Yeni Yaş *'Yeni Hayat

Doğum Günü

Selamm. Nabersiniz???

Abi kurgularının çoğunu okuduğum için okuyacak hikaye bulamadım. Dedim ben niye yazmıyorum.

Zaten aradığım hikayeyi bir türlü bulamıyorum. O yüzden aklımdaki hikayeyi yazmaya karar verdim. Umarım beğenirsinizzz.

🎡

Yazarın Anlatımıyla

17 Haziran 2006. Emir'in doğduğu gün. Yada ailesinden çalındığı gün diyebiliriz.

Emir bugün 17 yaşına girmişti. Her şeyden habersiz önündeki hediye kutularını açıyordu. Nerden bilebilirdiki açtığı kutulardan birinde hayatını tepetaklak edecek kağıdın olduğunu.

Emir'in annesi Özlem hanım yaşlı gözlerle oğluna bakıyordu. Emir bu ailenin en küçük çocuğuydu haliylede herkes onun üstüne titriyordu. Özlem hanım her evladını ayrı seviyordu ama Emir'e karşı anlamlandıramadığı bir sevgisi vardı.

Bu sırada eşi Ethem bey de aynı şekilde oğlunu izliyordu. Emir bu aileye gelmiş bir hediye idi sanki. Emir doğmadan önce Ethem bey ve Özlem hanım boşanma aşamasındaydı. O sırada Emir'in varlığından her ikisininde haberi yoktu. Emir'in varlığını öğrendikleri zaman da boşanmaktan vazgeçmişlerdi. Zaten birbirlerini seviyorlardı. Emirde onları birbirine bağlayan bir parça olmuştu.

O zamanlar çok bencil davrandıklarını düşündü Ethem bey. Sırf Emir doğduğunda düzgün aile ortamında büyüsün diye boşanmamışlardı. Ama diğer çocuklarını hiç düşünmemişlerdi.

Emir'in 3 abisi vardı. Kerem, Arif ve Asaf.
Kerem 26 yaşında mesleğe yeni başlamış bir doktordu. Küçüklük hayaliydi Keremin doktor olmak. Bunun için çok çalışmıştı ve değmişti de. Arif ise 23 yaşına bir kaç ay önce basmıştı. Kendisi iyi bir kulubün alt yapısında futbolcuydu. Futbol onun hayatıydı. Asaf Emir'in bir büyüğüydü. Aynı zamanda evin en asabi çocuğuydu. Her seferinde başını belaya sokmayı başarırdı. 20 yaşındaydı ve üniversite 2. Sınıftı.

Bu sırada Emir hediyelerin çoğunu açmıştı. Hediyeler klasik şeylerdi. Biri tişort almış, biri saat, biri parfüm bla bla.. Dikkatini çeken kırmızı kutuyu eline almış ve kurdelesini çıkarmaya başlamıştı bile.

Herkes bu sırada Emir'i izliyordu. Çok fazla arkadaşı yoktu ama burada tanıdığı tanımadığı bütün kişiler vardı. Tanınmış bir aile oldukları için herkes Emirle arkadaşlık kurmak istiyordu. Emirse sadece gerçek dost istiyordu.

Sonunda kurdelesini açtığı kutunun kapağını da açtı. Kurunun içinde sadece 2 tane kağıt görmesiyle kaşlarını çattı. Kim böyle bir hediye gönderirdiki. İçindeki kağıtları çıkarıp kutuyu yere bıraktığında herkes dikkatlice izliyordu.

"Bir sorun mu var aslanım?" bunu soran Keremdi. Emir bilmiyorum dercesine kafasını salladı. Kağıdı açıp okumaya başladı.

Kağıt eski bir kağıda benziyordu. Sararmış ve yıpranmış bir kağıt.

"Safiye, Safiye'm ben bugün hayatım boyunca pişman olacağım bir şey yaptım. Ben ne zaman bu kadar kötü bir insan oldum bilmiyorum. Bugün 17 Haziran 2006. Kızımız doğuma girdi birkaç saat önce. Kızımız evladını kaybetti bir kaç saat önce Safiye. Ben bir ailenin ocağına ateş düşürdüm Safiye. Hiç bir baba kızını bu acıyı yaşarken görmek istemez. Bende istemedim. Kızıma o acıyı söylemek istemedim. Özlemle aynı saate doğum yapan bir kadın vardı. Üçüz doğurmuş. İlk yemin ederim böyle bir şey yapmak istemedim. Ama kıyamadım kızıma. Bu gün ben çok büyük bir gunah işledim Safiye. Bu gün kızım yaşamasın diye başka bir anneye evlat acısı yaşattım Safiye. Bu satırları yazarken kendimden bir kez daha nefret ettim Safiye. Ne olur beni affet.

    Harun Yaşar "

Emir okuduğu kağıtın her satırında dünyası başına yıkıldı. Son satırda da gözümden bir yaş düştü. Bu durumu gören Özlem ve Ethem korkuyla hemen Emir'in yanına geldiler. Emir dünyadan soyutlanmıştı. Hiç bir şeyi duymuyordu.

Hızlıca diğer kağıdı açıp okumaya başladı. Özlem hanımla Ethem bey ne yaptığını anlamaya çalıştı.

Diğer kağıtta da sadece telefon numarası ve bir adres yazıyordu.

"Yenigöl Mahallesi Bursa Sokak No:8  Pendik/İstanbul "