CONFLICT LOVE

𝟙𝟙

O kadar uzun zaman oldu ki (benim için bence uzun) nasıl devam etsem diye on saat düşündüm...

İki bedenin de kırmızılaşan dudakları birbirlerinden ayrıldığında soluk soluğaydılar. Öylece yüzlerine bakıyorlardı. Öylece, fazla yakın olan yüzlerine bakıyorlardı.

Şu an hissedilen tek şey, kalpteki anlamsız fokurdama, dudaklardaki tatlı sızıydı.

Bulunulan konum, ikisi için de önemli değildi.

Gerçi, önemli olsa da önemli olmazdı. Ne de olsa Jungkook, Taehyung'un kucağında rahatça oturuyordu.

Taehyung ise ellerini belinden hiç çekemeyecekmiş gibi sıkıp duruyordu.

Tamam, belki yorgunlardı. Yeni bir öpüşmeye girilecek hâl yoktu ikisinde de. Ama bu, o öpüşmenin başlayamayacağı anlamına gelmezdi.

Bir kirazdan daha kızıl dudaklar, yoğun bir çekim gücüyle yaklaşıyordu.

Ta ki, kapının hızla açılmasıyla yarıda kesilmiş oldu.

Taehyung, adeta öfke saçan gözleriyle kapıya bakmıştı.

Taehyung, adeta öfke saçan gözleriyle soluk soluğa, kocaman açtığı gözleriyle kendisine ve kucağındaki bebeğine bakan bedene bakmıştı.

Jungkook, her ne kadar utansa da, şu an bu adamı, aklındaki o güzel işkence yöntemleriyle öldürebilirdi.

Bunu yapabilirdi.

Tabii , belinin sıkıldığını hissedip az önce öptüğü için kalın dudaklarının şişip yaygınca bir bölgenin kızarmasına sebep olduğu bedenin alev saçan gözleriyle karşılaşmasaydı.

Taehyung kısa süreliğine gözlerini yummuş ve hızla açmıştı. Adamı hâlâ korkuyla ona bakıyordu.

"Çık dışarı."

Taehyung bir yılan gibi dişleri arasından tıslayarak konuştuğunda adamı yerinden hoplamıştı.

"Ne bekliyorsun çık!"

"A-ama e-efendim b-bay J-jeon'un-"

"Sonra konuşacağız. Dışarı çık. İşim olduğunu görmüyor musun kör herif?!"

"P-peki efendim"

Evet, Taehyung'un tek işi Jungkook'tu.

"Ama Teyung-"

Dudaklarına kapanan dudaklarla susmuştu Jungkook. Sadece az önce adamı ile kendisi ufak çaplı bir tartışma içerisindeyken bir anda aklına gelen bu hitap biçmini kullanmak istemişti. Merak etmişti ne tepki vereceğini.

Ve merakı, dudağının ısırılmasına sebep olmuştu.

Alt dudağını dişleri arasından kurtardığında parmağı ile tutmuştu dudağını. Zonkluyordu...

"Isırmana gerek yoktu!"

"Napayım? Çok tatlı dedin."

"O adamı geri çağır. Benim hakkımda bir şey diyor olabilirdi."

"Hemen bebeğim."

Jungkook Taehyung'un kucağından inip yeniden kendi yerini aldığında Taehyung adamına seslenmiş, saniyeler sonra gelişini izlemişti.

"Konuş."

"Bay Kim, Bay Jeon'un evine baskın olmuş ef-"

"NE?!"

"Sakin ol. Halledeceğiz. Kimlikleri belirli mi?"

"Aslında efend-"

"Siktir! O piç mi?!"

"O piç efendim..."

"Hazırlanın. Tüm adamları topla Woel. Bebeğimin evine baskın yapan piçin sikini patlatmaya gidiyoruz."

"Emredersiniz efendim."

Galiba sonraki bölüm 500 kelimeyi geçer diyeyim.