ロータス
Can acısı, tarif edilemez bir duygu ve en önemlisi hayal kırıklığı. Kelimeler anlatamazdı. Kendi iç dünyasında bile anlam veremediği bir olaya kelimeler yetmezdi.
"Bırakın.. lütfen!"
Son bir çırpınış ve ve görevliden kurtuldu. Yanına geldi ve daha fazla ilerleyemeyeceğini düşünüp yere yığıldı. Ona yetişmişti en azından.
Dibine kadar gelmeyi başarmıştı. Eğik başını kaldırıp tekrar o kan kızılı gözlerini görebilmek istedi. Bu kez onu uzaktan izlemeyecekti. Bu kez.. bu kez..
"Efendim! Geri çekilin!"
Görevlinin yardımıyla son anda çekildiğinde bedeninin ne kadar da korkunç bir dehşetle titrediğini fark etti. Kopmuş kolu, gücünü yiyip bitiren bir et parçası ve bedenindeki binlerce kesik.. halen yaşıyor muydu?
O yaraların her birine kendi elleriyle merhem sürmek için can atarken neredeyse öleceğini hiç fark edemedi.
Hayallerle öylesine gözünü kör etmişti ki şuan karşısında dikilen ve onu ikiye bölmek isteyen kişi ile bir anlık hayalinde gördüğü kişinin aynı olmadığını anladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lotus/ロータス | Kamado Tanjiro |
Fiksi PenggemarKan, aynı anda yaşamı ve ölümü vaad eder. Bir can alır ve bir can verir. Rengi büyüleyici, türlü yaratıklar için besleyici. Gözleri ve saçları tıpkı kan gibi. Peki o ölümü mü vaad ediyordu yoksa yaşamı mı? ~Kimetsu No Yaiba hayran kurgusu