HELALİM'SİN «Düzenleniyor»

BÖLÜM 1

Efnan'ın anlatımıyla✨

Alarm'ın çalmasıyla uyanmıştım sabah ezanı okunuyordu. Kalkıp hemen banyoya girdim abdestimi alıp çıktım. Secademi sarıp namaz'ımı kıldıktan hemen sonra biraz Kur'an-ı Kerim okudum. Hava aydınlanmıştı, odamdan çıkıp mutfağa yöneldim. Herkesi annesi kaldırıp kahvaltı hazırlardı ama kahvaltıyı ben  hazırlıyordum. Babamı vede abilerimi uyandırmak için mutfaktan çıktım.
Babamın kapısına yöneldiğim de kapıyı yavaş yavaş açmıştım, babam her zaman ki gibi kalkmıştı uyandırmaya bile gerek yoktu.
“Babam, uyandın mı?”

“Uyandım gül yüzlüm,”dedigin de kocaman bir gülümseme ile önüne gidip her zaman ki gibi öpmüştüm.
“Ohh, şimdi günüm çok güzel geçecek,”dedigin de daha büyük bir tebbesüm edip ona sarılıp odasından çıkmıştım.

Abimler'in odasına girdigim de ikiside uyuyordu, “Kahvaltı hazır hadi,” Seslendiğim de hâlâ uyanmamışlardı. Bir kaç defa daha süslenmiştim ama uyanıcakları yok gibiydi.
“Geliyorum hemen,” kendi kendime konuşarak odadan çıkıp aşağıya inip mutfaktan dolu sürahiyi elime almış çıkıyordum.

Babam ise ne yapıcagımı anlamış olacak ki, gülüyordu. Yukarıya çıktığım da tekrar odalarına yönelmiştim, önce Emre abimin yatağının yanına gelmiştim. Tam dolu süahin'in yarısını Emre abime dökmüş o yatağından kalkmadan, sıra emir abime doğru koşarak dönmüştüm ona da hızlıca dökerek kapıya doğru çıkmıştım. İkisi de bağırışları ile kalkmıştı kapının söve tarafın da elimde ki sürahi ile gülüyordum,
“Bittin sen Efnan,”

İkisinin de üstünden su damlarken üzerine doğru gelmişlerdi.“Baba, yiyicek bunlar beni,” Diyerek aşağı'ya koşarak inmiştim, abimler ise arkamdan koşuyorlardı ilk mutfağın yönünü karıştırmıştım ama mutfağa girdiğim de babam ayakta dururken arkasından beline sarılmış hafiften başımı eğip abimlere bakmıştım.

Zar zor tuttuğum kahkaham birden ağzımdan çıktığın da abimler kaşlarını çatarak bana yaklaştığın da babam kollarını açmıştı.

“Rahat bırakın benim kızımı, sizde uyansaydınız böyle olmasaydı.”

“Off, al olan bize oldu. Yapana sesimiz çıkmıyor ama ben bunun hesabını sonra sorarım.”

Emre abim, söylemiş arkasını dönerek mutfaktan çıkarken, Emir abim başını sallayıp çıkmıştı, babam gülerek bana baktığın da ben de ona gülümsemiştim.
“Baba, ne güzel erkenden uyandırdım."
Dediğim de açık belime kadar saçlarımı tokam ile bağlamış kahvaltı'ya geçmiştim.

Aram'ın anlatımıyla✨

Erken uyanmam için bir alarma bile ihtiyacım yoktu. Erkenden uyanıp yataktan kalkarak bir ılık duş almıştım belimde sarılı olan havlu ile banyodan çıkmış giyinme odam da ki dolabın kapaklarını açmış üzerime siyah bir takım elbise almıştım.

Önce alt kısmımı giyinip daha sonra ise siyah gömleğimi giyinmiştim. Bugün yine her zaman ki gibi şirkete gidecektim baya yoğun olduğum bugünlerde birde dedem'in evlen sözleri oldukça sıkıcı geliyordu bana, üzerimi giyinip ceketimi ve odamda duvarın yan köşesin de duran masa'nın üzerinden çantamı alıp odadan çıkmıştım.

Odamdan çıkıp aşağıya indiğimde herkes masa da oturmuş kahvaltı yapıyordu. “Günaydın, herkese,” dediğim de herkes bana bakıyordu, ama ikizler bakmamıştı ikiside kahvaltıdan gözlerini ayırıp,
“Günaydın oğlum, gel kahvaltı'ya.” demişti annem geçip kahvaltıya oturduğum da herkes kahvaltısını yapmaya devam etmişti.