to be the body guard of John Jorgelouie White." ani nito.

Nagpantig ang tenga ko sa na dinig. Wait! Is he freaking serious?

"A body guard of who?! Nagkakamali ba ko ng dinig?" tinignan ko ito pero ganun parin ang expression sa mukha nito tanda na seryoso nga ito sa mga sinabi niya.

Humarap ako sa kanya. "Fuck you!!" walang pagdadalawang isip na turan ko.

"I will never—"

"Then you will never know the truth why your family has to die like that"

"I can"

"You can't. Trust me, Apple. You don't have a choice. Just get this job done and you will know the whole truth." huling sinabi niya bago bumukas ang pinto at iwan ako doon ng mag-isa.

Fuck! Talagang bang pinaglalaruan kami ng panahon? Ngayon pa? Ngayon pa kung kelan okay na ko? Kami?

Na ihilamos ko na lang ang kamay ko sa aking mukha dahil sa frustration.

Matatakot ako na baka kapag lalo kaming maglapit na dalawa bumalik 'yong damdamin na matagal ko ng ibinaon sa hukay.

Na baka sa paglakataon na 'yon makalimutan ko na siya ang dahilan kung bakit ako nasa ganitong situation. Na baka patawarin ko siya agad agad na hindi man lang iniisip ang buhay ng pamilya ko na nawala ng ganun ganun lang.

SUPER DUPER LATE UPLOAD.