[Giriş]

43 5 17
                                    

Ben Kim Taehyung,henüz 15 yaşındayken annem kanser hastasıydı.O hastahanede kalırdı ve ben babamla tek kalırdım.
Babam annem'in tedavisi için çalışıyordu, ilaçlarını alıp ona gereken desteği verebilmemiz için.Babam hep bana bağırır, beni döver,sözlü ve fiziksel şiddet uygulardı.

Ben ise sadece odamda ağlardım,sorunun bende olduğuna karar verdiğim de onun için iyi bir evlat olmaya karar verdim.İyi bir evlat olsaydım bana böyle davranmazdı çünkü.Ben değişirsem,o da bana karşı değişebilirdi.

Bu yüzden hep notlarımı yüksek tuttum,sınıf birinciliğim oldu,derece yapmışlığım oldu.
Hatta okuldan çıktığım gibi babama yardım etmek için yanına işe gittim,ev işlerini yaptım.Babama da yardımcı oldum.O yaşta yemek yapmayı da öğrenmiştim,yemekleri yapıyordum,ara sıra babam parasını temizlikçi için harcamasın diye evi de temizlerdim.

Ama sonuç hep aynıydı,ben değiştim,babam değişmedi.Ben değil Dünya değişse değişmeyecek bir adamdı.

Bana karşı olan tavrı her gün kötüye gitti, hiç bana teşekkür etmedi mesela,hiç diğerlerinin babası gibi beni tebrik etmedi.

Ama olsun,yakında annemin tüm ilaçlarını alacak paraya sahip olabilirdik.Bu yüzden moralimi yüksek tutmaya çalıştım,ya da öyle gibi yapmaya.

Ben 16 yaşındaydım,annemin ilaçları için olan masrafı tamamlamış sayılacak kadar az kalmıştı.Ama annem de ölmek üzereydi.Çok az vaktimiz vardı ancak yetişecekti,bir hafta daha çalışsak yetişecekti.

Annem yaşayacaktı,belki de babamdan korurdu beni,belki tebrik ederdi.Hiç üzülmesin diye söylemedim ona babamın bana neler yaptığını,bilmese daha iyi olurdu.

Bir gün işten dönüyorduk,babam bursluluğu 1 puan ile kaçırdığım için bana bağırmaya başladı.Ev'de buna alışmıştım,ancak sokakta yapınca bu beni fazla tedirgin etmişti.Bağırmayla kalmadı,her gün yaptığından daha şiddetli dövdü beni.Sanki kendi oğlu değilmişim gibi vurdu bana,durmuyordu da.Sadece ağlamak geliyordu elimden.

Ve bir anda biri geldi arkadan,benle yaşıt gibi duran bir çocuk.Önce yanımdan alıp yere itti babamı,ardından o yerdeyken elindeki bıçağı alıp defalarca bıçakladı.Öyle bir öfke ile bıçaklıyordu ki,doymadan bıçaklamaya devam ediyordu.Ben ise sadece ağlıyor,ve şok olmuş bir şekilde izliyordum.Babamın bedeninden çıkan kanlar,o çocuğun yüzüne fışkırıyordu.

Bana son kez baktı,orada yüzünü gördüm.Ve yıllardır unutmadım,bir daha farklı bir şekilde görmek için.

Kim miydi o çocuk? "Nochu."

1 hafta içerisinde annem öldü,ben hiç bir şey yapamadım.Artık yetim bir çocuktan başka bir şey değildim.Okuyacaktım,okuyacaktım ve o kendine "Nochu" diyen,kimliğini gizleyen o katili bulmak için polis olacaktım.

Şuan 25 yaşındayım,Kore'deki bir karakol'da polis memuruyum.

Nochu şuan da en çok aranan katillerden biri,onu yakında yakalayacağım.Onun davasına şuan bakan,öncelikli olarak ilgilenen benim.Ve her suçlu gibi o da hak ettiğini alacak.Ona kelepçeyi vurmak için ne kadar çalıştığımı bir bilseler..

Fakat onu normal katillerden ayıran bir şey vardı,onun öldürdüğü kişilerin hepsi tecavücü,gaspçı,tacizci,organ mafyası doluydu.Onun öldürdüğü masum tek bir kişi bile yoktu.Hatta bizim aradığımız kişiler'e bir bakıyorduk,Nochu'nun öldürdüğü kişiler arasında.

Ona göre kötüler'in cezası ölümdü.Ama hayır,bana göre kimse ölmeyi hak etmezdi.

