~Earthquake friend~ 'Minsung'

chapter 4

04.06.2023
   
     "Sevgilim, ah! Hala sevgilim demeye alışamadım." Minik kıkırdadık ikimizde. "Jis, ilk defa sevgilin olmuyor ya!"

     "İlk defa senin kadar mükemmel bir sevgilim oluyor, Minho."Yüzüme doğru eğildi."Benim gibisini bulamazsın."

    Kızardığımı fark etti sanırım, dudağımı öptü yavaşça. Öyle bir öpüş değildi, sadece yanağımı öpermiş gibi öptü.

    Geriledi. Bir kaç adım geriledi. Ve hızla koşmaya başladı. Ben henüz öpüşün etkisinden çıkamamışken seslendi bana, "Unutama beni Jisung! Unutama!"

     Sırıttım, "Unutmam seni Min. Unutamam." Ardından peşinden gittim.

      Sarıldım sırtından. "Öpüşürken, sevişirken, yapayalnız dolaşırken unutama beni. Jis, unutama beni"

      Bana döndü, " Unutmaya çalışırken unutama beni, Han Jisung. Unutama beni"

      "Yeter! Aa, biz henüz korku trenine binmedik hem! Hadi binelim!"

        Sarıldı aniden. İkimizinde gözü dolmuşken ve bunu saklamaya çalışırken, sarılması, gözyaşlarımı bırakmama neden oldu.

        "Unutmam seni, Unutamam, MinMin." Burnundan güldü, "MinMin, sevdim. Seni sevdiğim gibi sana ait olan şeyleri de bir o kadar seviyorum Jisung. Bunu bil sadece, Seni seviyorum."

        "Seni seviyorum Minho. Sana ait olan şeyleri, tişörtlerini, gözlerini, sözlerini,kokunu,gülümsediğin her bir anı, gülümsemeni çok seviyorum"

       Ayrıldı benden. "Jisungie, pamuk şeker gördüm alalım mı? Hala gözleri yaş iken konuştu.

       "Alalım MinMin, alalım." Elini tuttum. İlerledik pamuk şeker satan abiye doğru. Elimi bıraktı ve koluma girdi.

''''

       Kolumda Minho, Minho'nun elinde pamuk şeker, dolaşıyorduk lunaparkta. Minho'nun ne kadar istediği varsa hepsini yapmıştım.

      Kolumdaki ağırlık gitti. Arkamı döndüm. Yerde yatan Minho, elindeki beyaz pamuk şekeri..

      "Minho! Minho! Uyan! Minho uyan! Lütfen uyan! A-Ambulans" çıkardım telefonumu 119'u tuşladim tekrar.

"Alo?"

"Alo? Acil durumunuz nedir?"

"Sevgilim, bayıldı."

"Peki, ayık mi kendisi?"

"Hayır,yerde yatıyor, Seul Land lunaparkı'ndayız. Kendisi, kalp damar hastası, ölüm riski var çok hızlı olun, lütfen."

"Peki,bir ekip yolluyorum."

''''
       Ameliyathane kapısında bekliyorum. Tek başıma, tekrardan. İyi olacak. İyi olacak. Sevgilim iyi olacak.

      Doktorun kapıyı açıp çıkması ile baktım ona. Ayağa kalktım ve yanına gitmiş. "Doktor Bey?"

      Başını eğdi. Başını eğdi. Hayır,olmaz. Olamaz değil mi?

      "Minho! Minho! Sevgilim!" Kapıdan çıkan sedyeden üstündeki beyaz çarşafa baktım.

      "A-Açın çarşafını." Açtılar. Minho'm du bu benim biricik Minho'm du.

      "Gitme sevgilim, olmaz, yapma." Fısıltılarım arasında çarşaf ile yüzünü örttüler. Gitti. Minik sessizliğimiz arasında o da gitti. Miniğim de gitti