JOHN JORGELOUIE WHITE

#2: Chapter 2

[2]

Loppiana's POV
The mission is; took information to Marlon Estaba about the Partnership Organization then kill him after.

"Mission accomplished!" ramdam ko ang ngiti sa labi ni Zandle ng sabihin nito iyon sa earpiece.

What really am I? Isa akong asset ng isang Battalion Association. Pumapatay para makuha ang katotohanan at justice na hindi na ibibigay ng batas sa mga taong nawalan.

Tinatapala na lang ngayon iyon ng pera.

Iba na ang patakaran sa mundo. Binabayaran na ngayon ang batas para pagtakpan ang katotohanan. Pero sa tulad namin kami ang gumagawa ng sarili naming batas para mailabas ang katotohanan at makuha ang dapat na matamong justice na ang batas sana ang gumagawa.

"Hey! Hey! Where do you think your going, Taklesa?" sita ni Zandell na nasa earpiece parin pala.

Akala ko wala na dahil hindi naman ito nagsalita mula pa kanina.

I smirk. "Hmm.. Find a man to warm my bed?" sabi ko na ikinasinghap ng triplets.

Zandle, Zandell at Zandwel is a triplets. Sila ang kasa-kasama ko sa bawat mission ko. Sila ang dahilan kung bakit ako na pasama sa samahan ng mga nagtitigasan at nag gwa-gwapuhang mga lalaki. Which is a Battalion Association.

"Please, have mercy to that man. Baka hindi pa kayo nagsisimula bali-bali na ang mga buto niya." sabi ni Zandwel na ikinahalakhak naman ng dalawa niyang kambal.

I rolled my eyes na para bang nasa harapan ko lang ang tatalo.

Hindi ko na kasalanan kung maulit ang bagay na iyon. Ang bastos naman kasi. Kaya ayon hindi pa man kami nagsisimulang mag-init na balian na siya ng buto. Not my fault anyway!

"Sige asarin niyo ako para mamaya basag na 'yang pinagmamalaki niyo." na tahimik naman ang tatlo. Hindi ko na inaantay pa ang sasabihin nila at pinatay na din agad ang earpiece na nasa kaliwang bahagi ng tenga ko.

They know I wont kidding. Talagang babasagin ko ang harapan nila kahit pa ba gwapo sila at makikisig.

Damn! This is a tiring day for me.

I massage my nape while tightly shut my eyes. Ng marelax ang katawan ko hinawakan ko na ang siradura ng aking kotse.

Gusto ko na lang humiga at ipikit ang mga mata. Ilang oras lang ang naging tulog ko dahil kay Travis. Panay kasi ang kulit sa akin na makipag laro. Ilang oras lang tuloy ang naging tulog ko pero walang parte sa aking ang nagsisisi.

I'll do everything just for my Travis.

Muling nanariwa ang ala-ala ng nakaraan pero iwinaksi ko na lang. Hindi ko na dapat siya iniisip. Matagal na 'yon! Hindi na dapat balikan.

"Lop!" tawag ng isang pamilyar na boses.

My breath suddenly snatch from me. My heart skip for a beat. My body stop moving. Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa katawan.

No! Why is he fucking here?!

Rinig ko ang yabag niya papunta sa deriction ko. Nagrambulan ang mga kalamnan ko sa hindi malamang dahilan.

Mabilis pa sa alas-kwatro ang galaw ko na pumasok sa loob ng kotse at pina sibad agad. I don't think i can face him right now. After what he have done?!

Naka hinga ako ng maluwag ng makalayo na ako doon pero hindi ko maiwasang tumingin sa side mirror ng Porsche na dinadrive ko. He's standing there naka hawak sa magkabilang tuhod nito at hinihingal na tinitignan ang papalayong bulto ng aking sasakyan.

I took a deep breath. Hindi pa rin nawawala ang kabog ng aking puso. Shit! Muntik na 'yon.

Akala ko hindi na kahit kailan magco-cross ang landas naming dalawa but destiny is really love playing games with us, huh?!

Dammit!

Ipinark ko sa parking lot ng Joh Condominium ang Porsche bago gumayak sa aking unit. Sa 27 floor room 1009.

Ng marating iyon bumungad sa aking si Aleng Nenita na naka simangot. Tila bunagsakan ng langit at lupa.

"May problema po ba?" tanong ko bago ko siya halikan sa pisngi.

Aleng Nenita, siya ang tumayong parents ko. Tumulong sa akin nung mga panahon na dapang dapa ako at walang makakapitan. Hindi makatayo habang walang kamay na tutulong.

I'm glad god gave Nenita for us. Kung wala siya I don't know kung saan na kami pupulutin nito.

"Hanggang ka-elan mo ba titigilan ang paghahanap ng justice na sinasabi mo, Pia, huh?" sabi nito na may pag-aalala sa boses.

I can blame her. Sino ba naman kasing matino ang pag-iisip na papasukin ang ganitong work di ba? Masyadong dangerous. Hindi para sa akin kundi para sa iniingatan kung mga tao.

Ang hiling ko lang naman is mabigyan ng katarungan ang pagkamatay ng aking nga magulang. Masama bang abutin ang bagay na 'yon?

"'Nay naman. You know how much important this for me, right! I'm doing this para sa— sa kanila." may namuo agad na luha sa gilid ng aking mata.

Kapag na aalala ko ang bangungot ng gabing iyon na patuloy na humahanting maging sa pagtulog ko hindi ko mapigil ang pag guhit ng emotion na matagal ko ng tinatago. Ang sakit. Ang lungkot. Ang paghihinagpis. At ang pagkapa ko sa justice na kailangan kong makuha.

"Alam ko 'Nak, pero kasi hindi naman mawawala ang pag-aalala ko ng kaligtasan mo every time na nakikipag patintero ka kay kamatayan." huminto ito sa paglalakad.

Inabot ko ang kamay nito at mahigpit na hinawakan. "Huwag po kayong mag-alala lagi ko naman pong iniingatan ang sarili ko." lumingkis ako sa braso nito ng naglalambing. "Smile for me 'Nay."

Later on she was smiling at me.

Na basag lang ang tangkang pagsasalita ni Nay ng may tumawag sa akin. "Mama!" ang bibong boses na iyon ang pumuno sa loob ng apat na sulok ng aking unit.

He's in front of my bed room door.

Lumuhod ako at binuka ng malaki ang aking mga braso dahilan para tumakbo ito sa akin at mahigpit na yumakap sa akin.

Damn! I missed him so much!

Laking pasalamat ko na binigyan ako ni God ng stress reliever na kahit kailanga ay hindi ko akalaing dadating sa akin. The reason of my happiness.

"How's my little baby boy?" I ask while giving him an blowing kiss in his whole cheek.

He giggled before pulling his body to our tight hug then he cup my both face. "Mama! Tabis miss you so much," he pouted his lips.

As quickly as that my lips stretch for a wide sweet smile.

So cute! Manang mana sa pinagmanahan. Hindi maipagkakailang siya nga ang ama ni Travis.

Halos kuha niya ang lahat ni wala man lang nakuha sa akin.

—————

Sorry for the wrong grammar and typos..

Enjoy❤