Zawgyi...
ဒီေန႔ကေလးေပ်ာက္တာ၃ရက္ရိွၿပီ။ေဂ်ာင္ဝူးရဲ႕လူေတြပါေရာက္လာသည့္အျပင္ေဂ်ာင္ဝူးကိုယ္တိုင္ပါရွာေပးေနရသည္။
ေဂ်ာင္ဝူးလက္ေအာက္ကလူေတြက ရဲဝန္ထမ္းေတြထက္ပိုၿပီးအသံုးက်သည့္အျပင္ ဂိုဏ္းသားမ်ားျဖစ္တာေၾကာင့္အဆက္အသြယ္ေတြကလဲစံုလင္ေလသည္။
"သခင္ေလးဂၽြန္ဂယူကိုျပန္ေပးဆြဲထားတဲ့လူရဲ႕အခ်က္အလက္ေတြရပါၿပီ ေဘာစ့္"
ဖုန္း messageထဲေရာက္လာတဲ့ PDF fileကိုဟာရုတုိအလ်င္စလုိဖြင့္လိုက္သည္။
"ကင္ဟာအုိ!"
ကင္မ္အုပ္စုရဲ႕ ေမြးစားသားကင္မ္ဟာအုိ။
ဘာရန္ၿငိဳးမွမရိွပါပဲဘာေၾကာင့္မ်ားသပ္သပ္ႀကီး ဝါတာနာဘယ္ကိုထိပါးရသလဲဆိုတာမစဥ္းစားတတ္ေတာ့ေပ။
"အီနာရာဆိုတဲ့အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ရည္းစားျဖစ္တာ၅ႏွစ္ရိွပါၿပီေဘာစ့္ အာ့အမ်ိဳးသမီးကအခုအထိဒယ္ေျမာင္ရပ္ကြက္မွာပဲရွိေနတုန္းပါ"
ဆိုဖာခံုကိုလက္ညိဳးျဖင့္တေတာက္ေတာက္ေခါက္ရင္းဟာရုတိုကအင္မတန္ၿငိမ္သက္ေနေလသည္။ထိုသုိ႔ ေဘာစ့္ၿငိမ္သက္လၽွင္တအားေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အရာေတြျဖစ္လာတတ္သည္မို႔ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြအကုန္လံုး အသက္ျပင္းျပင္းမရႈရဲေပ။
"အီနာရာကိုဒီေန႔ပဲရေအာင္ေခၚခဲ့ ဂ်ိမ္းစ္ ေဂ်ာင္ဝူးကိုဖုန္းဆက္လုိက္အရႈပ္ထုတ္ကိုခဏသိမ္းေပးထားပါလုိ႔"
"ဟုတ္ကဲ့ေဘာစ့္"
"ခဏ ဂ်ိမ္းစ္!ေဘဘီကိုေက်ာင္းသြားႀကိဳတဲ့ႏွစ္ေကာင္ကိုလဲေျပာထားလိုက္ ေဂါက္ရိုက္တံရွာဝယ္ဖို႔မေမ့နဲ႔လို႔!"
"ေျပာထားလိုက္ပါ့မယ္ေဘာစ့္"
ထိုႏွစ္ေကာင္ေတာ့ေဘာစ့္လက္ခ်က္နဲ႔ေသေတာ့မည့္အေၾကာင္းကိုေတြးရင္း ဂ်ိမ္းစ္တေယာက္သက္ျပင္းေတြအႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ၿပီး ထြက္လာခဲ့ရေတာ့ေလသည္။
**********************
"မင္းကိုဘာမွမလုပ္ဖူးေဟ့ေကာင္ေလး ဇြတ္ငိုမေနနဲ႔!"
ငိုေနတဲ့ဂၽြန္ဂယူေၾကာင့္ ထိုလူႀကီးကစိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္လာပံုရကာ ေငါက္ငမ္းလာေတာ့သည္။
