Ⓙⓐⓩⓩⓜⓐⓝ - Ⓚ.ⓉⒽ

ℙℝ𝕆𝕃𝕆𝔾

Nigdy nie wiedziałem czy mogę komuś zaufać. Bo przecież na świecie jest tyle oszustów, tyle zła, tyle piekielnych pułapek. Wszystko, czego w życiu doświadczyłem, utwierdziło mnie w przekonaniu, że świat to jedynie paskudne miejsce, które potrafi tylko powalić nas na kolana i nie dać nam możliwości, by się z nich podnieść. Bałem się stawiać kolejne kroki, gdyż wiedziałem po jak kruchym, jak niestabilnym podłożu prowadzi mnie mój odgórnie określony scenariusz życia. Ostatnią nadzieją była dla mnie muzyka. To w niej mogłem się zatracić, to w nią mogłem bezczelnie wepchnąć wszystkie moje smutki, niepowodzenia, cały ból, jaki kiedykolwiek mi zadano. W muzyce zawarłem moją duszę. Muzyka stała się dla mnie tym jedynym i właściwym światem, w którym chciałem żyć. Nie potrzebny mi był nikt i nic więcej. Choć na chwilę mogłem się poczuć uderzająco szczęśliwy...