Oh My, Mr. President (On-going)

P R O L O G U E

Oh My, Mr. President

Written by: @serialsmiley

Disclamer: This is a work of fiction. Names,business, characters, events and incidents are the product of the auvthors imaginations. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Enjoy reading! :)

___________________________

EDUCATION that, that word. Yang salita na yan ay isa sa pinaka importante para saatin, saating lahat. Hindi lang para sa bata, para din ito sa mga matatanda. EDUCATION is the key to our succeed.

Kailangan natin pumasok sa paaralan araw-araw para lang magaral kahit na ayaw mo, mapipilitan ka dahil nga ito ay isa sa pangunahing gawain ng isang bata, ito ang landas para magtagumpay at maging maganda ang hinaharap mo.
Hindi lang para sa pagtatagumpay, para na din mamulat tayo.

Malaman ang nakaraan at nangyari sa ating bansa. Paano nabuo ang earth, walang katapusang pagcompute at pagsolve ng mga problema ni math, pagtututo ng salitang ingles, pati ang sariling wika at kultura dapat ding masmakilala at matutunan.

Pakikipagkapwa. Lahat yan ay dapat nating matutunan.

Maraming pressure, lalo na sa mga mahirap talagang makaintindi at kailngan pang ulit ulitin para lang maintindihan. Pero ang hindi nila alam ay mas nakakapresure maging isang honor student, lalo na ang mga consistent honor, with high, at with highest. Bakit? Kapag bumaba ka maraming manghuhusga o kaya ay madidisappoint sayo, sasabihan ka ng mga nakaksakit na salita at meron pang mga gumagawa ng chismis dahil lang sa bumaba ang iyong grado. Kesyo daw may jowa na kaya napapabayaan na ang pagaaral, meron namang tinatamad at nawawalan na daw ng gana sa pagaaral. Hays wla eh nasa pilipinas tayo kung ano ang nakasanayan nilang level mo ay dapat duon ka lang at wag na wag baba. hindi ba pwedeng nahihirapan lang? Habang tumataas ang label ng baitang mas humihirap ang mga pinagaaralan. Kaya hindi na din nakakapagtaka kung bakit maraming nadedepress dahil lang sa pag-aaral, may mga nagsusu!cide pa dahil lang hindi daw tinanggap ang proyekto na ginawa at sinira pa, pinaghirapan yun ng istyudante kaya sana kahit wag na punitin kung hindi naman tatanggapin oh kaya naman ay tanggapin na lang din ng mga guro kahit na huli na sa oras, pwede namn siguro kahit bawasan na lang ang marka na makukuha.

Tititit. . tititit. . . Tititit. . . Tititit. . .

Hayyy nakakainis nga naman oh!

Kinapa ko ang bedside table at pinatay ang alarm.

Haaaaa *yawns*

Pasukan nanaman pala, *sigh*

Unti unti kong iminulat ang aking mga mata sa pagkakasara at tinignan ang orasan, 5:15 na pala kailangan ko ng bumangon at maghanda para pumasok.

Tinatamad akong bumangon at dumiretso sa banyo, naghilamos ako at pagkatapos ay kinuha ang toothbrush at toothpaste at nagsimula ng magsipilyo kahit na papikit pikit pa. Inaantok man ay kailangan ko talagang kumilos lalo na at first day of school ngayon, kailangan kong pumasok ng maaga.

Natapos akong magtoothbrush at hinanda na ang paligo, 5:23 pa lang marami pakong oras para maligo. Pagumaga kasi ay tinatamad talaga akong maligo lalo na at malamig, medyo mabagal pa naman ako maligo kaya kailangan talagang maaga gumising.

Nagsimula nakong maligo at talaga namang ang lamig lamigggg buti na lang at nakaheater ako, siguro kung hindi ako nakaheater ay masmalamig pa.

Mga bandang 5:43 ako natapos maligo at nagbihis na agad, binuksan ko ang wardrobe at inilabas ang uniporme, pinatuyo ko muna ang aking katawan at saka nagsimula ng magbihis.

Nakasuot nako ng skirt na above the knee at blouse, pinatungan ko na lang ito ng vest at nagsuot ng blazer na may nakatatak na logo ng aming paaralan sa kanang bahagi ng dibdib. Kung magtataka kayo bakit parang mainit sa katawan ang uniform namin at nasa pilipinas naman kami. Well nasa baguio City kasi kami, kaya ganto ang uniform namin.

Matapos magbihis ay nagayos nako, nagblower at nagsukalay, naglagay ng light make up yung parang natural looks lang, hindi kasi ako mahilig maglagay ng makakapal na make up eh. I wore my socks na under the knee at mary janes shoes.

Natapos ako magayos ng lahat lahat ay mga bandang 6:07, kinuha ko na ang bag at saka bumaba. Pagkababa ko ay nakita kong hinahanda na ng mga maids ang almusal ko.

"Good morning ma'am!" Bati ni manang Lilet. Nginitian ko sya at bumati din.

"good morning din manang, gising na po ba sila mom?" Tanong ko.

"ang mommy nyo po ma'am ay kaninang 5 lang po nakauwi galing trabaho at ang daddy nyo naman po ay tulog pa ata, hindi pa kasi sya bumababa dito" sagot ni manang Lilet.

Umupo nako at nagsimulang kumain, nagluto sila ng fried Rice and sa ulam naman ay piniritong hotdog, ham and egg. Meron ding bread toast.

Night shift nga pala si mommy kaya kanina lang sya nakauwi. BTW my mom is a nurse while my dad is a scientist. Speaking of dad, nakita ko syang pababa na ng hagdan at nakabihis na ito. Naka Black sya na slacks at naka polo na itinupi nya hanggang siko.

"Good morning sir" bati sa kanya ng nga maids, nginitian nya lng ang mga ito at nangmakita nya ako ay agad syang lumapit sa akin.

"Good morning sweet heart" he kissed my forehead at pagkatapos ay umupo na sya sa center chair ng table at nagsimula nang kumain.

"First day of school?" My dad asked, I just nod and didn't say a word. Focus lang sa kinakain gutom na gutom na din kasi ako eh dahil hindi nako nakapagdinner kagabi.

"Dahan dahan sa pagkain anak at mabulunan ka." Daddy said. I chew slower and drink some juice. I check my watch and it's already 6:18 am na pala.

Tumayo ako at saka kinuha ang sandwich na nakabalot at saka mabilisang nag mu-mog.

"Hey, you didn't finish your food" dad said while eating.

Kinuha ko naman ang bag ko sa chair at itinaas ang kaliwang kamay na may hawak ng sandwich.

"Ito na lang po ang kakainin ko dad." I said saka nag madaling lumabas.

Narinig ko pang may isinugaw si dad but hindi ko na inintindi pa.

Pag kalabas ko ng bahay ay nakita ko pa si Mang Berto na naglilinis ng kotse. Dumiretso ako sa parking-an ng bike ko at saka yun inilabas. Medyo nahirapan pa nga ako, pano ba naman 'tong kapitbahay namin kala mo walang space sa tapat ng bahay nila para sa harap pa ng bahay namin ipark yung kotse nila e. Buti na lang tinulungan ako ni Mang Berto.

Nang matapos ko ilabas ang bike ko ay nagmadali na'kong magpidal.

Maya maya pa makalipas ang limang minuto ay matatanaw ko na ang aming paaralan, bumungad naman ang mataas na gate at ang arko na nasa itaas nito kung saan nakalagay ang pangalan ng aming eskwelahan.

Welcome to La Ceville High School.

+++++++++++++++++++++++++++++++++

Please Vote, support and leave a
Comment. Let me know your
thoughts About my story!