GÜNEŞİN ESİRİ +18

BÖLÜM|6

Bu bölümde neler olucak açıkçası şimdiden merak etmeye başladım.

Beğenip yorum yapmayı unutmayalım ama lütfen olur mu çiçeklerim🌸

Keyifli okumalar 😽🤍

°°°

Duşun ardından rahat birşeyler giyip kafamı yastığa gömdüm. Ağlamak istiyordum ama bi yanım istemiyordu bugün yaşananlardan dolayı moralim baya bozulmuştu. Serkanın beni kendime getirmesi geç olmamıştı ama bana çok iyi gelmişti bugün. O olmasaydı belki şu an çoktan göz altlarım şiş oturuyordum, ağlıyordum. Yarın için çok heyecanlıydım ilk defa bi şirkette çalışacaktım. Gözlerimi kapattım ve kendimi uykuya teslim ettim.

Alarm çalıyordu. Saate baktığımda 9.30'du hazırlanmam için yeterli bi zamanım vardı. Kalkıp kahvaltı hazırlamak için aşağı indim. Buzdolabından iki yumurta çıkarıp omlet yaptım, çay yaptım ardından kahvaltılıkları indirip güzel bi kahvaltı yapıp çıktım mutfaktan. Odama ilerledim dolabımın önüne gelip açtım kapıyı ne giyeceğimi bilmiyordum orda nasıl giyerler bunu da bilmiyordum ama kafamda güzel bi kombin var kesinlikle bu işime giderken daha çok özenicektim.

Üzerime askılı büstiyer aldım sadece göğüs kısmı kapalı alt tarafı dantelliydi.
Altıma mini saten yırtmacı olan bi etek giydim

oje sürmezdim genelde bugün kırmızı oje sürmeye karar verdim. Masamın başına geçip en güzel kırmızıyı seçtim ve sürmeye başladım işim bittikten sonra kurumasını bekledim. Bi kaç dakika sonra kurumuştu badem tırnaklarıma bu renk çok güzel duruyordu. Ayakkabıların başına geçtim işte bu konuda gerçekten kararsızdım bişeyle patlatmak istiyodum bu kombini düşündüm ve gözüme kan kırmızısı stilettolar çarptı. Sinsi bi gülümseme yerleşti suratıma hemen elime alıp giydim aynadan bakınca harika görünüyordum nutkum tutulmuştu resmen şu kombin karşısında. Makyaj masama geçtim ve hemen yapmaya başladım birşeyler gözlerimin etrafını siyah farla tamamladım sıra ruja geldi evet ama ne sürecektim ki "kırmızı mı sürsem acaba çok mu abartılı olur ki ay sanki kombinin abartılı değil de bu mu abartılı olcak güneş " güldüm kendi kendime hayır işe mi gidiyorum özel bi akşam yemeğine mi belli değildi. Neyse bugün ilk iş günüm olduğu için ödenebilirim elbette. Saçlarımı açtım hafif dalgalar yaptım maşayla rujumu da sürüp siyah renk çantamı elime aldım ve kapıya doğru yöneldim. "Umarım aşağıda beni beklemiyordur simdiden bekletmek istemiyorum ya çok ayıp olur"

Aşağı indiğimde arabanın yanında durmuş telefonuyla ilgileniyordu. Beni fark etmesi çok zaman almadı. Kafasını kaldırdığında dilini yutmuş gibi konuşamadı baştan aşağı süzdü beni ben ona o bana bakıyordu kaç dakikadır böyleyiz bilmiyorum. En son yalandan öksürüp bu saçma şeye son vermek istedim. Beni yeni fark etmiş gibiydi sanki utanmasam şu haline şurda haykıra haykıra gülerdim de işte patronum nasıl olsa.