~Earthquake friend~ 'Minsung'

chapter 5 'F'

  Bir hafta geçti. Lee Minho'nun ölümünden bir hafta geçti. Bir ay boyunca savaştı o hastalıkla. Dayanamadı. O gün kollarım arasında lunaparkta nasıl can verdiğini hatırlıyorum da, önce bayılmıştı. Daha sonra ten rengi elindeki pamuk şeker kadar beyaz oldu. Dudaklarının rengi gitti. Bir ay boyunca öpmeye kıyamadığım dudaklarının üstüne henüz ben öpmeden beyaz bir örtü serildi. Sarıldığımda hissettiğim o sıcacık kalp atışı durdu. Lee Minho o gün dayanamadı.
 
   Morgda bedenine bakarken öylece, gördüm, yıldızlar vardı, kesiklerinin tam üzerinde. Lee Minho, güzel sevgilim, beyaz pamuk şekerim,lütfen son kez dinle beni; Bulutlar, onlar seni andırıyor bana. Nereye giderim ne yaparım bilmiyorum. Seul'den bir kez daha nefret ettim. Senin mezarını dahi göremiyorum. Sadece senin canını yakan şeylerle savaşmak istiyorum, istiyordum. Ama bunun için yeterince güçsüzüm.

    Sevgilim; eğer beni duyuyorsan, beni cennetin önünde bekle meleğim. Bu seferkine sanırım yıldızlar çizmeyeceğim. Kanı durduramıyorum. Gerçi, durdursam ne yazar? Odamın her bir köşesi kanlı peçeteler ile dolu.

   Bileceğim sevgilim; seni boydan boya bileceğim. Yanına geliyorum, beni cennetin kapısında bekle sevgilim. Belki buluşmamız imkansızdır. Ne de olsa sen cennet meleğisin ben ise cehennemi hak eden bir kul

  Tanrım, lütfen Lee Minho'nun günahları benim boynuma olsun. O acı çekmesin yeter ki. O cennetin meleği, yeni doğmuş cennet kokan bir melek.

    Lee Minho, Minho'm lütfen, lütfen, lütfen, lütfen, lütfen, lütfen mezarının yanında biz,ikimiz için bir mezar kazdığını söyle.

    Biliyor musun? Jeongin enkaz altında vefat etmiş. Yalnızım, annem, babam, ablam.. yoklar yanımda.. çalışıyorum. Tek başıma yetiyor. 'Tek başıma', Tek başımayım. Minho'm geri gelemeyeceğini biliyorum. Ama elinde olsa gelirdin,değil mi? Beni bırakmazdın. Beni yalnız bırakmazdın. 'Jisunggie' diye seslenirken bana.

     Unutmaya çalışmıyorum MinMin ama unutamıyorum. Gözlerim kararıyor."Minho?" Sensin evet karşımdaki sensin. "Sevgilim, Jisunngie?"

''''
Ve böylece iki aşık asla kavuşamadı.

The end