Mafya aşkı • Taekook

34)seni gerçekten seviyordum

Selam bebekler yazım yanlışlarım olabilir görmezden gelin iyi okumalar:)

*****

Taehyung duştan çıkıp üzerini giydi saçını şekillendirip yanıma geldi telefonuna üst üste bildirim gelmeye başladı telefonunu ters yatırdı "önemli bir şey galiba üst üste bildirim geliyor" çok ciddi söyledim "önemli bir şey değil sonra bakarım"neden şimdi bakmıyor "kimki şimdi bakmıyorsun" kaşlarını çatı "jungkook uzatma sonra bakıcam dedim" oturdum yerden kalkıp "neden uzatmayım verirmisin telefonunu" diyip elimi uzatım "çocuk gibi davranma" telefonunu neden vermiyordu "taehyung telefonunu verirmisin" telefonu vermedikçe ondan şüpheleniyordum "sana çocuk gibi davranma dedim" bağırarak "taehyung çocuk gibi davranmıyorum telefonunu verirmisin" bu sefer taehyung kaşlarını çatı "bana o sesini yükseltme" bakışlarımı taehyungdan kaçırdım "böyle yaptıkça kendinden şüphelendirtiyorsun" diye itiraf etim bi anda telefonunu aldım ekrana baktımda Arın yazmıştı mesajı okuduğumda elim ayağım titredi
(Yazdı şey)
Arın
Ne zaman buluşuyoruz tatlım
O çocuğu gerçekten tercih ediceni düşünmüştüm ama oyun oynuyormusun bu beni çok mutlu eti

Telefonu taehyunga verip kendi telefonumu aldım kapıya doğru gideceğim sıra taehyung mesajlara bakıyordu galiba ayağa kalkıp yanıma geldi bileğimi tutu "yemin ederim öyle bir şey yok ben seninle oyun oynamadım" bileğimin tutuşundan kurtulup bi cesaretle tokat atım "seni gerçekten seviyordum bana bunu neden yaptın nedenn" o kadar yüksek sesle bağırıyordumki dışarıya kadar çıkıyordu büyük ihtimale bileğimi tutarak "yapma böyle jungkook"dedi tekrar elinin tutuşundan kurtuldum "bitti tamammı arin'le nasıl bir ilişki yaşamak istiyorsanız yaşayın artık ben yokum" daha fazla göz yaşlarımı tutamadım ve ağlama başladım daha fazla burda kalmak istemiyordum kapıya doğru ilerlerken tekrar bileğimi tutu "bebeğim ben sensiz yapamam arin'nin dedikleri yalan" dese bile ona inanmıyordum elini tutup bileğini kurtardım ve odadan çıktım ağlayarak evdende çıktım demir kapıya geldiğimde "açarmısınız"dedimde açtılar şaşırmıştım ama çıktım nereye gideceğimi bilmiyordum yürümeye başladım taehyung arkamdan bağırarak bana doğru geldi sarıldı "yemin ederim yalan söylüyor ben seni seviyorum" sarılmasından kurtuldum "bana dokunma" diye bağırdım ne kadar onu sevsemde bunu kaldıramazdım "jungkook anlamadan etmeden davranma ben sensiz naparım sen beni hayata döndürdün gidersen ben yapamam" taehyung ağlama başladığında kalbim ağrıdı ama ne bir şey dedim neden bir harekete bulundum bana sarılıp kokumu içine çekti "beni bu kokuya hasret bırakma" yere çivilenmiş gibiydim kafasını boynuma gömüp ağlıyordu taehyungu böyle görmek canımı acıtıyordu ama bunu kaldırmak zorundaydım kolarından tutup itim "benden uzak dur lütfen" sarılacağı sıra arkaya doğru bi iki adım atım kolayı havada kalmıştı "neden bana inanmak istemiyorsun" dediğinde kaşlarımı çatım "arin sabah bana gelip senin gibi çocukları sadece kullanır dedi sonra sana yazdıkları mesaj sana nasıl inanmamı bekliyorsun" dedimde şaşırmış gibi bana baktı "jungkook pişman olucaksın güzelim benim hiç bir şeyden haberim yok" ona inanmak istiyordum ama yapamazdım "taehyung bir daha karşıma çıkma" diyip arkamı döndüm "jungkook dur" bağırsa bile umarsamadım koşarak karşı yola geçiceğim sıra araba çaptı son duyduklarım "ambulansı arayın güzelim kalk yalvarırım kalk" oldu gözlerim kendiliğinden kapandı

Offf çok kötü bitti bende bittim benden bu kadar iyi geceler