Şarap Kanı

Sevsene beni

"Siz delirdiniz mi?! Arabam ne hale gelmiş! Arya Pusat'ı arabanın üstünde dövmek ne!?"

Şarabımdan bir yudum daha aldım.

"Hay ne abarttın ya! Tamam benim motoruma vereceğin tamir parası senin olur olay biter!"

"Poyraz at bu Arya denen öz düşmanını! Sadece kısa püskül dedim sana! Belimi kırdın ulan!"

Omuz silktim. Naneleri yerken bana mı sordun?

"N!" Marco'nun sesini duymamla şarabım yere döküldü. Ulan Marco seni geberticem çocuk!

"Efendim Marco?" Şaşkın bakışları ben, Poyraz ve Pussy'in üzerinde gezindi.

"Sen iyi misin?" Bunların hepsi salak mı ya?! Aynı soruyu sorup sorup duruyorlar ulan!

"Marco iyiyim bileğim, parmağım, yüzümdeki yaralar ilk değil. Sanki ilk defa kaza geçirmişim gibi davranma." Sakin ama sert sesimden mesajı almış olacak ki sessizce yanıma oturdu.

"Evet adamı sana mı teslim edeyim yoksa direkt öldüreyim?"

"Nasıl istersen N'ciğim. Yalnızca kimse benim yaptığımı bilmesin."

"Şüphen mi var?"

"Yok tabiki kısa saçlı kız ama ben önlemimi alayım."

Aman haspama bak! Vallahi ki katil olucam! Lan ben zaten katilim!

"N, Burak abi seninle konuşmak istiyor."

Telefonu elime alıp konuşmasını bekledim. Bir süre sonra konuştu.

"Arya ne halt ettiğini biliyorum! Sakın kabul edeyim deme! Bak o gece dediklerim sinir anıyla gelişti. Asıl düşüncem o değil!"

Sinsice gülümsedim.

"Senin bir anlık sinirinle olan konuşmalarına benimde bir anlık kabul etmem ödeşti bence."

Telefonu kapatıp Marco'ya verdim. Anlık sinir diyor lan! Kaza yaptım o sözler yüzünden ben!

"Eveeet ben yarına kadar planı yaparım Maşa. Sen şu Pussy'e plastik makyaj için bir kaç ürün almasını söyle."

Poyraz artık kendini tutamayıp gür bir kahkaha attı. Pusat ona ve bana sert bakışlar atıyor, arada telefonuna dönüyordu.

Binadan çıkıp yürümeye başladım. Anam zaten 10 dakikalık yolmuş. Ben bı iki saat var sanıyordum.

Marco boş boş konuşup başımı şişiriyordu.

Sargılı parmağım zonkluyor acıma baş ağrım eşlik ediyordu.

"Marco bir yandan parmağım bir yandan sen. Rahat bırakın ulan beni!"

Bana sinirli olmasına rağmen kıyamıyordu.

"Arya bu aralar çok kötüsün. İyice kendinden nefret etmeye başladın."

Gerçekten öyleydi. Poyraz kafamı bunaltmıştı.

"Ve bu aralar çok sık kestiriyorsun saçlarını."

Ateşle uzun zamandır konuşamıyordum. Garip ama onunla konuşmak iyi geliyordu.

"Abartma Marco. Kendimden zaten nefret ediyorum. Ucu bucağı olmayan bir nefret. Saçıma gelince her zaman aynı hizada olması için kesiyorum. Bir şeyim yok iyiyim ben."

Son dediklerime o bile inanmamıştı.

"Sigarayı azaltmaya çalış biraz!"

Bir sigara yaktım. İçime doyasıya çektim. Evin önüne geldiğimizde E kapıyı açtı.