Confession of a Bad Boy

[17] Transplant

Wind POV

Dinilat ko yung mga mata ko.

Napangiti na lang ako nang malaman kong nasa putting kwarto nanaman ako.

"Nasa hospital nanaman pala ako" bulong ko sa sarili ko.

Napapikit lang ako, inaalala ang nangyari.

Bigla nalang nanlabo mata ko habang nakatayo.

Pagkatapos nun bumaksak na lang ako.

Napansin kong may humahawak ng kamay ko. Kaya napatingin ako sa gilid ko.

Napangiti nalang ako, Si Light pala.

Hinayaan ko lang syang tulog. Tinitigan sya. Di pa din sya nag babago.

Sya pa din yung Light na mapang asar at mahilig akong bwisitin.

"Di ko naman talaga kayo naka limutan." Bulong ko.

Hindi ko talaga sila nakalimutan. All this time parati ko silang naalala, pero kinailangan ko kayong/sila kalimutan para sa ikabubuti ko.

Matagal ko nang alam na may sakit ako, bata palang ako. Pero di ko akalaing babalik.

Kinalimutan ko kayo, kasi alam kong pag nagkalapit pa mga damdamin natin baka d ko kayang mawala sa mundong ito.

At oo yun na nga nagyayare, natatakot akong iwan kayo ulit.

Kayo nila Ace na palabiro, si dart na seryoso at si blue na palakaibigan.

At syempre ikaw.

Sinanay ko buhay ko. Sa 6 years na kalimutan kayo, pero bakit bumalik pa kayo, kung kalian lumalala na ulit. At kung kalian na tuluyan ko na kayong nakakalimutan.

"Sorry light" bulong ko sa kanya.

Mahal kita light, yan yung sagot ko sa sulat mo. Pero mawawala nako kaya sorry light.

FLASH BACK:

5 year old Winess KOE Memories

(A/N: parang kinukwento nya yung nag yayare ok!)

Yehey sa probinsya nko maninirahan kasama si lola. Excited akong tumatakbo papunta kay lola. Naalala ko pa yun.