Yüreğimde Kalan Umutlar

Bölüm 9

Tutku gece geç saatlere kadar uzun süre uyuyamamıştı.Gül kokulu yorganını başının üstüne kadar çekip gözlerini kapatıp derin düşüncelere dalıyordu.O derinlikte boğulmaktanda korkuyordu.Biranda bir patırdı oldu.Biryerden ses geliyordu.

Tak tak tak.

Korktu yorganın altından çıksamıydı çıkmasamıydı bilemedi ses kesilir diye tam düşünürken...

Tak tak tak.

En sonunda yatağından kalktı.Biri camdaydı.Sessiz sessiz parmak uçlarıyla pencereye doğru ilerlemeye başladı.Belkide bir hırsızdı ya da... Herneyse bilemiyordu ne olduğunu.Işığıda açamazdı Sevim çok yorgundu ve uyuyordu.Her taraf zifiri karanlıktı.Perdeyi açıp açmamakta kararsızdı.Bu kararsızlık içindeyken yine...

Tak tak tak.

Tutku sinirlendi birisi rahatsız etmeye çalışıyordu besbelli.Perdeyi açtı.İri gözlerini açtı.

''Ama sen sen..''

Kekelemeye başladı.Dün okulda dayak yiyen çocuk tahtadan bir merdiven dayamış resmen pencerenin önündeydi.Camı açtı.

''Seni bu saatte rahatsız etmek istemedim ama sabahı bekleyemedim.Şalınız bende kalmış onu için geldim.Şal için teşekkürler.Ha birde isminiz nedir?''

Tutku'nun korkusu bir anda gitmişti çocuğun haline gülmeye başladı.Çünkü tüm bunları söylerken bir prens taklidi yapar gibiydi.Tutku tedirgin olmasına rağmen o çocuk onu güldürmüştü hatta uzun zamandır ilk defa bu kadar içten gülüyordu.

''Adım Tutku.Ama şalın acelesi yoktu hatta sende de kalabilirdi..'' dedi oda bunu gülerek söyledi.

''Sende bir sürü olsada bu şalın benim olmadığını ve senin olduğunu değiştişrmez Tutku.''

Tutku yine gülümsedi ciddiyetini kaybetmek istemiyordu ama başaramıyordu.

''Hadi git artık evdekiler uyanacak.''

''Tamam tamam kızma gidiyorum.Ama sen şaşkınlıktan adımı sormayı unuttun.Benim de adım Deziray.Memnun oldum görüşmek üzere.'' dedi göz kırptı ve merdivenden indi.Tutku Ahmet Bey'in öksürük sesini duydu,hemen pencereyi kapatıp yatağına girdi.Şal yıkanmıştı.Mis gibi kokuyordu.

Tutku düşünmeye başladı kafası karışmıştı.

Gecenin bu saatinde bir şal için mi gelmişti yoksa Tutku'yu görmek için mi? İçi içini yiyordu.Acaba o mu yanlış anlamıştı? Yoksa boş bir umut muydu? Tutku sadece iki kere gördüğü ve sadece ismini bildiği çocuktan neyin umudunu beklemeye başlamıştı? Çok mu hızlı gidiyordu? Deziray'ın gözlerini düşündü de... Çok güzellerdi ama bunu bir türlü kendine söyleyemiyordu.Keşke annesi yanında olsaydı o akıl verirdi.Ama yoktu.Kafasında kurmamaya çalıştı.Ama içi içine sığmıyordu yinede.Kalbi yerinden çıkacaktı sanki.Yatağa girdi şalı hala elinden bırakmıyordu.Hem belki Deziray'ı bir daha göremeyecekti.Sahi Deziray kimdi?