Blood// Hyunlix

Prolog

Australia, Sydney
Poniedziałek

"Kurde znowu dzisiaj jest poniedziałek".- Powiedziałem w myślach sam do siebie

Leżałem w łóżku i mowiłem sam do siebie jakieś bezsensowne zdania. Dzisiaj musiałem wrócić do szkoły po 2 tygodniowej przerwie przez chorobę.

Szybko się ubrałem i zeszłem na parter. Kiedy chciałem już iść do toalety zauważyłem, że drogą, którą szedłem były małe plamki krwi. Nie wiedziałem skąd ona jest i co spowodowało, że ona tu jest. Im bliżej byłem toalety, tym więcej było czerwonej cieczy. Jednak się tym jakoś nie przejąłem, jak wrócę z toalety, to powycieram to.

Kiedy miałem już otworzyć drzwi od toalety, usłyszałem krzyk dziecka, który wydobywal z toalety. Po około minucie od krzyku dziecka usłyszałem jakiś głos wydobywający się z toalety. Co się dzieje w tym domu?

-Spokojnie kochanie to tylko ja twoja matka. Nie bój się mnie dziecino i podejdź do mnie.- Usłyszałem delikatny głos jakiejś kobiety. Jednak nie brzmiał jak głos mojej mamy, był on całkiem inny.

Ze strachu uciekłem do mojego pokoju, który znajdywał się na pierwszym piętrze. Zamknąłem drzwi i szybko zakluczyłem.

Po pewnym czasie usłyszałem kroki, które chyba zbliżały sie do mojego pokoju. Przypomniałem sobie że mam szparke w drzwiach przez, która widziałem widać stopy, więc postanowiłem zobaczyć, ale raczej już wiedziałem, kto to...

Spojrzałem przez tą szparke, a zauważyłem, że są tam gołe stopy

Pokryte krwią..

Kobieta doslownie stała przed moimi drzwiami. Nic więcej nie robiła tylko stała. Potem sie odwróciła w prawo i poszła. Mówiła pod nosem jakieś niezrozumiałe słowa. Potem jednak ucichła i zaczęła nucić jakąś piosenkę, którą skądś kojarzyłem. Przez chyba dobrą godzinę chodziła ciągle tą samą ścieżką i ciągle nuciła jakąś piosenkę, która była mi bardzo znajoma ale nadal nie wiedziałem jaka to jest piosenka albo chociażby nie mogłem zgadnąć tekstu.

"A może to jest po prostu moja wyobraźnia, która w moim wieku jest bardzo bujna".-Pomyślałem. Przez chwilę wymyślałem jakieś pomysły, które pomógłby mi coś  zrobić, żeby ta postać zniknęła. Więc zamknąłem oczy i jeszcze chwilę przed zaśnięciem usłyszałem jak ta kobieta krzyczy słowa, która są niezrozumiałe. Z strachem odpłynąłem do objęć Morfeusza. 

~~~~~

Kiedy otwarłem powieki zrobiłem dość gwałtowny ruch aby wstać. Nie słyszałem żadnych slow, żadnego nucenia ani tez nie było widać przez szpare żadnych stóp. Poszedłem pójść otworzyć drzwi, żeby jakkolwiek pójść do toalety jednak moim oczą ukazała się kobieta, która trzymała dziecko. Miała rozszarpaną białą sukienkę, zieloną,brudną skórę i ciemne oczy jak niebo nocą. Kiedy ją zobaczyłem usłyszałem tylko pisk w uszach i upadłem.
~~~~~~~~

Korea, Seul

Otworzyłem oczy i nie wiedziałem przez chwilę gdzie jestem. Rozglądnąłem sie po pomieszczeniu w którym sie znajdowałem i juz wiedzialem o co chodzi.

Czyżbym znowu te koszmary będą mnie dręczyć? 

Otworzyłem drzwi do mojego pokoju I poszedłem do kuchni aby się napić wody. Powinien powiedzieć komuś, że znowu te koszmary wracaja, które mnie kiedyś nawiedzały?

Usłyszałem dzwonek, ktoś prawdopodobnie chce zaprzątać moją głowę albo też to może być listonosz, który daje mi dziesięć kartek miesięcznie, które przychodzą od jednej osoby czyli mojej mamy?

Podszedłem do drzwi. Zobaczyłem przez bulaj, kto dobija się do mnie. Nikogo nie zauważyłem, za pewne jakieś dzieciaki robią sobie żarty.

Odszedłem od drzwi i kiedy miałem już usiądź znowu ktoś zadzwonił  cholernym dzwonkiem. Tym razem postanowiłem otworzyć drzwi. Kiedy uchyliłem drzwi nikogo nie było, czyli tak jak myślałem.

Kiedy miałem już zamykać zauważyłem na mojej wycieraczce jakąś czarną kopertę. Co ona tu kurwa robi? Szybko ją wziąłem i zamknąłem drzwi na klucz.

Otworzyłem delikatnie kopertę i moim oczom ukazała się białą karta, która nie różniła się niczym od innych. Moją uwagę przykuło pismo, było bardzo piękne.

~~~

Drogi lee felix'ie
Miałeś problem z koszmarami, które cie dreczyly po nocach? Albo może nadal cie dręczą?
Pomogę Ci je raz na zawsze wyciszyć tak aby nigdy nie powróciły i nie zaczęły cie dreczyc. Jednak nic nie zrobię za darmo.

"H.H"

~~~~~
W mojej głowie były tylko dwa pytania skąd ta postać wie, że mam koszmary? Kto to kurwa jest "H.H"?

Nie wiedziałem jak skontaktować się z daną osobą, która to napisała, mówiąc szczerze chuja wiedziałem o tej osobie..

------
Tak. Znowu powróciłam z książkami (znając życie gdy opublikuje ten Prolog już stracę wene). A więc rozdziały nie będą systematycznie ale myślę że mogą być raz na tydzień czy coś, zobacze.

Miłego dnia/nocy!!