The Story of Us

Part31(Realized)

*the story of us*

.

>Gjglenn_28

.

.

Journal entry-©31

.

(Alhexx's entry/POV)

.
" Sometimes you have to choose between a bunch of wrong choices and no right ones. You just have to choose which wrong choice feels the least wrong."

.

Anong ibig sabihin ni Kent dito? Waaah! Lalo mo akong ginugulo Kent eh. Oo alam ko mali ang mga choices ko, pero mayroon akong hindi sigurado. Sino nga Kasi Drew ang gusto mo? Haist! Pinapahirapan mo ako eh.

.

Pumasok na lang ako sa room. Nandito na pala si Sir, inabot ko na sa kanya yung slip. Nakita ko naman si Kent na nakaupo doon sa gilid. Umupo na lang ako sa tabi ni Kat. As usuall, aral-aral na naman. Tapos nung break time, about sa welcome party lang yung pinag-uusapan nila. Nai-announced na din pala na Hollywood daw yung theme sa Party. Okay naman eh.  Then after ng dismissal, nag meeting lang kami. Then uwian na!!

.

"Best!" ..Kat

.

"Yeah." ..matipid kong sagot. Hanggang ngayon kasi pinag-iisipan ko pa yung sinabi ni Kent.

.

"Sinong character ka?".

.

"Huh? Eh wala pa eh."

.

"Ahh ako din!" ..Kat

.

"Uyy Lhexx! Itanong mo nga kung anong character si Drew para maging partner kami. Pleeeease!!!!" ..si Venice =___=again, si Drew na naman.

.

"O-Okay." ..hindi ko alam kung bakit iyan ang sinabi ko. Mabait si Ven. Mapagmahal din siyang kaibigan, and I think she deserves to be loved din.

.

"Yeeey! Thank you thank you talaga Alhexx! Ang swerte ko talaga at kaibigan kita! I love you Lhexx! Sige bye bye andito na yung sundo ko eh. Thank you ulit ^___^" ...Si Ven saka umalis na.

.

"Hayy naku best! Pagpasensyahan mo na yung Ven na yun. Baliw na baliw lang talaga kay Drew iyon. Haha!" ..si Kat.

.

"O-Oo nga e-eh!"

.

"Haha sige best! Una na ako sayo ha! See you tomorrow na lang!" ..Kat.

.

"Okay, ingat." ..then tuluyan na siyang umalis. Naguguluhan pa rin ako. Bakit ganun?

.
" Sometimes you have to choose between a bunch of wrong choices and no right ones. You just have to choose which wrong choice feels the least wrong." ..hmft you made me think so hard Kent. Mali na hindi ko tulungan si Ven kay Drew, kasi magiging unfair ako kay Ven. Mali rin sa side naman ni Drew, magiging masama ako kasi wala akong karapatan i-manipulate ang feelings niya.Mali rin Kung ipagpipilitan ko naman ang feelings ko sa kanya, magiging selfish ako. Pero kung tutulungan ko naman si Ven na mapalapit kay Drew,  depende na sa kanila kung ano ang mararamdaman nila sa isa't isa, pero ang mali dito, there will be a possibility na masaktan si Ven since may ibang gusto si Drew. But, hindi pa naman sigurado yun eh, saka kung may masaktan man, part yun, kasi may nagmamahal. Wala ng ibang alternative. Tama nga si Kent, I have to choose between a bunch of wrong choices and the no right ones. Now I've got it. And I think, the least wrong is to help Ven. Kasi pag tinulungan ko siya, may chance pa. Yeah the chance here is, baka sakaling okay naman sila sa isa't isa. So, the wrong choice will turn into the right one. Tama! My decision is final. I'll help Ven! ....but, t-teka, paano naman ako? Gusto ko rin si Drew. *teary eyed* ang hirap naman ng ganito. Pero kung ipagpipilitan ko ang sarili ko, babalik na naman ako sa first alternative which is selfishness. Mas marami ang masasaktan ko, and even myself. And mas maganda na lang na ako lang ang masaktan, kaysa si Ven. Now I knew. Thank you Kent. You made me realized those things and I'm sure now that I have chosen the wrong choice that feels the least wrong.

