Çocuken yerişkinlerin nasıl konuştuğunu merak ederdim . Büyükler her zaman bu yetişkinler için yada bu büyüklere göre bir konu diyince hayatımda görmediğim ilginç şeylerle dolu bir konuşma olduğunu düşünürdüm . Okula ilk başladığımda ( ana sınıfı ) kendi yaşıtların arasında bir yetişkin gibi davranabileceğini keşfettim . Biraz daha büyüdüm ve yetişkinlerin arasındaki ilişkiyi fazla resmi sandım . Resmiyetten hoşlanmazdım bu yüzden yetişkinleri merak etsemde fazla konularına bulaşmamaya karar verdim .
Şuan lisedeyim ve etrafım yetişkin dolu ama anlıyorum ki hiç biri o kadar resmi değil hepsi çocuk gibi ..
Asıl soru şu yetişkinler birbirleriyle bizim arkadaşlarımızla konuştuğumuz gibi konuşuyorsa neden çocukların bunları anlamayacağını düşünüyorlar ?
Bilimsel veya siyaset konuşmadıkları sürece çocuklar onları anlar ama arkadaş ortamında ne konuştuklarını bilmemizi istemediler ve normal bi konuşmadada herşeye hayalperest bakacağımızı sandılar . Belki söz hakkı verselerdi çok şey değişirdi onlar içinde çocuklar içinde...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AKLIMDA DÜŞÜNCELER CANIMI SIKAN
Non-FictionBu kitap bir hikaye değildir .Herbir bölümünde bir soru bir tespit veya herkese hitap eden küçük düşünceler paylaşılacaktır
