6 şubat 2023
.
.
.
.
.
..(｡>ㅅ<｡)💦
Saat 7.50
Daha yeni yeni güneş doğuyor.
Hem soğuk hem de uykusuzluk.
Anaokulun penceresinden dışarı bakmaya kalktım.
Müdür geldi ve uyarı yaptı.
"Arkadaşlar deprem olursa sınıflardan çıkmayın.
Çünkü orta tarafın üstü cam üstğnüze düşmesindne kormuyoruz sınıflardan çıkmayalım lütfen. "
"Anne"
"Efendim Aslı"
"Babam nerde"
"Dışarda"
"Anne söyle içeri gelsin çok soğuk"
"Üşümüyorum dedi bana"
"Yalan anne çok soğuk söyle içeri gelsin"
"Tamam ben söylerim sen gel otur"
"Yok dışarı bakcam"
Pencereden dışarı baktım ve sanki o an tüm herkes susmuştu içeride.
İçler acısı bir durum.
Kar yawaşça yağıyor ve tam çarpazda insanlar enkazdan milleti çıkarmaya çalışıyorlar.
O an sanki dünya durdu.
Ya onların yerinde biz olsaydık
Ya ailemle son gecem olsaydı
Tüylerim diken diken olmuştu.
Babamın yanına doğru yürüdüm.
"Baba"
"Efendim kızım"
"Gel içeri hava soğuk"
"Yok üşümüyorum"
"Baba ayağında çorap bile yok botun içinde sızlar ayakların"
Çünkü benim ki çok sızlamıştı.
"Tamam aslı sen geç içeri geliyorum. "
Yarım saat geçti ve köyden amcam geldi bizi almaya.
Hani şu çocukken beni vuran hala nefret var içimde.
Köye doğru giderken kuzenlerimi de almıştık.
İkisini de çok seviyorum ama şu an hiç göremiyorum kimseyi.
"Anne"
"Efendim"
"Rüya mı sence"
"Değil keşke olsaydı"
O sıra kuzenim konuştu.
"Enkaza gittik yardım için"
Duraksıyordu sanki anlatamıyor gibi.
"Ee"
"Abla bağırıyordu. Kurtaramadık"
Diğer kuzenim konuştu bu sefer.
"Bi yere gittim kafamı soktum mis gibi kokuyordu"
Gözleri dolmuştu sonra devam etti.
"Kesin bebek odasıydı o kadar mis kokuyordu ki. A ama bişey çıkaramadık"
Annesi yani yengem konuştu bu sefer.
"Üzülme oğlum yapacağımız bişey yok"
Teselli etmeye çalısıyor ama onunda hali beterdi. Hiç kimse ne yapacağını bilmiyor.
Sesizce yola devam ettik.
Yaklaşık yarım saat sonra köye vardık biz babanemlerde inmiştik.
Burda kalacaktık artık.
İçeri geçer geçmez babanemi gördüm öptüm ve sobanın yanına geçtim.
Aslında babanemi seviyordum ama deprem herkesin gerçek yüzünü gösterdi.
Saat 13.20
Saatini pek bilmiyorum çünkü uyuya kalmıştım 2. Deprem oldu.
Yengemin sesi ile uyandım
"Aslı kalk deprem oluyor kalkk"
2. Deprem oluyordu dışarı kaçacağım anda kardeşimin uyudugunu gördüm hemen kucağıma aldım babanem yaşlı olduğu için onunda koluna girdim herkes dışarı çıkmıştı ve ben o sallantıda bir elimde kardeşim bir elimde babanem vardı yürüyemiyordum sallantıdan.
Ev müstakil ama yine de çıkamadım işte.
Dışardan amcamın koştuğunu gördüm anneyi çıkarın çabuk diye bağırıyordu uzaktan ve ben hala balkonda çıkmaya çalışıyorum.
"Ordan bağıracağına gel al anneni yürüyemiyorum görmüyor musun?"
Gelip almayı akıl etti sonunda.
Herkes dışarı çıktıgında annem ve babamı göremedim.
"Yenge annemle babam nerde? "
"Onlar merkeze gittiler sizin için bi kaç şey alacaklarmış evden"
Telefonum nerde benim
Telefonumu almam lazm hemen.
İçeri gidip telefonumu aldım.
Annemi hemen aradım.
"Anne"
"Aslııııı"
"Anne nerdesiniz"
"Arabadaydık"
"Ev eve gittiniz mi? "
"Evet çıktık 5 dk sonra deprem oldu"
"Anne dikkat edin"
"Aslıı gözümün önünde yıkıldı binalarr" ağlıyordu.
"Anne tm hadi gelin çocuklar ağlıyor sakin hadi"
Telefonu kapattıgım an yine telefon çaldı.
Elif arıyordu.
İlk onu aradım ama açmadı şimdi dönüyor bana.
"Aslıı"
"Eliff"
"Nasılsınız nerdesiniz bişey yok demi"
"Yok yok sizde yok demi"
"Yok sivasa gidiyoruz siz nerdesiniz bizle gelin isterseniz"
"Yok bizde köydeyiz"
"Tm dikkat et aşkımm"
"Sende dikkat et"
"Tm telefonları meşgul etmeyelim bb"
"Bb"
Yine çaldı telefon.
Ferdi.
"Efendim ferdi"
"Aslım iyi misiniz"
"Evet iyiyiz köydeyiz"
"Burak ve ailesini çıkardık"
"Nasıllar? "
"Bilmiyorum direk ablamın yanına geldim"
"Anladm"
"Aslım dikkat et kendine seni seviyorum. "
"Bende"
"Özür dilerim"
"Ne için"
"Yaptıklarım için"
"Şu an zamanı değil"
"Tm ama unutma seni seviyorum"
Daha fazla dinlemedim ve kapattım.
