GÜNEŞİN ESİRİ +18

BÖLÜM|5

Keyifli okumalar çiçeklerimm🌸🤍😽

°°°

İkimizde sesin sahibine döndük...

Gözlerim dolmuştu bıraksalar şurada oturup ağlardım. Ama burda kendimi kim olursa olsun ezdirmeyecektim.

Dolu gözlerle serkan'a döndüğümde o da gözlerinden ateş çıkarcasına babam denilen adama bakıyordu. Kimdi bu? Neden babama karşı bu kadar öfkeliydi?

"Sen ne zamandan beri kapı dinler oldun Serkan BOYRAT?"

"Sen ne zamandan beri kendi öz kızının namusunu ağzınla harcar oldun hakan Ilgaz?"

"Özel konularımız ve aile içi konularımız seni ilgilendirmez Serkan. Haddini aşma."

"Sen çok iyi bilirsin aile konularını değil mi hakan Ilgaz."

Neden şifreli konuşuyorlardı anlamak istercesine baktım ama artık halim yoktu bu saçmalıkları dinlemeye.

"Güneş benim irtibarımı zedeledi. Öz kızım olacak kız bana karşı gelip evimi terk etti. Şimdi kiminle nerde ne yaptığını sorunca bu namussuzluk mu oluyor ha? Belki de yanılmıyorumdur. Sen kendine uygun bi iş çoktan bulmuşsundur güneş?"

"Bana kızım demeyi bile çok gören bi adamın yanında kalmaya devam edecektim öyle mi? Sen benim için ne zaman bittin biliyor musun hakan Ilgaz? Sen benim namusuma laf attığında benim bi başkasının altında yatarak paramı çıkardığımı dile getirdiğinde bittin. Şimdi o çok değerli soyadını mı alıyorsun ne yapıyorsan yap bundan sonra yoldan geçen insandan farkın yok benim için."

Çantamı ve ayakkabılarımı alarak çıkmıştım. Büyük ihtimalle Ahmet bey şu saatten sonra benimle çalışmak istemezdi zaten. Eve gidip hıçkırarak ağlamak istiyordum bu göz yaşlarım canımı daha çok acıtsın istiyordum. Dayanamadım oturdum yolun kenarına hıçkırarak ağladım. göz yaşlarımı eve kadar tutamamıştım. Kafamı dizlerime dayayıp ağlıyordum arkamda bi arabanın durduğunu bile fark etmedim. Yanıma gelip oturdu kim olduğunu biliyordum artık kokusundan tanıyordum onu.

"Seni o halde o konuşmalar içerisinde görmek istediğimi istemezdin. Anlıyorum seni. Babanın arkasından gelmedim sadece cüzdanımı masanın üzerinde unutmuştum onun için geri döndüm."

Onu yanlış anladığımı mı düşünüyordu?

"Seni yanlış anladığımı mı düşünüyorsun sadece Serkan? Bütün sorun bu mu sence kendi kulaklarınla duydun o adamın bana neler dediğini ben sana onun yanından neden gitmek istediğimi de söyleyeyim hatta. Bana insan muamelesi yapmıyordu çünkü hepsini geçtim ben onun kızıydım ya kızı bir kere bile insan yerine koymadı beni. Annem ölmeden önce de kötüydü evet ama bu kadar değildi." Gözlerimden yaşlar süzülüyordu. Elini diğer tarafıma atıp sarıldı bana içine sokmak istercesine sarılmıştı. "Şşt tamam ağlama artık. Hadi seni evine bırakayım dinlen biraz olur mu?" İlk defa annemden sonra biri bu kadar şefkatle sarılmıştı bana sanki bırak herşeyi ben yanındayım dercesine.. bi boşluğa düşmüşüm kimse yok elimden tutup kurtaracak ama o elini bana uzatıp gel dercesine yaralarımı sarmak istiyordu sanki. Ya da ben öyle istediğim için öyle anlamak istiyordum. Onunla arkadaştan ötesi olamaz benim için aynı şeyi o da düşünmüştür zaten ama yanımda olması herseyime yetiyordu.

"Hadi kalk bakalım yeter bu kadar ağladığın."

Bileğimden tutup yavaşça kaldırdı beni arabasına doğru yürüdük beni ön koltuğa oturttu kafamı cama yaslayıp gözlerimi kapattım. Burdan hiç gitmek istemiyordum...