.

Tama na! Buo na ang desisyon ko. Okay lang na kahit ako na lang yung masaktan. Okay na lang na ako ang magsuffer. I'm sacrificing this time. Pero nasasaktan ako. Nanlalabo yung paningin ko, naluluha ako. Hindi ako pwedeng umuwi na ganito ang hitsura ko. Tumakbo ako sa music room, kasi nakita ko na bukas iyon. Tumingin ako sa paligid at walang tao. Magdidilim na rin pala, pero hindi ko na isinindi yung ilaw. May liwanag pa naman sa labas. Actually, miminsan lang ako nakapasok rito. Pangatlong beses ko pa lang yata eh. Nung una, noong pinilit ako ng teacher namin na mag audition para sa music club pero umayaw ako. Pangalawa, noong naglinis kami dito ni Kat as punishment daw kasi nasira namin yung isang instrument nila. Pinakialaman kasi namin dati sa stage nung break time nila from rehearsal for melodrama yung mga instruments nila, tapos natabig ni Kat yung plastic Saxophone kaya mabitak. At yung pangatlo ay ngayon. Nilibot ng mga mata ko yung buong music room at nakita ko yung grand piano nila. Hindi naman siguro sila magagalit kung gagamitin ko to. Saka wala namang tao. Umupo ako sa harap ng piano.

.
(Now playing: Everything has Change by: Taylor Swift)
.
"All I knew this morning when I woke,
is I know something now,
know something now I didn't before"
.

Andrew, alam ko na sa sarili ko na gusto kita. Yung tipong minsan ko na nga lang maramdaman ito, may hadlang pa. Ang hirap ng gagawin kong desisyon. Ang sakit sakit. *teary eyed*

.
"And all I've seen since 18 hours ago
is green eyes and freckles and your smile in the back of my mind
making me feel right"
.

Ang sarap isipin ang mga ngiti mo. Mga malasakit mo na lalong napamahal sa akin.

.
"I just want to know you better know,
you better know,
you better now"
.

Oo. Gustong gusto kong malaman mo kung ano itong nararamdaman ko para sa iyo.

.

"I just want to know you better know,
you better know,
you better now"

.

Kaso nga lang, hindi pwede.

.

" I just want to know you better know,
you better know,
you better now"

.

Dahil gusto ka rin ng kaibigan ko. Kailangan kong magsakripisyo. *tumutulo na yung luha ko* naiiyak talaga ako.

.
"I just want to know you, know you, know you....."
....
"Cause all I know is we said hello..."
.

Pagdating ko sa chorus tuluyan na akong naiyak.

.
"A-and your eyes l-look like ....*".

.

Inihinto ko na yung pagtugtog, hindi ko kaya. Ang sakit sakit na. Pinunasan ko yung luha ko na walang tigil sa pagpatak. Naiinis ako sa sarili ko. Bakit nga ba ako nagkakaganito sa kanya? Bakit parang ang bilis bilis? *huk* nakakainis talaga.! Pinindot ko yung middle C key, saka ako tumakbo palabas. Hindi ko alam ang gagawin ko. Nagiging OA na siguro ako sa paningin ng iba. Pasensya naman, ganito yata eh kapag nagmamahal. Nandito na ako sa open field ngayon. Nasa gitna na naman ako ng kawalan. I promise to myself, when this day ends, I'm going to end also my feelings to Andrew. This is the best way to get rid of this suffering. Yeah tama. Kakalimutan ko na ang nararamdaman ko kay Andrew, para sa ikabubuti ng lahat, pati na rin sa akin. Good bye to the old feelings of mine.