anlasilmak

28 4 9
                                    

Sahilde yuruyorum yine. Onunla gectigim yerlerden onsuz gecmek uzmuyor degil. Ama gercekten uzerimden bir yuk kalkmis gibi. Gogus kemigimi sizlatan bir agri yok mesela. Ya da beynimi yoran aptal dusunceler. Sessizlik , huzur.

Demeyi cok isterdim.

Sessizlik huzur olmuyormus her zaman. Onu ogrendim bu surecte. Bazen yorgunluktan olsen bile yasama tutunmani saglayan bir sesin doyasiya simarmasini istiyormussun.

İstiyormussun istemesine ama sesini cikaramiyormussun onu kendin yok ettigin icin.

Basim agriyor yine , yeter susun artik. Kafam catlayacak gibi.

Soz vermistim ama artik o olmadigina gore sozlerimi tutmama gerek yok degil mi ?

Hem zaten yaptigim seylerden sorumlu tutulmayacak kadar icsem yeter. Suclanmaktan biktiran insanlar degil mi , cekiyorum iste cezayi herkes adina.

-

Ya ucuncu ya dorduncu sisem elimdeki. Kafam guzel mi degil mi onu bile cozemeyecek kadar sarhosum , dusunmek de istemiyorum zaten. O olsaydi siseyi kapip firlatirdi yere simdi. Bana sirf kendime zarar verdigim icin tokat atip da pismanlikla hungur hungur agladigini hatirliyorum. Nasil kizmistim kendime. Dusundukce kokusunu aliyorum sanirim. Siktir lan , delirdim mi yoksa?

Gozlerim bi anda fazlaca karariyor ve kafamdan silemedigim kelimelere bilmem kac tane daha ekleniyor. Sikecegim artik.

Elimdeki siseyi umutsuzca yere firlatiyorum , kendimi avutuyorum güya. O varmis gibi davranmak ne zormus.

O sirada sabah oldugunu farkediyorum.

Gideyim de suradaki banklarda oturayim derken kafasi geri dusmus,yanaklari soguktan kizarmis ve ustunde incecik bi ceketle sizan sarisina ilisiyor gozum.

Siktir , cok icmese miydim.

Yalpalaya yalpalaya yanina gitmeye calisiyorum. Alkolden gozlerim gormeyecek derecede belli , dibine girdigim halde ayirt edemiyorum yuz haltlarini. Dizlerim titriyor ama bunun alkolden degil de kalbimin sicakligindan oldugunu soyleyebilir disardan bakan herhangi birisi.

Taniyamiyorum gercekten...

Daha yakin bakayim diye iyice dibine girerken hafif kazitik ensesine gidiyor elime. Bazi anilar cagristiriyor bu an bana.. Neyse

Taniyorum, evet.Gozlerim gormese de , bacaklarim tutmasa da unutamam ben bu kokuyu. Sarhos olmam bisey degistirmez. Cunku bu kokuyu da sarhosken cekmistim hep icime. Gerci sarhosken degildi.

Beni sarhos eden zaten bu kokunun kendisiydi.

Zamaninda tenime sinmis,benim olan bu kokuyu bir kere olsun icime cekmek icin milyarlar verirdim suan. Sapik sanmasinlar da.

Niye burada uyuyakalmis acaba.

Bi yandan dusunurken bi yandan da uyusmus bedenim kendi kendine ceketimi cikartip onu sarmalamaya karar veriyor.

Nazikce kucagima almaya calisiyorum.

Kucagima almamla biseyler mirildaniyor genc cocuk. Anlasilmiyor.

Ama yuzunde olusan tebessumden tahmin ediyorum az cok.

Nereye gitsem diye dusunurken kendimi kandirdigimin farkindayim. Coktan ona yurumeye basladim bile.

-

Merdivenlere gelmisim bile. Ayaklarim geri geri gidiyor resmen... Yapacak bir sey yok.

-

hesap olu gibi hic yazasim gelmiyor ama yazmadan da nasil taninaxagim paradokstan cikamiuorum

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 24, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

TorafuyuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin