ARAF- BxB

~2~

Maraba yb ile karşınızdayım ilk bölümü 4 kişi okudu kitabı yayabildigim kadar yaymaya çalışıyorum bölüm atarsam belki bakarlar🥲

Neyse çok uzattım bölüme gecelimm

Annem ile şerefsiz herif kavga ediyordu ve ben aptal gibi onları dinliyordum kapıyı açtım ve hemen onumde anneme bıçak sallayan beyinsizi gördüm

"SEN NE YAPTIĞINI ZANNEDİYORSUN SİKİK?!!" üzerine atlayıp bıçağı elinden aldım yaşlı salak daha bıçak tutamıyordu. İri gözükse de bı bok yapamaz zaten benden korkuyor

"Anne kardeşimide al pembe komşuya gidin" pembe komşu aslinda sifreydi teyzemlere gidiceklerdi teyzemden bahsederken pembe komşu derdik babam varsa, teyzemi hiç sevmezdi annemi hep kurtarmak istediği için.

"Ulan ben sana demedim mi bu kadına elini bile sürmiyceksin bıçak çıkarmak ne lan!?"

"Bir kaşık suda öldüriyimmi seni ne istiyorsun lan bu sinirle gebertiyimmi yaptıklarım yetmedi mi?! Sen sözden anlamazsin gururun incilmez dimi oruspu çocuğu!"

"Lan düzgün konuş sen nerden aliyosun bu cesareti" sesi titriyordu sinirli olmaya çalışıyordu ama ben çocuk değilim korkmam

"Siktirip gidiyorsun bu evden"

"Sen kimin evinden kimi  kovuyorsun"

"Benim üzerimde olan her ay kirasını ödediğim alım terimle aldığım evimden anneme bıçak sallayan bir oruspu çocuğunu kovuyorum"afallamisti.

"Neyin varsa topla cık git yoksa seni burada öldüreceğim gözüme gözükme" sesini çıkarmadı ve eşyalarını toplamaya başladı. İşini bitirdikten sonra tam kapıdan cikicakken

"Arabayı alıyım deme oda benim üzerime hatırlatırım"

"Arabanda gözüm yok"

"Aslında üzerindeki kıyafetler elindeki telefon kolunda ki saat her şey benim paramla alınmış farkındaysan istesem onlarıda alirdimda senin kadar cani degilim. Şimdi defol"kapıdan çıkıp gitti.

Eve göz attım şerefsiz her yeri derma duman etmiş. Evi toplayıp kendime kahve yaptım ve annemleri aradım. Annemin sesi titrek geliyordu sanırım halen korkuyordu.

"A-Alo oğlum?"

"Annecim geldiniz mi teyzeme"

"Geldik oğlum geldik oturuyoruz"

"Tamam annecim, korkmuyorsun değil mi?" Sakin olmaya çalışıyordum sinirim halen geçmemişti canım annem nasıl korkmuş zaten üzerine evi dağıtmış aptal herif aptal! Onları evde yanlız bırakmak Hataydi evet ama iş görüşmesine gitmem gerekiyordu.

"Yok oğlum iyiyim ben sen naptın?"

"Merak etme iyiyim evden kovdum onu evide topladım birazdan gelirim yanınıza"

"Tamam yavrum sana bişey olmadı değil mi?"

" Yok annecim olmadı iyiyim o adamla konuşmadım bile direk evden kovdum bişey yapamaz zaten annem korkma sen" benim için endişeleniyordu sakinlestirmeye çalıştım

"Ben gelmeden kutu oyunu oynamayın  ve teyzemin uğurlu kurabiyelerinden yemeyin sakın bak" dedim şakayla

"Tamam tamam yemeyiz merak etme" gülerek söylemişti.

"Tamam annecim öptüm"

"Öptüm oğluşum"

Telefonu kapattım ve hazırlanıp aşağıya indim bir sigara yakıp yürümeye başladım normalde arabayla giderdim ama çok uzun mesafe yoktu zaten biraz temiz hava alırdım ne güzel biraz kafa dağıtmak adına yolu uzatmak için ara sokaklardan geçiyordum yoldan sapıp. Karşımda bir çete görünce durdum. Al işte bütün belalar aynı günde beni bulur zaten