O benim annem'i elimden aldı,yaşama şansı varken annemi elimden aldı.Ben ise onun özgürlüğünü elinden alacağım,gezip tozma şansı varken onu bir hücre'ye hapsedeceğim.

Yıllardır onun hakkında neredeyse hiç bilgi öğrenememiştik. Her seferinde kaçmayı başarıyordu. Gerçek adını,kim olduğunu bilmiyorduk.

O benim gözümün önünde babamı öldürmüştü,benim çaresizce annemin çığlıklarını dinlememe sebep olmuştu.

Neden insanların hayatını bu hâle getiriyordu?

Bu kadar insanı sadece kötü oldukları için mi öldürüyordu?

Aklımda bir sürü soru vardı..Bu hayatta babam ve annem öldükten sonra bir amacım olmuştu: onu hücreye hapsetmek.

Onun hakkında bildiğimiz bir şey daha var

"Agust D" diye bir ortağı var. Yıllardır birlikte çalışıyorlar. Fakat "Agust D" sonradan ortaya çıktı. Onun hakkında da bildiğimiz çok az şey var.

Bunca yıl onları yakalamak için o kadar plan yapsakta çok iyi saklanmayı beceriyorlardı.

Merak ettiğim çok şey var..
Bu çocuk 16 yaşında nasıl insanları öldürebildi?

Evet,16 yaşından beri insanların canına kıyıyordu. Annesini,babasını da mı düşünmüyordu? Onlar oğullarının katil olduğunu duysalar çok üzülürlerdi.

Her gün haberlerde "Nochu" denen kişinin öldürdüğü kişileri izliyorduk. Bundan çok fazla sıkılmıştım. Haber bile açamayacak duruma gelmiştim.

Sonuçta onlarında canı var. Aileleri kim bilir ne kadar üzülüyordur..

Ben.

Babam gözümün önünde bıçaklandıktan bir kaç gün sonra canıma kıymaya çalışmıştım. O an ki babamın suratı,bağrışları aklımdan çıkmıyordu. Babam için başarmaya çalıştığım her şey babamla birlikte yok oldu. Ben babamın cesedinin yanında ağlarken o kahkaha atarak gidiyordu.

Ardında sadece 16 yaşında masum bir çocuk bırakmıştı.

Annem, gittikçe kötüleşti. Elimden hiç bir şey gelmedi,küçüktum.

Annemin öldüğünü görmemek için ilk kendi canıma kıymayı denedim. Atlamayı,kendimi asmayı düşündüm.

Ama..annem benim öldüğümü duyarsa çok üzülürdü.

Vazgeçtim,tüm yükü tekrar üstüme aldım.

En sonunda annem de beni bıraktı, kimsesiz kaldım. Bir yetimhaneye yerleştirildim. Tekrar canıma kıymayı denedim,beni yakaladılar. O günden sonra asla kimsenin gözü üstümden ayrılmadı. Ruh hastası manyak bir ergen olduğum düşünülüyordü.

Bu umrumda değildi. İntihar düşüncesini bıraktım. Çalışacaktım,okuyacaktım ve o katili kendim yaklayacaktım.Annem ve babamın huzurlu uyumasını sağlayacaktım. Bu hayata tutunma amacım bu olmuştu.

Yıllardır bu olayın peşinden koşuyorum. Ona bir şey yapamıyoruz,öldürdükten sonra hemen ortadan kayboluyor. Öyle insanları öldürse bile yaşadığımız sürece bunlar devam edecek. O herkesin gözünde sadece bir katil.

"Agust D" adlı şahıs Nochu'dan biraz daha farklı. Nochu öldürür,Agust D işkence eder. Bir sürü farklı yöntemlerle o insanlara işkence eder. Acı çığlıkları onu mutlu mu ediyor? Anlayamıyorum..

Agust D işkence ettikten sonra, Nochu öldürüyor. Öldürme şekli her zaman aynı olmuyor. Bu zamana kadar bir sürü öldürme şekline rastladık.

Yıllardır istediğim şeyi yapmama çok az kaldı. Onu hapse tıkacağım.

Nochu bir gün ölecekse, onu da ben yapacağım.

Kendisi,benim ayaklarıma kadar gelecek.

...

MerhabaAa
bu fici ortak yazıyoruz iki kisiyiz ve bu ilk ficimiz yazım hataları olabilir 😔😔😔
Bu bolum Tae'nin yasadiklarini anlamaniz icin,diğer bölümler daha farklı olacak
Gittikce bölümleri uzatmaya calıscazz✊✊✊

Gorusuruk <3




















The Wound You Open|Taekook √Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin